Δεν είναι τυχαίο ότι, την ώρα της ανόδου της Ακροδεξιάς, αυτές οι δυνάμεις που ταυτίζονται με τα οικονομικά συμφέροντα που έφεραν τη χώρα στη χρεοκοπία επιλέγουν ως μοναδικό αντίπαλο την Αριστερά, "ξεπλένοντας" ξεδιάντροπα τον φασισμό και τον ναζισμό
Η “Καθημερινή” της Κυριακής επέλεξε για κύριο τίτλο της μια αποκομμένη από το άρθρο του Πύρρου Δήμα διατύπωση, παραλείποντας όχι μόνον τους υπόλοιπους προβληματισμούς του αλλά ακόμα και τη...
Πραγματικά ενδιαφέρον το πρωτοσέλιδο άρθρο του Αλέξη Παπαχελά στη χθεσινή "Καθημερινή" για “το κενό της Κεντροαριστεράς”. Όχι τόσο για την πρόσκληση που απευθύνει σε “διάφορες πριμαντόνες και...
Μία από τις περίφημες φράσεις από την "Ιστορία δύο πόλεων" του Καρόλου Ντίκενς -"ο ληστής της νύχτας ήταν την ημέρα ένας ευυπόληπτος έμπορος"- φέρνει στον νου ένα εξαιρετικό βιβλίο ερευνητικής...
Από το βήμα του Economist ο πρόεδρος της Ν.Δ. έκλεισε το μάτι σε πλούσιους, επενδυτές και αγορές: ετοιμαστείτε να έρθετε όταν έρθω
Έπλεξε το εγκώμιο της πολιτικής τάξης που διαχειρίστηκε το Σχέδιο Μάρσαλ, "λησμονώντας" την έκθεση Πόρτερ για τη "διαιώνιση των προνομίων μιας μικρής κλίκας"
Τις "ίντριγκες" και τα "ιδεολογικά δόγματα" της Ευρωδεξιάς στιγματίζουν οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές με αφορμή τις αναφορές Βέμπερ κατά Τσίπρα : "Αποκαλύπτουν αυτό που ο ίδιος και ο Β. Σόιμπλε ...
"Η δικτατορία ξεπεράστηκε εύκολα και γρήγορα. Ίσως γιατί υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία. [...] Ίσως πάλι γιατί, χωρίς αυτήν, ο πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός της χώρας να είχε απαιτήσει πολύ πιο μακρόχρονες και επίπονες διαδικασίες" έγραψε ανερυθρίαστα στο τελευταίο του πόνημα στη φιλόξενη "Καθημερινή" με τίτλο "Μια παράδοξη κληρονομιά"!
Όμως το ζήτημα δεν είναι η γενική πολιτική τακτική του κ. Μητσοτάκη. Δική του είναι, ό,τι θέλει την κάνει. Το ζήτημα είναι τι λέει και, κυρίως, τι δεν λέει.
Αποτελεί, βέβαια, πάγια συνήθεια του κ. Μητσοτάκη να χτίζει τις ομιλίες του πάνω στις παρεμβάσεις επώνυμων αρθρογράφων πολύ πολύ συγκεκριμένων εφημερίδων -καμιά φορά ξεφεύγει επικαλούμενος και γελοιογράφους-, αλλά το χθεσινό "κέντημα" του λογογράφου του ήταν πραγματικά πλούσιο, πλην όμως ελαφρώς αντιφατικό.
Στον αντίποδα της ήττας της Λεπέν -που ευτυχώς ήταν μεγαλύτερη απ' όσο προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις- έχουμε την επικράτηση του Μακρόν και -καλό είναι να μην το ξεχνάμε- την τεράστια αποχή ενός τμήματος της γαλλικής κοινωνίας.
Αυτές τις απλές αρχές δείχνει να λησμονεί, για προφανείς μικροπολιτικούς ψηφοθηρικούς λόγους, ο αυτοπροσδιοριζόμενος μάλιστα ως "μεταρρυθμιστής" αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης όταν σπεύδει να χαρακτηρίσει όχι μόνο "πολιτικό ολίσθημα" αλλά και... "εθνικό σφάλμα" (!) την υπερώριμη συζήτηση για τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας - Πολιτείας στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Όσες ομιλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και να ακούσει κανείς θα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: Λείπει μονίμως η παραμικρή αναφορά στον κόσμο της εργασίας, στους ανθρώπους που μοχθούν και παράγουν τον...
Αν αυτά τα συγκεκριμένα νούμερα της έρευνας της διαΝΕΟσις προκάλεσαν αίσθηση, υπάρχουν κάποια άλλα -καθόλου άσχετα, σε τελική ανάλυση- τα οποία δημιουργούν βαθύτερη, μακροπρόθεσμα, ανησυχία: Το 54,5% θεωρεί ότι "πρέπει η φορολογία να είναι χαμηλή έστω και αν υπάρχει λιγότερη κρατική μέριμνα"...
Και εκεί που είσαι με το μπλοκάκι στο χέρι και κάνεις τους υπολογισμούς, συνειδητοποιείς πως το εν λόγω μέτρο -να προπληρώνεις με έκπτωση- είναι θετικό για άλλες οικονομίες... Μιλάμε για οικονομίες με σταθερές εργασιακές σχέσεις, οικονομίες με σχετική εργασιακή ασφάλεια, οικονομίες που εμπεριέχουν τη λογική της αποταμίευσης του πολίτη που θέλει να είναι συνεπής καταναλωτής.
Κοίταζα τριγύρω μου στο μετρό και προσπαθούσα να φανταστώ πώς γίνεται ένας από τους τρεις συνεπιβάτες μου, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες, να δικαιολογεί τον... βιασμό, όπως έδειξε το τελευταίο...
Ό,τι και αν έχει να καταμαρτυρήσει η δική μας Αριστερά στον Κάστρο, δεν μπορεί να μας διαφεύγει ότι η κριτική που ασκείται από όλους αυτούς έχει διαφορετική αφετηρία και διαφορετική στόχευση. Χολή μαύρη είναι. Χολή κατά της έννοιας της Επανάστασης, χολή κατά του Σοσιαλισμού (με δημοκρατία και ελευθερία λέμε χρόνια τώρα, αλλά όλοι αυτοί ούτε που το επαναλαμβάνουν), χολή κατά της πιθανότητας να ψυχανεμιστούν οι νεότεροι πως αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, πως ο καπιταλισμός με τις ανισότητές του, τη φτώχεια του και τις δικτατορίες του δεν είναι το όραμα των κοινωνιών. Χολή μαύρη, που ξεκινά από το διαβόητο "τέλος της ιστορίας" και τελειώνει στο "δεν υπάρχει εναλλακτική" -τόσο δημοκρατικά...
"Ο κίνδυνος της 'μετα-αλήθειας'", που λέει ο Βελτρόνι, δεν είναι άλλος από τη γνωστή σ’ εμάς "μονταζιέρα" που ο πρώην διευθυντής της "Ουνιτά", για χρόνια ηγετικό στέλεχος της ιταλικής Αριστεράς, συνδέει ευθέως με τη βία: "Οι λέξεις γίνονται βίαιες και αυτός υπήρξε ανέκαθεν ο προθάλαμος της βίας", τονίζει αναφέροντας κάτι που βιώνουμε για τα καλά στην Ελλάδα.
Η στάση του προέδρου της Ν.Δ. είναι απολύτως φυσιολογική στο πλαίσιο της κλασικής νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας που θέλει να φορτώνει όλα τα βάρη στον κόσμο της εργασίας μεγαλώνοντας συνεχώς την ψαλίδα υπέρ του πλούτου, υπέρ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Αυτή ναι, είναι ιδεοληψία αφού τα νούμερα, τα δικά τους νούμερα, δείχνουν ότι αυτό το σχέδιο, το δικό τους σχέδιο, δεν βγαίνει.
Σχεδόν 10 δισ. αυστραλέζικα δολάρια κατάφερε να βγάλει μόνον πέρυσι η αυστραλέζικη υπηρεσία για τη συγκέντρωση των φόρων, το Australian Taxation Office (ATO), από φοροφυγάδες που έπεσαν στην...
