Κακοπαιγμένο θέατρο αποδεικνύονται οι δήθεν διαφωνίες της κυβέρνησης με την τρόικα και στο θέμα των ομαδικών απολύσεων.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα η "Αυγή" της Κυριακής, κυβέρνηση και δανειστές όχι μόνο έχουν συμφωνήσει στην πλήρη απευλευθέρωση των απολύσεων, καταργώντας ουσιαστικά και το υφιστάμενο όριο του 5% πάνω από το οποίο οι απολύσεις χαρακτηρίζονται "ομαδικές", αλλά έχουν βρει και τη "φόρμουλα" της νέας ρύθμισης που θα προωθηθεί με υπουργική απόφαση, παρακάμπτοντας έτσι και την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Η νέα ρύθμιση, για την οποία έχει υπάρξει πλήρης συμφωνία και σε κοινοτικό επίπεδο, ουσιαστικά αποτελεί ερμηνευτική εγκύκλιο του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις και "πατάει" σε κενό και ασάφεια του νόμου 1387/1983.
Σύμφωνα και με έγκυρους εργατολόγους, με την εγκύκλιο ο υφιστάμενος νόμος επαναρυθμίζεται, καθώς το "βέτο" του υπουργού Εργασίας στο αίτημα μιας επιχείρησης για ομαδικές απολύσεις δεν αίρεται τυπικά, αλλά ουσιαστικά. Και αυτό γιατί, μετά την παρέλευση του εύλογου χρονικού διαστήματος των είκοσι ημερών που απαιτείται, οι απολύσεις θα μπορούν να υλοποιηθούν, ενώ μέχρι σήμερα η μη ανταπόκριση του εκάστοτε υπουργού στο αντίστοιχο αίτημα είχε συνέπεια την παραπομπή των απολύσεων στις ελληνικές καλένδες. Με άλλα λόγια ερμηνεύεται εκ νέου η στάση του υπουργού Εργασίας στην κατάθεση του σχετικού αιτήματος.
Ελληνική πρωτοτυπία!..
Επιπλέον, σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες, η ερμηνευτική εγκύκλιος που προωθείται για τις ομαδικές απολύσεις θα εμπεριέχει (ως περιτύλιγμα) και τις προβλέψεις της Κοινοτικής Οδηγίας 98/95, οι οποίες αφορούν κυρίως τυπικές υποχρεώσεις για τις επιχειρήσεις που καταθέτουν σχετικό αίτημα για την πραγματοποίηση ομαδικών απολύσεων.
Δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, μιλώντας σε εκδήλωση του ΕΒΕΑ, υπήρξε σε μεγάλο βαθμό αποκαλυπτικός όσον αφορά το περιεχόμενο της εγκυκλίου κάνοντας λόγο για αναγκαιότητα αλλαγής του νομικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις, χαρακτηρίζοντας μάλιστα το ισχύον πλαίσιο «ελληνική πρωτοτυπία, μοναδική στην Ευρώπη». Όπως μάλιστα συμπλήρωσε, το ισχύον πλαίσιο έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό, αφού «δεν έσωσε ούτε τις επιχειρήσεις ούτε τις θέσεις εργασίας»...
Αυτό που επιχειρείται να αποκρυβεί με την προώθηση της νέας ερμηνευτικής εγκυκλίου είναι ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται σε κάποιο αίτημα των ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά αποτελεί το πλέον ελκυστικό κίνητρο για τις πολυεθνικές που θέτουν συγκεκριμένους εργασιακούς όρους προκειμένου να επενδύσουν στη χώρα μας. Άλλωστε στις μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία (96% του συνόλου) απασχολώντας το πολύ 20 εργαζόμενους, τα υφιστάμενα όρια των μηνιαίων απολύσεων, και μάλιστα χωρίς αιτιολόγηση (σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες), είναι επαρκή, για δε τις μεγάλες επίσης το υφιστάμενο πλαίσιο έχει αποδειχθεί επαρκές.
Τέχνασμα οι διαφωνίες...
Με τη "φόρμουλα" της επαναρύθμισης της υφιστάμενης νομοθεσίας βρέθηκε και ο τρόπος να καμφθούν οι επικοινωνιακές αντιρρήσεις που πρόσφατα εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος για αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, με μεγαλύτερη ευελιξία στις αποφάσεις και χωρίς τη συμμετοχή του εκάστοτε υπουργού σε αυτές. Επιπλέον, με τη νέα ρύθμιση, τόσο ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας όσο και ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης βρήκαν επίσης πεδίο συνεννόησης με την τρόικα, η οποία επέμενε, αντί νομοθετικής ρύθμισης, να υπάρξει υπουργική απόφαση που θα προωθεί τις όποιες αλλαγές.
Έτσι η "αντίσταση" του ΠΑΣΟΚ, που πάντα εκδηλώνεται στην ψήφιση ενός νομοσχεδίου με σημαντικές κοινωνικές προεκτάσεις, αποδεικνύεται και στην περίπτωση των ομαδικών απολύσεων ένα ακόμη φθηνό επικοινωνιακό τέχνασμα, καθώς οι κυβερνητικοί εταίροι έχουν αποφασίσει την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων με την τρόικα και απλώς αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα αμβλυνθούν οι πολιτικοί και κυρίως κοινοβουλευτικοί κραδασμοί που θα επιφέρει η εισαγωγή ενός ακόμη επαχθούς μέτρου για τον κόσμο της εργασίας.
