Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.4°C17.6°C
3 BF 66%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.9°C15.9°C
1 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Σποραδικές νεφώσεις
15 °C
9.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C14.7°C
2 BF 77%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
13.0°C14.5°C
1 BF 75%
Μάρκο Ρεβέλι: / Μάρκο Ρεβέλι: Η νωθρότητα των θεματοφυλάκων της δημοκρατίας και το βάρος της πολιτικής
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μάρκο Ρεβέλι: / Μάρκο Ρεβέλι: Η νωθρότητα των θεματοφυλάκων της δημοκρατίας και το βάρος της πολιτικής

Αυτοί που έκαιγαν τα βιβλία και τους ανθρώπους δεν έχουν θέση στο 32ο Σαλόνι Βιβλίου του Τορίνου, μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς εκθέσεις βιβλίου στον κόσμο που ολοκληρώνεται σήμερα.

Η δυναμική κινητοποίηση των διανοούμενων και του δημοκρατικού κόσμου ξύπνησε από τον λήθαργο την Περιφέρεια του Τορίνου, που ελέγχεται από το Δημοκρατικό Κόμμα, και τον δήμο του Τορίνου, που ελέγχεται από το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, με αποτέλεσμα να απαγορεύσουν τη συμμετοχή του φασιστικού εκδοτικού οίκου Altaforte, στην πράξη τον εκδοτικό οίκο της εγκληματικής φασιστικής οργάνωσης CasaPound, και να δώσουν την άδεια διάλυσης του περιπτέρου του, στο οποίο θα παρουσίαζε το καινούργιο βιβλίο του... ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι.

Ο εκδότης Φραντσέσκο Πολάκι, που βρίσκεται στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης ως απολογητής του φασισμού επειδή σε ραδιοφωνική εκπομπή αυτοχαρακτηρίστηκε “φασίστας” θεωρώντας τον αντιφασισμό “το πραγματικό κακό” στην Ιταλία, διαμαρτυρήθηκε για τη “λογοκρισία” απειλώντας με μηνύσεις.

“Το Τορίνο έχει τιμηθεί με το Χρυσό Παράσημο Στρατιωτικής Αξίας για την Αντίστασή του και δεν χωρά τους φασίστες στην Έκθεση Βιβλίου” απάντησαν οι διανοούμενοι και οι δεκάδες δημοκρατικοί σύλλογοι που στην κυριολεξία κατάφεραν να ακυρώσουν την παρουσία του βιβλίου. Ο πανεπιστημιακός και διανοούμενος της Αριστεράς Μάρκο Ρεβέλι, με αφορμή τη δημόσια αντιπαράθεση που δημιουργήθηκε, στο παρακάτω άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο “Μανιφέστο” την Τετάρτη 8 Μαΐου 2019 με τον τίτλο “Ένας ογκόλιθος που βαραίνει την πολιτική” απευθύνει δριμύ κατηγορώ για την "εντυπωσιακή απάθεια του κόσμου της πολιτικής" με αιχμή του δόρατος τον Ματέο Σαλβίνι που δέχτηκε να εκδώσει το βιβλίο του στον εκδοτικό οίκο της φασιστικής Casa Pound.

Ύβρις στον πολιτισμό

"Η φασιστική παρουσία στην πιο σημαντική ιταλική εκδοτική εκδήλωση δεν είναι ‘πολιτιστικό γεγονός’. Είναι προσβολή και ύβρη στον πολιτισμό. Είναι σαν να ζητάς από τα θύματα και τους κληρονόμους της Ιστορίας τους να μοιραστούν τον ίδιο χώρο με τους σφαγείς τους (και τους κληρονόμους τους) και δεν αποτελεί μια βολταιριανή πράξη έκφρασης της σκέψης.
Είναι μια χειρονομία απάνθρωπης συμπεριφοράς και απαράδεκτης ηθικής απάθειας.

Οι εκπρόσωποι του Μουσείου του Άουσβιτς είχαν δίκιο όταν εγκάλεσαν, κατά κύριο λόγο, τους ‘αποκλειστικούς’ θεσμούς της εκδήλωσης -τον κυβερνήτη της Περιφέρειας του Πιεμόντε και τη δήμαρχο του Τορίνου- για τις ευθύνες τους στην αντιμετώπιση της παθητικότητας που έδειξαν προηγουμένως οι διοργανωτές, που συμπεριφέρθηκαν σαν τον Πόντιο Πιλάτο. Όπως έχει δίκιο -χίλιες φορές δίκιο- και το τμήμα του κόσμου του πολιτισμού που κινητοποιήθηκε ενόψει της προσβολής της (υπολειμματικής) αξιοπρέπειας των διανοουμένων για να διαφοροποιηθούν, βεβαίως, διαιρεμένοι μεταξύ απόψεων που έχουν, κατά τη γνώμη μου, την ίδια αξιοπρέπεια.

Μεταξύ εκείνων που προτίθενται να εκφράσουν την αγανάκτησή τους με την απόρριψη της συμμετοχής τους (με την ιδέα ότι αυτό θα ηχούσε σαν αποδοχή) κι αυτών που θέλουν να είναι εκεί με τη δική τους μαχητική παρουσία (με την ιδέα ότι το να μην είσαι εκεί θα σήμαινε να αφήσεις το πεδίο ελεύθερο στους άλλους). Και οι δύο, με την επίγνωση του επιπέδου της πρόκλησης που βρίσκεται σε εξέλιξη: την πρωτοφανή απειλή από το ρήγμα που άνοιξε η γενική αποδοχή όλων αυτών που το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε καταδικάσει (που πιστεύαμε οριστικά και αμετάκλητα) και που μετατρέπεται πρώτα σε πολιτισμική Αποκάλυψη και στη συνέχεια σε πολιτική και κοινωνική Αποκάλυψη όταν μια μορφή ηττοπαθούς σχετικισμού ανοίγει το πεδίο στον θρίαμβο του απάνθρωπου. Τόσο οι μεν όσο και οι δε γνωρίζουν την τεράστια ευθύνη που βαραίνει τον καθέναν από εμάς εάν στο εδώ και τώρα που ζούμε παραμείνουμε σιωπηλοί.

H ευθύνη, όμως, που βαραίνει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο του πολιτισμού είναι μικρή -ένα ψιχουλάκι- σε σύγκριση με τον ογκόλιθο που βαραίνει τον κόσμο της πολιτικής. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο, το πραγματικά συγκλονιστικό σκάνδαλο στη σημερινή Ιταλία, θα μπορούσαμε να πούμε "το πραγματικό σκάνδαλο", δεν είναι μόνο η βαθιά χαρακιά που φέρνει η φασιστική παρουσία στην Έκθεση Βιβλίου του Τορίνο, αλλά αυτή σε ολόκληρη τη χώρα, πολύ πιο σοβαρή και απαράδεκτη, και εκπροσωπείται από έναν υπουργό της Δημοκρατίας που εκδίδει το βιβλίο του σε έναν φιλοφασίστα και φιλοναζιστή εκδότη. Υπάρχει το νήμα του κουβαριού που κατεβαίνει από τον λόφο του υπουργείου Εσωτερικών στα περίπτερα της Έκθεσης του Βιβλίου στο Λινγκότο του Τορίνου, μολύνοντας το κλίμα και την ψυχή της χώρας. Είναι αυτή η παρουσία, στην καρδιά της κυβέρνησης του έθνους, που σήμερα ακούγεται ως απαράδεκτη. Μέχρι χθες ήταν αδιανόητο. Σήμερα παρουσιάστηκε ως τρόπαιο.

Η απάθεια των πολιτικών

Παρ’ όλο που ο κόσμος του πολιτισμού κινήθηκε, ανησύχησε πολύ και κινητοποιήθηκε, η απάθεια του κόσμου της πολιτικής είναι εντυπωσιακή. Ας το αντιληφθούμε, η αθλιότητα εκείνη από την “Αντικόλαση”, που διασχίζει διαγώνια το πολιτικό τόξο, με εκείνους που θα πρέπει να προσέχουν για τη συνταγματική τάξη, αλλά αντιθέτως μιλούν για τα δικά τους προβλήματα, βλέπουν τους διανοούμενους να κινητοποιούνται σαν να μην τους απασχολεί. Θα περίμενε κάποιος ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης θα εξεγείρονταν ζητώντας την άμεση παραίτηση αυτού του άπιστου υπουργού, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι ορκίστηκε στο σύνταγμα που γεννήθηκε από την Αντίσταση, δημοσιεύει τις αποστροφές του στο σπίτι των εχθρών της ανθρωπότητας. Θα έπρεπε να απειλήσουν με ένα νέο “Αβεντίνο” (όταν οι δημοκρατικοί βουλευτές αποχώρησαν από τη Βουλή αφήνοντας τους φασίστες του Μουσολίνι μόνους τους στο Κοινοβούλιο) ή εναλλακτικά να προχωρούσαν στην κατάληψη των αιθουσών του Κοινοβουλίου μέχρι ο Ματέο Σαλβίνι να αφήσει το υπουργείο του. Μέχρι που αυτοί οι νυσταλέοι, κατ’ όνομα, δημοκράτες, βγουν από τον θανατηφόρο λήθαργό τους έχοντας επίγνωση του σοβαρού βλεννογόνου που έπληξε τη δημοκρατική αξιοπρέπεια, αυτό το ατυχές εκδοτικό συμβόλαιο που μοιάζει πολύ με ένα pactum sceleris (τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης). Και βλέπουμε αυτή την άθλια παντρειά ανάμεσα σε μια οργάνωση όπως η (φασιστική) Casa Pound, η οποία σύμφωνα με τον νόμο θα πρέπει να διαλυθεί και να απαγορευτεί, και τον επικεφαλής του υπουργείου που θα πρέπει να είναι υπεύθυνο για την εποπτεία της δημοκρατικής νομιμότητας.

Προς το παρόν, οι "διανοούμενοι" που είναι αγανακτισμένοι στο Τορίνο, ο καθένας με τις δικές του μορφές έκφρασης, διαδραματίζουν έναν πολύτιμο υποβοηθητικό ρόλο, έστω και μερικό. Αλλά για πόσο καιρό μπορεί μια δημοκρατία να επιβιώσει από τη νωθρότητα των θεσμικών θεματοφυλάκων της;

Μετάφραση - απόδοση: Αργύρης Παναγόπουλος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL