Του Τάσου Πετρόπουλου*
Η κοινωνική ασφάλιση φέρει ισχυρό ιδεολογικό φορτίο. Αναλόγως της προοπτικής που σχεδιάζουν για το μέλλον της, καθίστανται διακριτές οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Οι οποίες διαχωρίζονται σε εκείνες που την υπερασπίζονται και σε εκείνες που την αντιμάχονται. Ενδιαμέσως τοποθετούνται εκείνες που αμήχανα υποβαθμίζουν τη συμβολή της στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.
Στα πρόσφατα χρόνια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης ισχυρίζονταν ότι η μείωση μισθών και συντάξεων επιφέρει ανάπτυξη. Συνέβη το αντίθετο. Οι διαδοχικές μειώσεις των συντάξεων και η ακαριαία μείωση των μισθών, ιδίως από τον Φεβρουάριο του 2012, αλληλεπιδρούσαν σε μία όλο και ταχύτερη κατάρρευση της οικονομίας και μεγέθυνση της ύφεσης.
Νόθευσαν και απορρύθμισαν την αγορά εργασίας. Απονεύρωσαν την -έστω ισχνή μέχρι το 2015- προνοιακή πολιτική, υπονόμευσαν την πειστικότητά της καθώς οι πολίτες αντιλαμβάνονταν πως επιδόματα ανεργίας και πρόνοιας γειτνίαζαν με τις αποδοχές περιστασιακώς και μερικώς απασχολουμένων μεγεθύνοντας την αόρατη - αδήλωτη εργασία.
Κι ενώ η προνοιακή μας πολιτική αντιμετώπισε με επιστημονική αρτιότητα και ευαισθησία την ανθρωπιστική κρίση και τη μετέτρεψε σε φωτογραφική απεικόνιση του παρελθόντος (όταν εκατοντάδες συμπολίτες μας αναζητούσαν τα στοιχειώδη σε κάδους σκουπιδιών), οι υπεύθυνοι για την πρόκληση αυτής της τραγικής κατάστασης ενδύονται τον μανδύα του υπερασπιστή των κοινωνικών συμφερόντων όπως ο λύκος την προβιά των αμνών.
Χωρίς να ενδιαφερθούν για την έλλειψη στοιχειώδους οικονομικής επάρκειας στους επιμέρους ασφαλιστικούς φορείς, αρνήθηκαν την ασφαλιστική μεταρρύθμιση ενώ γνώριζαν ότι μεταφέρονταν χρήματα από τον ένα στον άλλο φορέα για να πληρωθούν οι συντάξεις.
Τελευταία χρονιά που οι φορείς εμφάνισαν πλεόνασμα ήταν το 2013. Τότε όμως είχαν αφαιρεθεί από τους συνταξιούχους 4,5 δισ. Αλλά παρουσίασαν πλεόνασμα 843 εκατομμυρίων, ενώ στην πραγματικότητα είχε παραχθεί έλλειμμα 3 δισ. 758 εκατομμυρίων ευρώ.
Οι περικοπές Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ αφαίρεσαν μέχρι το 2015 από τους συνταξιούχους 45 δισ., εντούτοις η συνταξιοδοτική δαπάνη το έτος 2015 είχε ξεπεράσει το 17% του ΑΕΠ χωρίς να έχουν επέλθει μειώσεις από τη δική μας κυβέρνηση. Σήμερα από εκείνες τις περικοπές έχουν σωρευτεί απώλειες 63,1 δισ. ευρώ.
Ούτε για την ταχύτερη απονομή των συντάξεων ενδιαφέρθηκαν. Μολονότι ο κ. Βρούτσης, ως αρμόδιος υπουργός, στις προγραμματικές δηλώσεις τον Ιούλιο του 2012 είχε δεσμευτεί πως σε 2 - 2,5 έτη, στα τέλη του 2014, θα καταβάλλει τις συντάξεις "σε μια ημέρα", εν τέλει άφησε απλήρωτες εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιοδοτικές παροχές που ξεπερνούσαν τα 2 δισ. ευρώ (168.922 απλήρωτες κύριες συντάξεις, 154.022 απλήρωτες επικουρικές και 63.500 απλήρωτα εφάπαξ).
Μέσα σε 3,5 χρόνια -και ενώ υποβάλλονταν χιλιάδες νέες αιτήσεις κάθε μήνα- μειώσαμε κατά 74,1% τις εκκρεμείς κύριες συντάξεις, κατά 41,6% τις εκκρεμείς επικουρικές και κατά 55,1% τα εφάπαξ. Αλλά ο φιλικός στην αντιπολίτευση Τύπος δεν αποδίδει τις εκκρεμότητες στις σωρευμένες από το παρελθόν καθυστερήσεις. Αντιθέτως συμβάλλει στην πολιτική της Ν.Δ. για την αποδυνάμωση της κοινωνικής ασφάλισης υποσκάπτοντας την ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών. Αμφισβητώντας τα θετικά αποτελέσματα που επιτυγχάνουμε και αναγνωρίζουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί.
Η πολιτική και ιδεολογική υπονόμευση της κοινωνικής ασφάλισης θα οξυνθεί. Όχι μόνο για να μειωθεί η επιρροή της κυβέρνησης, αλλά κυρίως για να προετοιμαστεί η αποδιάρθρωσή της καθώς το πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί με την κυρίαρχη συμμετοχή του αρμόδιου για το ασφαλιστικό συμβούλου του κ. Μητσοτάκη προβλέπει τέτοια μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, ώστε αναπόφευκτα θα παραγάγει συντάξεις των 200 ευρώ.
Γι’ αυτό θα αποδειχθούν κροκοδείλια τα σημερινά δάκρυα της αντιπολίτευσης, είτε ρέουν για τις συντάξεις χηρείας είτε για τους χαμηλοσυνταξιούχους είτε για εκείνους που λαμβάνουν υψηλότερες συντάξεις. Διότι μόνο η δική μας πολιτική στόχευση οδηγεί στη βελτίωσή τους. Και θα πετύχουμε.
* Ο Τάσος Πετρόπουλος είναι υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης
