Το αίτημα χιλιάδων εργαζομένων, που διαδήλωναν την ίδια ώρα στην Αθήνα, σπάζοντας το πρωτόκολλο του συμβουλίου υπουργών, για επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μετέφερε στους ομολόγους της στο Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου.
Η υπουργός προέβαλε ουσιαστικά ζήτημα εκτός ημερησίας διατάξεως κατά τη σύνοδο των Ευρωπαίων υπουργών Εργασίας, θέτοντας ευθέως τη στάση των ευρωπαϊκών θεσμών κατά τις διαπραγματεύσεις.
Η υπουργός Εργασίας, απευθυνόμενη προσωπικά στην Ευρωπαία επίτροπο Απασχόλησης, Βελγίδα Μαριάν Τίσεν, της ζήτησε να πάρει ξεκάθαρη θέση σχετικά με τη «χάρτα θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων της Ευρώπης», η οποία διασφαλίζει το δίκαιο των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η Έφη Αχτσιόγλου, όπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εργασίας, καυτηρίασε τη στάση των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμών οι οποίοι συμμετέχουν στο κουαρτέτο των πιστωτών τονίζοντας ότι δεν «είναι δυνατόν να γίνεται συζήτηση για την υπεράσπιση του πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων και την ίδια στιγμή οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών να δημιουργούν εμπόδια για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα».
Καμία εξαίρεση...
Η Έφη Αχτσιόγλου υπογράμμισε μεταξύ άλλων στην ομιλία της:
"Η κυβέρνησή μας έχει τονίσει την ανάγκη να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στην Ελλάδα. Έχουμε υπογραμμίσει ότι ένα λειτουργικό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων εναρμονίζεται με τις ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές και ότι συνιστά ένα αναντικατάστατο στοιχείο του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.
Η ξεκάθαρη θέση μας υποστηρίζεται και από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, από τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους. Ωστόσο, όσο ξεκάθαρη και αν είναι η θέση μας, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί που διαπραγματεύονται με την ελληνική κυβέρνηση αντιστέκονται στο αίτημά μας, αντιστέκονται στη θέση μας για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η θέση μας δεν εκφράζει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το ότι οι αρχές του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου θα πρέπει να εφαρμόζονται στην Ελλάδα όπως και σε όλα τα κράτη - μέλη, είτε βρίσκονται σε προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής είτε όχι.
Ούτε η Ελλάδα ούτε κανένα άλλο κράτος - μέλος δεν μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση εξαίρεσης από το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Η Ευρώπη δεν μπορεί να επιτρέψει μια τέτοια εξαίρεση".
ΤΡΕΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΧΘΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ...
"Κανείς δεν ζει με 400 ευρώ, συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στον μισθό"
Αραιά μπλοκ, τρεις διαφορετικές πορείες και κεφαλές που ανταγωνίζονταν μεταξύ τους ποια θα είναι πρώτη ήταν η εικόνα που είχαν χθες οι απεργιακές κινητοποιήσεις για τα εργασιακά. Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή έξω από τη Μεγάλη Βρετάνια, όταν το βανάκι της ΓΣΕΕ προσπάθησε να πατήσει γκάζι ώστε να βγουν τα μπλοκ του μπροστά απ' αυτά της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Αλλού φαίνεται πάντως ότι πρέπει να γκαζώσει η συνομοσπονδία, καθώς ελάχιστος κόσμος βρισκόταν πίσω από το πανό της, όπως και πίσω από το πανό της ΑΔΕΔΥ. Αρκετά ήταν επίσης τα καταστήματα που δεν κατέβασαν ρολά.
Στην απεργία συμμετείχαν εργαζόμενοι από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπως εκπαιδευτικοί, γιατροί, νοσοκόμοι και τραπεζοϋπάλληλοι. Συμμετείχαν επίσης άνεργοι και συνταξιούχοι, φοιτητές και μαθητές. Πιο μαζική ήταν η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, που πραγματοποίησε πρώτο πορεία από την Ομόνοια στη Βουλή.
Ακολούθησαν αργότερα δύο διαφορετικές διαδηλώσεις με αφετηρίες το Πεδίον του Άρεως και το Αρχαιολογικό Μουσείο, με προορισμό επίσης τη Βουλή. Η μία είχε στην κεφαλή το μπλοκ της ΓΣΕΕ και η άλλη αποτελούνταν από κόμματα - οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και αναρχικές συλλογικότητες.
Παρότι οι πορείες ξεκίνησαν από διαφορετικά σημεία και ακολούθησαν διαφορετικές διαδρομές, τα συνθήματα είχαν ένα κοινό. Ήταν κατά των μνημονιακών και των αντεργατικών πολιτικών. Πιο ειδικά οι απεργοί ζητούσαν να μπει τέλος στις απολύσεις και την ανεργία. Ζητούσαν επίσης την αποκατάσταση των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και του συλλογικού εργατικού δικαίου, την απόκρουση της θέσης των δανειστών για τις ομαδικές απολύσεις.
"Κανείς δεν ζει με 400 ευρώ, συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στον μισθό", "Θέλουμε Ευρώπη των λαών και όχι Ευρώπη φρούριο των καπιταλιστών" ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που φώναζαν οι διαδηλωτές.
