Σημεία και τέρατα επιστράτευσε η Ν.Δ. για να υποστηρίξει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την κατάφωρη παραβίαση του άρθρου 16 του συντάγματος.
Και επειδή η λογική δεν επαρκεί για να εξηγήσει αυτή τη βίαιη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας, επιστρατεύονται θεοί και δαίμονες.
Το υπερφυσικό, το ακραία παράλογο, είναι η μόνη τελικά καταφυγή όταν τα επιχειρήματα δεν επαρκούν για να στηρίξουν την πολιτική των μεγάλων ανισοτήτων και της εξαθλίωσης μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας. Όταν δεν επαρκούν για να εξηγήσουν ότι μια Πολιτεία επιλέγει συνειδητά την πνευματική της φτώχεια - γιατί τι άλλο σημαίνουν τα πτυχία προς πώληση από πανεπιστήμια παραμάγαζα υποτιθέμενων «επενδυτών»;
Ο στόχος άλλωστε πάντα το μυαλό είναι. Όσο λιγότερες γνώσεις μοιράζει ο δυτικός «πολιτισμός» τόσο πιο ανέλεγκτες εξουσίες θα αποφασίζουν όλο και πιο απάνθρωπα μέτρα στοχοποιώντας διαρκώς νέες πληθυσμιακές ομάδες που θα χαρακτηρίζουν «αδύναμους».
Οσο πιο ανεπιτήδευτο το τερατολόγημα τόσο μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα έχει. Όσο πιο «σημαίνον» το πρόσωπο, τόσο οι ακροατές μένοντας ενεοί δεν το φιλτράρουν.
Η Αριστερά είναι ο πόλος που σταθερά αντιστέκεται στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και οι λόγοι δεν είναι ούτε «ιδεοληπτικοί» ούτε επειδή «συγκεκριμένη κάστα πανεπιστημιακών δεν θέλει να αλλάξουν τα πράγματα» όπως συχνά ακούμε. Είναι γιατί δεν μπορεί το κέρδος να μπαίνει πάνω από τη γνώση και πάνω από τν φυσιολογική επιθυμία για κοινωνική εξέλιξη των ανθρώπων. Γιατί κόβονται οι ελάχιστες γέφυρες κοινωνικής κινητικότητας με τον κατάπτυστο νόμο που δυναμιτίζει τα θεμέλια της δημόσιας Παιδείας.
Τι, αλήθεια, μπορεί να απαντήσει η Δεξιά, πλην φτηνών παραινέσεων του τύπου «δεν είναι αυτό που νομίζετε», «θα γίνουν καλύτερα και τα δημόσια λόγω ανταγωνισμού»; (Άλλωστε τα καταπληκτικά αποτελέσματα που έχει ο «ανταγωνισμός» στην αγορά τα ζούμε κάθε μέρα.)
Μία μέρα πριν την ψήφιση του νόμου, μόνο η τερατολογία τής έμεινε για να αποτελέσει το αντίβαρο (συναισθηματικό μεν, αποτελεσματικό σε κάποιες πληθυσμιακές ομάδες). Έτσι ο Βορίδης ανέσυρε τις γνωστές συκοφαντίες περί Αριστεράς και μπαχαλάκηδων, άφησε υποψίες ύποπτων συνεργασιών στον χώρο των πανεπιστημίων (που μόνο η ΔΑΠ κάνει), η Βούλτεψη διέγραψε με μονοκοντυλιά κάθε διαφωνία λέγοντας ότι η Αριστερά δεν έχει ιδεολογία και ο Πιερρακάκης πρόταξε τα στήθη του μεταρρυθμιστή μπροστά στα ανυπότακτα τρικάκια που διαφωνούν. «Δεν φοβάμαι, δεν εκβιάζομαι» ανέκραξε ζητώντας κλέος και ένα στεφάνι δάφνης για το καταϊδρωμένο μέτωπο του μεγάλου πωλητή...
