Η ίδια στέκεται απέναντι σε έναν "κομιστή της παρακμής", όπως χαρακτηρίζει τον "γαλάζιο" αντίπαλό της Γ. Πατούλη, δηλώνοντας: "Δεν θα επιτρέψουμε να μας γυρίσει πίσω". Το όραμά της, όπως εξηγεί, έχει κοινωνικό πρόσημο προσανατολισμένο στη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη της Αττικής.
Τονίζει την ανάγκη προγραμματικών συγκλίσεων και εν όψει εφαρμογής της απλής αναλογικής λέει κατηγορηματικά: "Δεν θα είμαι εγώ η πρώτη που θα φύγω από το τραπέζι της συνεννόησης. Βασικά, θα είμαι η τελευταία που θα αποχωρήσει από την αίθουσα".
* Ακούσαμε τον πρωθυπουργό να μιλά για προσκλητήριο των προοδευτικών δυνάμεων στον δεύτερο γύρο. Εσείς με ποιες προοδευτικές δυνάμεις στην Περιφέρεια Αττικής σκέφτεστε να συμμαχήσετε, επιχειρώντας να ανατρέψετε τη διαφορά έναντι του Γ. Πατούλη; Ποια χαρακτηριστικά σε επίπεδο προγραμματικής βάσης θα έχουν αυτές οι συμμαχίες;
Γνωρίζετε καλά ότι, για εμάς στην Αριστερά, η άθροιση δυνάμεων δεν αφορά πολιτικά, κομματικά ή προσωπικά παζάρια. Δεν έχει να κάνει με μουσικές καρέκλες και συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες και κάτω από τραπέζια.
Η δική μας μέριμνα είναι η κοινωνία. Οι πολίτες. Σε αυτούς απευθυνόμαστε, αδιαμεσολάβητα και με αφετηρία τη σχέση ανόθευτης ειλικρίνειας που χτίσαμε εδώ και πολλά χρόνια.
Στην Αυτοδιοίκηση, άλλωστε, δεν πρέπει να περιχαρακώνουμε την αυτονόητη επιθυμία των πολιτών να δουν στην πράξη τη ζωή τους να καλυτερεύει.
Η Ελλάδα παραμένει προοδευτική πλειοψηφία, σε πείσμα της λυσσώδους εκστρατείας πολεμικής και συκοφάντησης. Όμως εμείς αντέξαμε, δεν λυγίσαμε και... χαλάσαμε την πιάτσα.
Επιμένω μονότονα να μιλάω για την ανάγκη προγραμματικών συγκλίσεων. Για την υπεράσπιση και ενίσχυση των κοινωνικών δομών που φτιάξαμε αυτά τα τέσσερα χρόνια. Για διατήρηση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Για την αποτροπή επιστροφής σε μια αμαρτωλή νοοτροπία διοίκησης και άσκησης της εξουσίας.
Δυστυχώς, απέναντί μας έχουμε έναν κομιστή της παρακμής. Με παρουσία δεκαετιών στον δημόσιο βίο, σε πολλαπλά αξιώματα. Και με δείγμα γραφής αναποτελεσματικότητας και γκρίζων σημείων, που τους καθιστούν μέρος, αν όχι δημιουργούς, του προβλήματος. Δεν μπορούν λοιπόν να είναι η λύση.
Εμείς απευθυνόμαστε στους πολίτες. Σε όλους τους πολίτες. Και τους καλούμε να συγκρίνουν και να κρίνουν. Τα προβλήματα κάθε γειτονιάς δεν λύνονται με λαχανιασμένες αγκωνιές σε μικρά παιδιά, για να τα παραμερίσεις και να βγάλεις καλύτερη φωτογραφία.
* Τι σκεφτήκατε όταν είδατε το προβάδισμα Πατούλη;
Η κρίση των πολιτών είναι πάντα σεβαστή. Εκείνο που σκέφτεσαι είναι τι έκανες εσύ λάθος ή πόσο η συγκυρία δεν ευνόησε μια αντικειμενική λαϊκή ετυμηγορία για το έργο σου, η οποία χάθηκε στην υστερία της τυφλής πόλωσης σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, και της χυδαιότητας των fake news σε επίπεδο ΜΜΕ.
Τον κ. Πατούλη ωστόσο μπορώ να τον κρίνω. Και δεν σας κρύβω ότι η συνολική αύρα της υποψηφιότητάς του μου άφησε μια γεύση απαισιοδοξίας για την ποιότητα του δημοσίου βίου.
Ένας άνθρωπος που θεωρεί την ιατρική "δουλειά" και όχι λειτούργημα, και το διαφημίζει μέσω των προεκλογικών σποτ του. Που μετράει δεκαετίες παρουσίας στον δημόσιο βίο, μετακινούμενος από το ένα αξίωμα στο άλλο, ή και σε περισσότερα του ενός ταυτόχρονα, χωρίς κάποιο απτό και μετρήσιμο έργο. Που έχτισε τη δημόσια εικόνα του πάνω στο life style, την ώρα που όλοι εμείς θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί και σοβαροί, ώστε να ζητούμε από την κοινωνία να πράξει το ίδιο.
Παρ' όλο που η απλή αναλογική μάς επιτρέπει να έχουμε ρόλο και λόγο ανεξαρτήτως αποτελέσματος, με ανησυχεί η προοπτική να αποφασίζει για το μέλλον της μεγαλύτερης Περιφέρειας της πατρίδας μας ένας άνθρωπος με την ελαστική σοβαρότητα και το αόρατο έργο του κ. Πατούλη.
* Τι θα λέει το προσκλητήριο προς τους "πολλούς", τους νέους, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα;
Το προσκλητήριο απευθύνεται προς όλους εκείνους στους οποίους έχουμε, εδώ και 4,5 χρόνια, ανοίξει τις πόρτες της Περιφέρειας Αττικής. Όλους εκείνους που τους δώσαμε φωνή, τους στηρίξαμε και τους στηρίζουμε. Στους πολλούς, σε όλους τους δήμους, χωρίς διακρίσεις σε ημέτερους και "απέναντι". Γιατί η υπόθεση της Περιφέρειας Αττικής και, ευρύτερα, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι υπόθεση ενός προσώπου ή μίας παράταξης. Αποτελεί το συλλογικό στοίχημα μιας κοινωνίας που θέλει να κερδίσει το παρόν και το μέλλον της με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Με όρους αξιοβίωτης ανάπτυξης. Με σεβασμό στο περιβάλλον. Αυτή η υπόθεση μας αφορά όλους. Σε αντίθεση με την προσέγγιση που θέλει τον αυτοδιοικητικό χάρτη να βάφεται με κομματικό χρώμα. Εμείς θέλουμε η Αττική να συνεχίσει να έχει κοινωνικό πρόσημο, περιβαλλοντική ευαισθησία, πολιτιστικό αποτύπωμα.
Φτάσαμε πολύ μακριά αυτά τα χρόνια, για να γυρίσουμε πίσω. Για να επιτρέψουμε να μας γυρίσουν πίσω. Φυσικά και θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα. Και μπορούμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα για μια Αττική της βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης, με κοινωνικό πρόσημο και σεβασμό στο περιβάλλον.
Αυτό ακριβώς αποτελεί και το κρίσιμο διακύβευμα της Κυριακής. Αν δηλαδή θα ακυρωθεί μια πορεία που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση, προς όφελος μιας συγκεκριμένης αντίληψης που θέλει την Τοπική Αυτοδιοίκηση εργαλείο στα χέρια εκείνων ακριβώς που την απαξίωναν χρόνια, περιθωριοποιώντας, για παράδειγμα, την Αττική. Για τον λόγο αυτό κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου απέναντι σε αυτό το υβρίδιο κοινωνικά κυνικού νεοφιλελευθερισμού και ακραίας Δεξιάς με συμπεριφορική νοοτροπία ολοκληρωτισμού, που επιχειρεί να πιάσει στον ύπνο τους πολίτες. Να αξιοποιήσει μια ψήφο αντίδρασης, διαμαρτυρίας και απογοήτευσης, για να βρεθεί στην εξουσία και να ξεχαρβαλώσει τον κοινωνικό ιστό. Απέναντι σε αυτήν την πρόκληση πρέπει να υψώσουμε ανάχωμα δημοκρατίας, αξιοπρέπειας και ήθους.
* Καθ’ οδόν για την εφαρμογή της απλής αναλογικής, ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές που δεσμεύεστε ότι δεν θα παραβιάσετε;
Η απλή αναλογική αποτελεί αναγκαία και λυτρωτική τομή δημοκρατίας για την πατρίδα μας. Μια υπέρβαση που αργήσαμε πολλά χρόνια να ζήσουμε.
Βλέποντας την αλλεργία των αντιπάλων μου σε ουσιαστική συζήτηση επί προγραμματικών απόψεων, θέσεων και προτάσεων, με αυτονόητη θλίψη συμπεραίνω ότι η επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη.
Θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να υλοποιηθούν κοινές πολιτικές προς όφελος των πολιτών της Περιφέρειας Αττικής. Δεν θα είμαι εγώ η πρώτη που θα φύγω από το τραπέζι της συνεννόησης. Βασικά, θα είμαι η τελευταία που θα αποχωρήσει από την αίθουσα.
Η διαρκής δέσμευσή μου προς τους πολίτες της Αττικής είναι ότι θα δώσω τη μάχη για άμεσες, εφαρμόσιμες και βιώσιμες λύσεις στα προβλήματά τους. Αυτός άλλωστε είναι ο πυρήνας του προγράμματος που καταθέσαμε στην κρίση τους.
Και, φυσικά, δεν θα υποχωρήσουμε σπιθαμή από την αξίωση ηθικής διοίκησης, προάσπισης του κοινωνικού κράτους και σεβασμού στις εξατομικευμένες ανάγκες των συμπολιτών μας. Αυτοί είμαστε και γι’ αυτό... ενοχλήσαμε.
