Του Ιλάν
Η επιστήμη συνυπάρχει με τη μουσική του με τις ίδιες αρχές, τον ίδιο τρόπο σκέψης. Στην πρώτη κυριαρχούν τα αξιώματα, στην άλλη η αρμονία και τα συναισθήματα.
Η μουσική και η συγκίνηση που αυτή προκαλεί υπήρχε απ' όταν θυμάται τον εαυτό του. Η γιατρός μητέρα τραγουδούσε και έπαιζε πιάνο. Σε αυτό ακούμπησε τα δάχτυλά του ο μόλις πέντε ετών Άρης. Μόνος στο σπίτι έπαιζε αυτά που άκουγε γύρω του, αυτά που τον συγκινούσαν. Αυτοσχεδίαζε πάνω σε μελωδίες γνωστές που τις απολάμβανε διασκευάζοντάς τες.
Ένα τραγούδι του Τσιτσάνη
Το άκουσμα μιας diminuita, μιας ελαττωμένης σ’ ένα παλιό τραγούδι του Τσιτσάνη, τον τσίγκλισε να ψάξει πέρα από τις παρτιτούρες του Μπαχ ή του Σοπέν. Από κοντά ήρθαν και τα μαθηματικά του αρχιτέκτονα πατέρα του.
Στα χρόνια του Λυκείου, το πάθος του για τη μουσική ατόνησε.
Το διάβασμα και τα κορίτσια τον κράτησαν μακριά από το ανιαρό σύστημα της Ωδειακής εκπαίδευσης. Οι σχέσεις τους όμως αναθερμάνθηκαν όταν το ‘‘μικρόβιο’’ της μουσικής τον χτύπησε ξανά!
Μετά το δικτατορικό στην Υπολογιστική Μηχανική και την ένταξη στο Εργαστήριο Στατικής και Αντισεισμικών Ερευνών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ξανάγινε μαθητής με δάσκαλο και μέντορά του τον πρωτεργάτη της ελληνικής τζαζ σκηνής Παντελή Μπενετάτο. Στις αρχές της διδασκαλίας του επιστρέφει συχνά, εμβαθύνοντας στην αρμονία μιας μουσικής που εκφράζεται από έναν έντεχνο δομημένο αυτοσχεδιασμό.
Η πρώτη φορά
Η εξέλιξη του ήχου και της τεχνικής του είναι μια διαρκής προσπάθεια με απολαυστικά αποτελέσματα: πριν τρία χρόνια κυκλοφόρησε το ‘‘Endeavors’’, ένα άλμπουμ που σύστησε τον καθηγητή-πιανίστα στο κοινό της μικρής πλην όμως συνεχώς αναπτυσσόμενης ντόπιας τζαζ σκηνής.
Συμπολεμιστής του σε μια μακρόχρονη σχέση τεχνολογική αλλά και μουσική ο επίσης ερευνητής στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο Γιώργος Σταυρουλάκης με το αντισυμβατικό του look. Ένας σπουδαίος κιθαρίστας.
Το ‘‘Endeavors’’ πλαισιώθηκε ιδανικά από τον μετρονόμο των ρυθμών και δάσκαλο της νέας γενιάς Νίκο Σιδηροκαστρίτη με τα τύμπανά του και από τον βαθύ ήχο του κοντραμπάσου του Χρυσόστομου Μπουκάλη που κούμπωσαν με το πιάνο και την κιθάρα με μια επικοινωνία υπόγεια, μια χημεία ανεξήγητη, που όμως -σαν τον έρωτα- δεν διαρκεί αιώνια.
Μια ομάδα μουσικών με πολλές ιδέες
Endeavors σημαίνει ‘‘προσπάθειες’’. Κι εγώ ποτέ δεν έγραψα για έναν δίσκο από υποχρέωση. Το κάνω όταν πιστεύω ότι έχει κάτι να «δώσει». Και αυτός, το έχει. Έχει εξαιρετικές συνθέσεις, ενδιαφέρουσες εκτελέσεις και μια ομάδα μουσικών με πολλές ιδέες και συνεργασίες στον κόσμο της τέχνης του τζαζ αυτοσχεδιασμού.
Πρώτον ανάμεσα στους τέσσερις του «Endeavors» αναφέρω δικαιωματικά τον αγαπητό δάσκαλο μιας ολόκληρης γενιάς χειριστών των κρουστών, τον ντράμερ Νίκο Σιδηροκαστρίτη, που κάθε του «χτύπημα» μοιάζει βγαλμένο από μια ρυθμική διάνοια.
Ο Νίκος συμπληρώνεται ρυθμικά από το ακουστικό μπάσο του Χρυσόστομου που συνεργεί με φαντασία σε μια τελετουργία που έχει σαν βάση τις συνθετικές ιδέες του Άρη.
Μαζί τους, ο αλγοριθμικός νους του Γιώργου Σταυρουλάκη, ενός μουσικού με μύριες όσες μαρτυρίες για την ερμηνευτική του πρωτοτυπία - όπως στο άλμπουμ ‘‘Birth of The Sun’’ των «Triplicity». Τις χορδές της κιθάρας του τις έχει αναγάγει σε ένα εργαλείο διέγερσης άλλοτε φωτεινών κι άλλοτε σκοτεινών συναισθημάτων που συνεργούν στη δημιουργία ενός smooth περιβάλλοντος, ιδανικού για την ανάπτυξη των μελωδιών.
Την πρώτη φορά που άκουσα το “Endeavors”, το χέρι μου, λες κι από μόνο του, άρχισε να γράφει πίσω από έναν φάκελο της ΔΕΗ, το μόνο ελεύθερο χαρτί που υπήρχε εκείνη τη στιγμή:
«Ο μέχρι πριν λίγο αφανής πρωταγωνιστής κρατάει στα χέρια τα 88 μαυρόασπρα δόντια ενός θηρίου με ουρά, ενός στιλπνού πιάνου. Ο leader πιανίστας Άρης Παπαδόπουλος ενσωματώνει στη δημιουργία του την εμπειρία του σαν μηχανικού.
H μουσική του είναι μια κατασκευή από αυτοσχεδιαστικές ιδέες, μια σειρά από ανελισσόμενα συναισθήματα, τα οποία εξερευνούν τις φόρμες μιας μουσικής μελωδικής. Μαζί με τους άλλους τρεις, συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός ήχου καθαρού, μοναδικού. Αυτός είναι ο στόχος του. Και νομίζω πως τον πετυχαίνει».
Η μετά-”Endeavors” εποχή περιελάμβανε κάποιες σύντομες συνεργασίες με ηλεκτρικό ήχο, σε σχήματα που έκλεισαν σύντομα τον κύκλο τους. Και άνοιξαν έναν άλλο. Σήμερα, στην αναζήτηση του κλασικού ακουστικού ήχου ενός Jazz Piano Trio που του πάει πολύ, ο Άρης πειραματίζεται μαζί με τις προσωπικότητες του Κοζανίτη Βασίλη Κουτσονάνου στο ακουστικό μπάσο (ενός μουσικού με λαμπρές ευρωπαϊκές συστάσεις από τις σπουδές του και τις συνεργασίες του στο Graz της Αυστρίας, που σύντομα μετακομίζει με υποτροφία στο περίφημο Manhattan School of Music) και του Βολιώτη ντράμερ με τις heavy metal ρίζες Θάνου Χατζηαναγνώστου που ξέρει όσο λίγοι να μεταδίδει το cool πνεύμα ενός rhythm section των sixties.
Οι τρεις μουσικοί συναντώνται σε ένα καινούργιο project, το οποίο αντλεί τόσο από κλασικά όσο και από πιο σύγχρονα πρότυπα, δίνοντας το δικό τους στίγμα πάνω στις πρωτότυπες συνθέσεις του Άρη ή τις διασκευές γνωστών jazz standards.
Άρης Παπαδόπουλος - Βασίλης Κουτσονάνος - Θάνος Χατζηαναγνώστου
Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου
Live στο Half Note
Εν όψει της προγραμματισμένης ηχογράφησης του νέου του album, το trio παρουσιάζεται στο κοινό την Τετάρτη 26/2 στο ιστορικό Half Note Jazz Club της οδού Τριβωνιανού στο Μετς
