Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
18.2°C21.8°C
2 BF 49%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
19 °C
17.0°C20.3°C
2 BF 68%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C16.6°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
17.1°C19.1°C
5 BF 37%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C17.1°C
2 BF 56%
Τετράγωνα χαρτάκια να κρατάς τις επίμονες φωνές
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Τετράγωνα χαρτάκια να κρατάς τις επίμονες φωνές

Της Πόλυς Χατζημανωλάκη

Κάποια παιδιά που βλέπουν ζωντανά όνειρα έχουν βρει ένα τρόπο να διώχνουν τους εφιάλτες τους. Ξεφεύγουν από τον βραχνά αρχίζοντας να μετρούν. Αυτό τα κάνει να ξυπνήσουν. Μια αρχέγονη γνώση, μια τεχνική που άκουσα να την εξομολογούνται κάποιοι αλαφροΐσκιωτοι, τη βρήκαν μοναχοί τους. Μοιάζει με χάρισμα, με μαγική γνώση. Το μέτρημα, μια ρυθμική σταθερή διαδικασία, τρυπώνει στον ύπνο από την εγρήγορση και γίνεται η γέφυρα ανάμεσα στους δύο κόσμους, ύπνου και ξύπνιου, μια κατάσταση «ανάμεσα», που χαρίζεται στον ονειρευόμενο, να έχει ακόμα συνείδηση του τι είδε και να μπορεί να το αφηγηθεί, να μη φοβάται.

«Μετράω ως το δέκα» είναι ο τίτλος της ποιητικής συλλογής -ποιητική πρόζα θα ήταν ο πιο σωστός χαρακτηρισμός- της Ελένης Μαρινάκη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μελάνι. Είναι και ο τίτλος ενός από τα 32 ποιήματα της συλλογής, που επιβεβαιώνει το «χάρισμα» του αφηγητή: [...] Έρχεται η θεία μου να με κοιμίσει. Μετράω ώς το δέκα και ξυπνώ. Με περιμένει η Φανή στον κήπο και μου μαθαίνει να πετώ [...]

Πρόκειται για το όγδοο κατά σειράν έργο της Μαρινάκη, που ζει και δημιουργεί στα Χανιά και εκτός από ποιήτρια είναι και εικαστικός. Με τα τετράγωνα αυτά ποιητικά κειμενάκια -σαν τα τετράγωνα ερωτήματα που σχεδιάζει να βάλει σε ένα συρτάρι να τα κλείσει- συνθέτει μια ονειρική μαρτυρία, μια αναδρομή στο παρελθόν με γλώσσα ονείρου, εικόνες από το ανάμεσα αλλά και ανομολόγητα πάθη που ανασύρονται από το παρελθόν. Σκηνές συλλογικής ενοχής -το κλάμα του εγκαταλελειμμένου μωρού από τη σπηλιά, η γνωστή ενοχή - σιωπή του θύματος, του μικρού κοριτσιού απέναντι στην ενδεχόμενη σεξουαλική κακοποίησή του, «δεν λέω τίποτα στη μητέρα / αφήνω τη νύχτα να με καταπιεί», η απώλεια της αγαπημένης φίλης (;) μικρής αδελφής (;) στο συγκλονιστικό "Κίτρινο καιρό" (Μικρή τη σταματήσανε από το σχολείο και/δεν παρηγορήθηκε ποτέ. Στις εκκλησίες άνα-/βε τα χερουβείμ κι ερχόταν έπειτα να μου τα/τραγουδήσει. Της χάριζα μικρά χτενάκια και/τα καρφίτσωνε στους ώμους της φτερά. Τις / νύχτες περπατούσε στο ταβάνι κι έσταζε δά-/κρυα το σπίτι μας [...]).

Εικόνες της παιδικής ηλικίας, περιθωριακά και αλαφροΐσκιωτα πλάσματα που κυκλοφορούν στις παρυφές της κοινότητας σαν ξωτικά, σακατεμένα, ανήμπορα, χωρίς φωνή, η φτώχεια, μια αυτοκτονία, ο πόνος, η απώλεια, τα πάθη, βρίσκουν τρόπο να μιληθούν με τον ελλειπτικό υπερρεαλιστικό τρόπο των ονείρων. Ο ρυθμός και το μέτρο του αριθμού τα τετραγωνίζει, δίνει το θάρρος να ειπωθούν οι πιο σκληρές πίκρες, μικρά χαρτάκια της μοίρας, εισιτήρια, στίχοι, ανοίγουν τον δρόμο σε ένα παράξενο λεύκωμα τόσο χαμηλόφωνο αλλά τόσο υψίσυχνο και πονεμένο. Δεν υπάρχει λύτρωση στις ιστορίες, είναι ανεξιλέωτες. Γι' αυτό δεν πείθομαι ότι είναι όνειρα, παρά τη γλώσσα και τα γυρίσματα της αφήγησης. Είναι μικρά λογοτεχνήματα, μικρά αριστουργήματα που εκ της φύσεώς τους οδηγούν σε άλλου είδους σωτηρία. Με το μυαλό και την καρδιά, τον αριθμό και το αλφάδι και το στρίψιμο της βίδας του συναισθήματος, αντλώντας από ένα βάθος βιώματος, μια αλήθεια απροσμέτρητη, που η Ελένη Μαρινάκη μοιράζεται με τον αναγνώστη της.
Αντιγράφω με συγκίνηση το κείμενο της Αργυρώς: Η Αργυρώ με τα καμμένα δάχτυλα έχει καλύ-/βες στο βυθό, χορταριασμένους δρόμους / στο λιβάδι. Έχει δωμάτιο τη νύχτα. Δεν ξέρει / να μιλά σωστά, κάνει νοήματα στους γλά-/ρους, μοιράζει φέτες το φεγγάρι στα παιδιά / και ονειρεύεται να μην ξυπνήσει. Η Αργυρώ που δεν ξεχνά.

"Μετράω ώς το δέκα"

Ελένη Μαρινάκη

εκδ. Μελάνι, 2018

48 σελ., τιμή 8 ευρώ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL