"Πλαφόν" στις μειώσεις των συντάξεων από το 2019 και ανταποδοτικά μέτρα που περιλαμβάνουν μεγάλες μειώσεις στη συμμετοχή των συνταξιούχων στη φαρμακευτική δαπάνη επιδιώκει το υπουργείο Εργασίας προκειμένου αφενός να μην υπάρξουν ακραίες μειώσεις των "προσωπικών διαφορών", αφετέρου τα "αντίμετρα" να ισοφαρίσουν μέρος των απωλειών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, σε περίπου 900.000 (σε σύνολο 2,5 εκατομμυρίων δικαιούχων) υπολογίζονται οι συνταξιούχοι που θα χάσουν μέρος της προσωπικής διαφοράς το 2019, ενώ οι υπόλοιποι 500.000 από τους παλαιούς συνταξιούχους έχουν «αρνητικές» προσωπικές διαφορές.
Το ανώτατο πλαφόν στις περικοπές των συντάξεων δεν θα υπερβαίνει το 20%-22%, ενώ, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εργασίας, στις μειώσεις δεν θα εμπλακούν οι επικουρικές συντάξεις και το 1% του ΑΕΠ περικοπές (1,8 δισ. ευρώ) θα προκύψει από τις κύριες συντάξεις.
Από τα μέχρι τώρα στοιχεία του υπουργείου προκύπτει ότι το πρώτο κύμα επαναϋπολογισμού των συντάξεων (αφορά το 40%) δείχνει ότι δεν υπάρχει προσωπική διαφορά στις μεσαίες συντάξεις του ΙΚΑ (που είναι και η μεγαλύτερη κατηγορία) που ορίζονται σήμερα στα 720 ευρώ.
Γενικότερα κάτω από το ποσό των 1.000 ευρώ εκτιμάται ότι οι μειώσεις των συντάξιμων αποδοχών λόγω περικοπής μέρους (και όχι συνολικά) της προσωπικής διαφοράς θα κυμαίνεται από 5 έως 50 ευρώ. "Ο λογαριασμός βγαίνει από τις περικοπές στις προσωπικές διαφορές των παλαιών συντάξεων, δεν θα πάμε σε ακραίες μειώσεις και δεν θα χρειαστεί σε αυτό να εμπλακούν οι επικουρικές συντάξεις" τονίζουν πηγές του υπουργείου.
Άμεση νομοθέτηση στα εργασιακά
Στο σκέλος των εργασιακών, πηγές του υπουργείου διευκρινίζουν ότι θα νομοθετηθεί άμεσα η άρση της αναστολής της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας. Οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και οι ΣΣΕ επανέρχονται με το τέλος του προγράμματος από το Σεπτέμβριο του 2018.
Ειδικότερα για το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας οι ίδιες πηγές ξεκαθαρίζουν ότι ο νόμος του 2011 έθετε σε αναστολή τις δύο αυτές αρχές (σ.σ.: ευνοϊκότερης ρύθμισης και επέκτασης) όσο διαρκούν τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Κατά συνέπεια θα παρέμεναν οι δύο αυτές αρχές παγωμένες ακόμα και μετά τη λήξη του τρίτου Μνημονίου εάν δεν υπήρχε η νομοθετική παρέμβαση που σχεδιάζεται.
Στο θέμα των επιτρεπόμενων απολύσεων, πληροφορίες από το υπουργείο αναφέρουν ότι τα όρια δεν αλλάζουν, ενώ στην περίπτωση των ομαδικών απολύσεων θα καταργηθεί το υπουργικό βέτο και η προέγκριση θα δοθεί ως αρμοδιότητα σε επιτροπή με ισομερή τριμερή εκπροσώπηση υπουργείου - εργοδοτών - εργαζομένων.
Αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο θα υπάρξουν, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στις άδειες και στους λόγους απόλυσης, με προσθήκη ποινικών λόγων για τους οποίους θα προβλέπεται απόλυση συνδικαλιστή, ενώ δεν θα αλλάξει ο τρόπος λήψης αποφάσεων για απεργία.
Όσον αφορά τη διαιτησία, διατηρείται η μονομερής προσφυγή όταν το ένα μέρος αρνείται την μεσολάβηση ή απορρίπτει τη μεσολαβητική πρόταση και επίσης διατηρείται η αρμοδιότητα της διαιτησίας επί του συνόλου της κρινόμενης συλλογικής διαφοράς.
Τέλος η έγκριση των ομαδικών απολύσεων περνάει στο ΑΣΕ (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας) όπου θα υπάρχει τριμερής εκπροσώπηση, δηλαδή κράτος, εργαζόμενοι, εργοδότες.
