Με τους δήμους του Λεκανοπεδίου Αττικής (Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, Αλίμου, Παπάγου-Χολαργού, Κηφισιάς κ.ά.) που με αποφάσεις τους ζητούν την αναστολή χορήγησης οικοδομικών αδειών επειδή βάσει της πλούσιας νομολογίας του ΣτΕ υπερισχύουν τα τοπικά πολεοδομικά διατάγματα τα οποία καθορίζουν ανώτατα ύψη κτηρίων μικρότερα των υπολογιζόμενων κατά τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό (ΝΟΚ), προκειμένου να αποτρέψουν την υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος και την επιδείνωση της ποιότητας ζωής στις πόλεις τους, συντάσσεται η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.
Τι ζητά από το ΥΠΕΝ
Σε ανακοίνωσή της η Εταιρεία επισημαίνει ότι οι αποφάσεις των δήμων διαφυλάσσουν τη νομιμότητα «καθώς βασίζονται στην πάγια πλέον νομολογία των διοικητικών δικαστηρίων (βλ. αποφάσεις ΣτΕ 2102-2103/2019, 2103/2019, και 705/2020-706/2020), με πρόεδρο τότε του ΣτΕ τη νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που ξεκίνησαν με προσφυγές της ΕΛΛΕΤ, αλλά και άλλες των διοικητικών δικαστηρίων (βλ. ΔΕφ Αθηνών 2026/2022-2028/2022 για τους Αμπελοκήπους και παλαιότερες αποφάσεις ΣτΕ 1383/2016, ΣτΕ 796/2016 κ.ά.)». Έτσι, κρίθηκε ότι οι διατάξεις των τοπικών διαταγμάτων ουδέποτε καταργήθηκαν και εξακολουθούν να ισχύουν, κατισχύοντας των γενικών και οριζόντιας εφαρμογής διατάξεων του ΝΟΚ. Η ΕΛΛΕΤ χαρακτηρίζει πρόδηλη την ανάγκη να αποστείλει το ΥΠΕΝ το συντομότερο διευκρινιστική εγκύκλιο διαταγή προς τις Υπηρεσίες Δόμησης, «στην οποία θα παρέχονται οδηγίες για την εφαρμογή της παραπάνω αρχής της κατίσχυσης των ειδικών τοπικών διαταγμάτων έναντι του ΝΟΚ».
Αδιανόητες ενέργειες
Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει ότι σε καμία ευρωπαϊκή πόλη δεν νοείται οριζόντια ρύθμιση υψών, καθώς τα ύψη αυτά ρυθμίζονται κατά περιοχές ή παρόδια κατά δρόμους ή κατά οικοδομικό τετράγωνο με βάση ειδικές τοπικές πολεοδομικές μελέτες. Θεωρεί δε τουλάχιστον παράλογο να πριμοδοτείται με αύξηση σ.δ. κατά 25% η κατεδάφιση παλαιών κτηρίων, μονώροφων ή διώροφων, που θα έπρεπε ενδεχομένως να κηρυχθούν διατηρητέα ή που αποχαρακτηρίζονται αν είναι ήδη κηρυγμένα.
Επίσης, χαρακτηρίζει αδιανόητο, με το πρόσχημα της ενεργειακής αναβάθμισης, να κατασκευάζονται ψηλότερα κτήρια, που καταρχήν υποβαθμίζουν το άμεσο περιβάλλον από άποψη αερισμού, ηλιασμού, εγκλωβισμού της ρύπανσης, στα χαμηλότερα επίπεδα κ.λπ.
Εντοπίζει κι άλλη αντίφαση, εξηγώντας ότι ο σκοπός της ενεργειακής αναβάθμισης δεν συμβιβάζεται με τη δυνητική πλήρη κάλυψη των οικοπέδων με υπόγεια επέκταση στο σύνολο του οικοπέδου που καλύπτονται με μόλις 40 εκ. χώμα. Πρόκειται για κάτι τελείως αντίθετο με τις επιταγές των επιστημόνων για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να επιδιώκεται η ελαχιστοποίηση των σκληρών επιφανειών και η δημιουργία μαλακών, απορροφητικών υδατοπερατών επιφανειών, που επιτρέπουν την εισχώρηση των όμβριων υδάτων στο υπέδαφος, καταλήγει.
