«Η ακρίβεια αντιστέκεται σθεναρά σε όσα μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση» επισημαίνει ο Ελευθέριος Κτιστάκης, στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, αποδίδοντας αυτή την κατάσταση στα πολυποίκιλα αίτια που την προκαλούν. Υπό αυτό το πρίσμα, ο βουλευτής Βοιωτίας της Ν.Δ. σημειώνει ότι απαιτείται πολύπλευρη αντιμετώπισή της, δηλαδή ρυθμίσεις που να αλληλοσυμπληρώνονται. Επισημαίνει ότι η κάμψη των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας δικαιολογείται και αιτιολογείται αφενός μεν από τη φυσιολογική φθορά μιας κυβέρνησης πέντε ετών, αφετέρου από τη θέσπιση μιας σειράς νομοθετημάτων που μεταρρυθμίζουν -και ριζικά σε ορισμένες περιπτώσεις- διάφορους τομείς της καθημερινότητας και της ζωής μας. Αναφορικά με τον νέο δικαστικό χάρτη υποστηρίζει πως η αναδιάρθρωση των δικαστηρίων όφειλε να λάβει υπόψη ορισμένες ιδιαιτερότητες κατά περιοχές, και σ’ αυτές συμπεριλαμβάνει τη Βοιωτία, «στην οποία ως έναν βαθμό αναγνωρίστηκαν οι ιδιαιτερότητες αυτές».
Κύριε Κτιστάκη, τα δημοσκοπικά ποσοστά της Ν.Δ. εμφανίζουν κάμψη. Πώς εξηγείτε την επιλογή του πρωθυπουργού να τοποθετήσει τον πήχη των ευρωεκλογών στο 33%, αντί του ποσοστού που έλαβε η Ν.Δ. στις τελευταίες εθνικές εκλογές;
Θέλω εξαρχής να ξεκαθαρίσω ότι γενικά θεωρώ πως οι δημοσκοπήσεις είναι ενδεικτικές και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αποτυπώνουν την τάση της κοινής γνώμης σε μια δεδομένη στιγμή. Πράγματι, αυτή την περίοδο δείχνουν μια κάμψη των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας, που όμως δικαιολογείται και αιτιολογείται αφενός μεν από τη φυσιολογική φθορά μιας κυβέρνησης πέντε ετών, αφετέρου από τη θέσπιση μιας σειράς νομοθετημάτων που μεταρρυθμίζουν -και ριζικά σε ορισμένες περιπτώσεις- διάφορους τομείς της καθημερινότητας και της ζωής μας. Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρά απρόσκοπτα και να προτείνει για νομοθέτηση όσα έχει εξαγγείλει στο πρόγραμμά της ή όσα στην πορεία κρίνει χωρίς να λαμβάνει υπόψη το λεγόμενο πολιτικό κόστος, το οποίο προσωπικά θεωρώ πρόσκαιρο και δεν το πιστεύω σε βάθος χρόνου. Όσον αφορά τον πήχη των προηγούμενων ευρωεκλογών, αυτός είναι εύλογος, αφού κατά παράδοση και κατά συνήθεια στις εκλογές αυτές η ψήφος είναι χαλαρή. Αυτό συμβαίνει γιατί και στην ουσία και στο μυαλό του πολίτη δεν ψηφίζει για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η ακρίβεια συνεχίζει να συρρικνώνει τα εισοδήματα των πολιτών και η χώρα είναι δεύτερη στον πληθωρισμό τροφίμων στην Ευρωζώνη. Χρειάζονται περαιτέρω πρωτοβουλίες για την ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος και την τιθάσευση των ανατιμήσεων;
Είναι γεγονός ότι η ακρίβεια αντιστέκεται σθεναρά σε όσα μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση. Λόγω των πολυποίκιλων αιτιών που την προκαλούν απαιτείται πολύπλευρη αντιμετώπιση, δηλαδή ρυθμίσεις που να αλληλοσυμπληρώνονται. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινούνται αναμφίβολα οι ενέργειες του υπουργείου Ανάπτυξης, που δεν διστάζει να λαμβάνει διαδοχικά μέτρα και να διορθώνει ρυθμίσεις ώστε να επιτευχθεί πιο γρήγορα και βέβαια πιο αποτελεσματικά ο επιδιωκόμενος σκοπός. Σ’ αυτά προσθέτω και τους ελέγχους στην αγορά, που έχουν πυκνώσει. Αυτό έχει αποδώσει καρπούς σε ορισμένα αγαθά, σίγουρα όμως δεν είμαστε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε βέβαια δομικά προβλήματα, όπως η λειτουργία του ανταγωνισμού στη μικρή αγορά της χώρας μας, ούτε συμπεριφορές όπως ο πληθωρισμός της απληστίας και η αισχροκέρδεια. Τολμώ όμως να πω ότι πλέον φαίνεται να υπάρχει μια σταθερή κάμψη τιμών και στα τρόφιμα, που ακολουθεί επιτέλους την πτώση του πληθωρισμού.
Η κυβέρνηση δέχεται πυρά για συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών, ενώ οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού (σ.σ.: «Οργίζομαι όταν ακούω fake news για συγκάλυψη και μπάζωμα») πυροδότησαν την οργή των συγγενών των θυμάτων. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας υποστηρίζει ότι δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες;
Η τραγωδία των Τεμπών συνιστά ένα ευαίσθητο και τρομερά στενάχωρο θέμα όχι μόνο για τους επιζώντες τραυματίες και τους συγγενείς των νεκρών αλλά για ολόκληρη την κοινωνία μας. Αυτό από μόνο του αρκεί για να πυροδοτήσει έντονα συναισθήματα στους πολίτες. Στο πλαίσιο και στο πνεύμα αυτό έχει ξεκινήσει μια παραφιλολογία για «μπάζωμα» ή «ξεμπάζωμα» - ακόμα κι αυτό δεν είναι ξεκάθαρο. Και λέω τη λέξη «παραφιλολογία» γιατί δεν συνοδεύεται από απολύτως κανένα συγκεκριμένο, απτό στοιχείο αλλά, αντίθετα, παραβλέπει ορισμένα σημαντικά αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι το επικαλούμενο «μπάζωμα» φέρεται να έγινε από την πλευρά της επιβατικής αμαξοστοιχίας, όχι της εμπορικής, και μάλιστα σε σχετικά μικρό τμήμα εδάφους. Αμφισβητεί κανείς ότι το πρώτο και επιτακτικό μέλημα εκείνες τις πρώτες ώρες έπρεπε να είναι η ανεύρεση επιζώντων ή και σορών κάτω από τα εκτροχιασμένα βαγόνια; Δεν έπρεπε να μετακινηθούν τα βαγόνια; Επίσης, όποιος διακινεί ανάλογες θεωρίες περί «μπαζώματος» δεν εξηγεί καθόλου για ποιον λόγο η κυβέρνηση θα είχε οποιοδήποτε ενδιαφέρον ή ευθύνη για το εμπόρευμα μιας εμπορικής αμαξοστοιχίας. Συνεπώς, ποιος ο λόγος να εμπλακεί σε τέτοιες ενέργειες; Σε κάθε περίπτωση, η τελική κρίση για οποιοδήποτε ζήτημα επαφίεται στη Δικαιοσύνη, η οποία έχει επιληφθεί και για το συγκεκριμένο.
Ως νομικός, θεωρείτε πως είναι δικαιολογημένες οι αντιδράσεις έναντι του νέου δικαστικού χάρτη;
Βασικός σκοπός του σχεδίου νόμου είναι η ενοποίηση του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας. Οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι συμφωνούν στην ενοποίηση καθαυτή. Η διαφωνία από διάφορες πλευρές έγκειται σε επιμέρους ρυθμίσεις ή συνέπειες της ενοποίησης οι οποίες επηρεάζουν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά τους. Αυτό είναι λογικό και θεμιτό, συνιστά όμως μια πάγια επίπτωση οποιασδήποτε ριζικής μεταρρύθμισης. Θα θυμίσω ότι το δημοψήφισμα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών είχε ως ερώτημα τη δημιουργία των πέντε περιφερειακών πρωτοδικείων στην Αττική, όχι την ενοποίηση του πρώτου βαθμού. Ανάλογα είναι τα πράγματα και στις αντιδράσεις των δικαστών και των ειρηνοδικών αναφορικά με την επετηρίδα και την εξέλιξή τους. Όμως επαναλαμβάνω ότι κάθε μετάβαση έχει τις δυσκολίες της. Όσον αφορά την αναδιάρθρωση των δικαστηρίων, επιχειρείται μια επικαιροποίηση του δικαστικού χάρτη με σκοπό την ενίσχυση των δικαστικών σχηματισμών που θεσπίζονται. Αυτό είναι σωστό καταρχήν και ίσως έπρεπε να είχε γίνει δεδομένου ότι ως ένα σημείο αποτυπώνονταν παλιές ανάγκες. Θυμίζω ότι προ δεκαετίας καταργήθηκαν αρκετά ειρηνοδικεία και όλοι σχεδόν οι δικηγόροι θεωρήσαμε πως είχε αργήσει η κίνηση αυτή. Παρά ταύτα δεν μπορώ να μην σημειώσω ότι η αναδιάρθρωση όφειλε να λάβει υπόψη ορισμένες ιδιαιτερότητες κατά περιοχές και σ’ αυτές συμπεριλαμβάνω τη Βοιωτία, στην οποία ως έναν βαθμό αναγνωρίστηκαν οι ιδιαιτερότητες αυτές.
