"Το φαινόμενο των φτωχών επιχειρήσεων με τους πλούσιους ιδιοκτήτες, απαιτεί μέτρα, ένα ‘Αντιμνημόνιο’ υπέρ των δυνάμεων της εργασίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουμε κι άλλες ανθρώπινες τραγωδίες".
Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, με αφορμή το τραγικό τέλος της 42χρονης εργαζόμενης στις επιχειρήσεις Καρυπίδη θέτει το ερώτημα: "Αλήθεια, πόσες χιλιάδες ανθρώπινες τραγωδίες κρύβονται ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βιώνουν το αίσχος της απλήρωτης εργασίας χωρίς να μαθαίνουμε τίποτα γι’ αυτές;".
Η Κ. Κούνεβα προτείνει, μεταξύ άλλων, τη σύσταση εργατοδικείων (ιδού μια "καλή ευρωπαϊκή πρακτική") για ταχεία εκδίκαση εργατικών υποθέσεων, εφαρμογή της ποινικής νομοθεσίας για τους αφερέγγυους εργοδότες, προκειμένου να σπάσει το ταμπού του ανεύθυνου ως προς την προσωπική του περιουσία "πλούσιου ιδιοκτήτη φτωχής επιχείρησης". "Πρέπει να επανέλθει η νομοθετική ρύθμιση των διοικούντων Ανώνυμες Εταιρείες για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ασφαλιστικούς φορείς και τους εργαζομένους, που έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις, αλλά μένουν ανεκτέλεστες και χωρίς αντίκρισμα λόγω και των δυσμενών για αυτούς νέων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του Πτωχευτικού Κώδικα" τονίζει η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Σημειώνοντας ακόμα ότι η απορρύθμιση του Εργατικού Δικαίου αποθράσυνε την εργοδοτική αυθαιρεσία και στέρησε από τους εργαζόμενους ένα ελάχιστο πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων τους, υπογραμμίζει ότι "από το 2015 έχω επισημάνει προς όλους τους αρμόδιους φορείς (υπουργεία, ΣΕΠΕ κλπ) τις τραγικές συνέπειες της απλήρωτης εργασίας" και προτείνει:
1. Σύσταση Εργατοδικείων, δηλαδή ενός προδικαστικού θεσμού απονομής δικαιοσύνης σε πρώτο βαθμό, με τριμερή εκπροσώπηση, με παρουσία τακτικού δικαστή και εκπροσώπων των οργανώσεων των κοινωνικών φορέων. Είναι μια "καλή ευρωπαϊκή πρακτική" για ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης στις υποθέσεις χιλιάδων εργαζόμενων που σήμερα περιμένουν μέχρι και δέκα χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει μια αγωγή ή μήνυσή τους εις βάρος εργοδοτών.
2. Αναμόρφωση των ελεγκτικών μηχανισμών -κυρίως του ΣΕΠΕ- με αυξημένες δικαιοδοτικές αρμοδιότητες (π.χ. να προσδίδεται στην έκθεση του ΣΕΠΕ ισχύς εκτελεστού τίτλου ή να εκδίδεται βάσει αυτής διαταγή πληρωμής).
3. Ενίσχυση του λογαριασμού "αφερέγγυου εργοδότη" με τα έσοδα από πρόστιμα του ΣΕΠΕ υπέρ των απλήρωτων εργαζομένων.
4. Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης του επιδόματος επίσχεσης ή ένταξης στην επιδότηση ανεργίας των εργαζόμενων των εγκαταλελειμμένων από τους ιδιοκτήτες τους επιχειρήσεων.
5. Εφαρμογή των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων (αυτόφωρο για μη καταβολή δεδουλευμένων, δώρων κ.λπ.). Στην περίπτωση Καρυπίδη έχουμε δεκάδες μηνύσεις, αλλά καμιά σύλληψη - φυλάκιση. Έχουμε επενδύσεις εκατομμυρίων σε ποδοσφαιρικές ομάδες και εξαγορά επιχειρήσεων από τους αφερέγγυους εργοδότες, ενώ οι εργαζόμενοι λιμοκτονούν.
6. Αναμόρφωση της νομοθεσίας που προστατεύει την προσωπική περιουσία εργοδότη-μετόχων από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, με αποτέλεσμα το φαινόμενο "πτωχευμένες επιχειρήσεις με πλούσιους ιδιοκτήτες".
7. Άρση των αντιφάσεων στη νομοθεσία που επιτρέπουν "παράδοξες" δικαστικές αποφάσεις, όπως αυτή που υποστηρίζει ότι "η μη καταβολή των δεδουλευμένων δεν συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας"!
8. Έχει μεγάλη σημασία να επανέλθει η αποσυρθείσα -δυστυχώς- νομοθετική ρύθμιση για την αλληλέγγυα και εις ολόκληρο ευθύνη διοικούντων προσώπων Ανωνύμων Εταιρειών για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ασφαλιστικούς φορείς και τους εργαζομένους που έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις, αλλά μένουν ανεκτέλεστες και χωρίς αντίκρισμα, λόγω και των δυσμενών για αυτούς νέων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του Πτωχευτικού Κώδικα.
