Live τώρα    
13°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
13 °C
8.6°C14.6°C
1 BF 87%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αυξημένες νεφώσεις
12 °C
8.1°C13.5°C
1 BF 66%
ΠΑΤΡΑ
Αυξημένες νεφώσεις
15 °C
11.0°C14.9°C
2 BF 73%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
11 °C
10.8°C15.8°C
2 BF 71%
ΛΑΡΙΣΑ
Σποραδικές νεφώσεις
7 °C
6.9°C10.2°C
0 BF 100%
Βιβλία παντός καιρού...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Βιβλία παντός καιρού...

Μπροστά στην προοπτική μιας λίστας βιβλίων για το καλοκαίρι -αν και η πεποίθηση μου είναι πως το διάβασμα είναι παντός καιρού-, υπάρχει μια καίρια ερώτηση που δύσκολα απαντιέται: Γιατί αυτό κι όχι κάποιο άλλο; Η επιλογή, έτσι κι αλλιώς, γίνεται με ένα τελείως υποκειμενικό προσωπικό κριτήριο που δεν μένει ανεπηρέαστο από γούστα της στιγμής, ακόμη και από εμμονές. Με παρηγόρησε κάπως η σκέψη πως στα μέσα του Σεπτεμβρίου - γιατί όχι; - θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλη μια λίστα, με τα βιβλία που δεν πήραμε μαζί μας το καλοκαίρι. Και μετά άλλη μία για τα βιβλία του Οκτωβρίου. Και πάει λέγοντας. Όρεξη για διάβασμα να έχουμε. Όλες τις εποχές.

Αν και, με τα λόγια του Εμπειρίκου, «Όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος». Πόθος. Επιθυμία για σώματα, για ταξίδια, για περιπέτειες, για διαβάσματα. Οι δυνατότητες απεριόριστες.

Ας ξεκινήσουμε με τις τέσσερις εκδοχές του Φέργκιουσον και το μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα σε μια από τις πολύ καλές στιγμές του. «4 3 2 1» του Paul Auster, εκδ. Μεταίχμιο, μετάφραση Μαρία Ξυλούρη. Ένα συγκλονιστικό πολυσέλιδο μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ταυτότητας, επινόησης εαυτού και συγχρόνως η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Ρεαλιστική αμερικανική αφήγηση, αλλά «πειραγμένη» από την ευρωπαϊκή ματιά του εβδομηντάχρονου Auster που καταθέτει, μαζί με την «Τριλογία της Νέας Υόρκης», ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του.

George Saunders, «Λήθη και Λίνκολν», εκδ. Ίκαρος, μετάφραση Γ. Ι. Μπαμπασάκης: Βραβείο Booker 2017, για το πρώτο μυθιστόρημα ενός σπουδαίου διηγηματογράφου. «Η μορφή και το ύφος αυτού του εντελώς πρωτότυπου μυθιστορήματος αποκαλύπτει μια πνευματώδη και έντονα συγκινητική αφήγηση. Η ιστορία με τις στοιχειωμένες ψυχές στη μεταθανάτια ζωή του νεαρού γιου του Αβραάμ Λίνκολν δημιουργεί με τρόπο παράδοξο μια ζωντανή ανάμνηση των χαρακτήρων που κατοικούν στον άλλον κόσμο. Το βιβλίο έχει τις ρίζες του στην Ιστορία, παίζει με αυτή και διερευνά το νόημα και την εμπειρία της ενσυναίσθησης» ήταν τα λόγια της Lola Young, προέδρου της επιτροπής για τα βραβεία Booker. Ένα σπουδαίο, ευφυές βιβλίο γεμάτο συγκίνηση και ανθρωπισμό.

Η γαλλόφωνη λογοτεχνία υποβάλλει για μια ακόμα φορά τα διαπιστευτήριά της στην υψηλή λογοτεχνία με δυο διαφορετικά πεντιγκρί. Στο «Πεντιγκρή», του Georges Simenon, εκδ. Άγρα, μετάφραση Αργυρώ Μακάρωφ, έχουμε μια μυθιστορηματική αυτοβιογραφία - ποταμό των πρώτων χρόνων της ζωής του, με τη γνωστή οξυδερκή ματιά του ευφυούς Βέλγου, την αγάπη στη λεπτομέρεια, τη λεπτή σκιαγράφηση των χαρακτήρων του, την απαράμιλλη ατμόσφαιρα που τόσο καλά ξέρει να δημιουργεί.

Στο «Ένα πεντιγκρί» του νομπελίστα Patrick Modiano, εκδ. Πόλις, μετάφραση Ελένη Τζιάφα: Ο συγγραφέας παίρνοντας από το χέρι τον παιδικό εαυτό του, ακολουθώντας τον βήμα - βήμα στους καλοκαιρινούς δρόμους του Παρισιού, καταθέτει άλλο ένα υποδειγματικό μάθημα αφαιρετικής πυκνότητας. Λιτός, ακριβής, αποστασιοποιημένος, δίχως κανένα μελοδραματισμό, αλλά με υπαρξιακό βάθος και υπόγεια συγκίνηση.

Ίταλο Σβέβο, «Η συνείδηση του Ζήνωνα», εκδ. Αντίποδες, μετάφραση Έφη Καλλιφατίδη: Ο Σβέβο, σ’ ένα από τα πρώτα μεγαλειώδη δείγματα του ευρωπαϊκού μοντερνισμού, εξερευνά τον δαιδαλώδη ψυχισμό του ήρωά του, φέρνοντας στο μυαλό τον Τζόις αλλά και τον Τσέχωφ. Δημιουργεί έναν αξέχαστο Ζήνωνα. Με επιμονή και διεισδυτικότητα. Αλλά και με κυρίαρχο χαρακτηριστικό το χιούμορ.

Ουίλλιαμ Φώκνερ, «Ο αχυρώνας φλέγεται», εκδ. Κίχλη, μετάφραση Γ. Παλαβός: Οι μοντερνιστικές τεχνικές του Φώκνερ στην υπηρεσία μιας θαυμαστής ιστορίας ενηλικίωσης με φόντο τις ταξικές και φυλετικές διακρίσεις στον αμερικάνικο Νότο κι ένα από τα σπουδαιότερα και συχνότερα ανθολογημένα διηγήματα της μεγάλης πένας του.

Ας πάμε στα δικά μας τώρα

Γιώργος Σκαμπαρδώνης, «Λεωφορείο: 19 στάσεις», εκδ. Πατάκη: Με όχημα το λεωφορείο της γραμμής «10» που ενώνει τη Χαριλάου με τον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, ο Σκαμπαρδώνης κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο και στον τόπο, αναθυμάται, ξανααφηγείται, δημιουργεί εκ νέου τα παιδικά και νεανικά έντονα χρόνια της ζωής του, καταθέτοντας επίσης ένα πορτρέτο της ίδιας της πόλης -που είναι πάντα πρωταγωνίστριά του- της δεκαετία του '60 μέχρι και λίγο αργότερα, με το τόσο γνωστό παιγνιώδες, λοξό, βαθύ, μαγικό του βλέμμα.

Μαρία Γαβαλά, «Κόκκινος σταυρός», εκδ. Πόλις: Με αφορμή άλλη μια, λιγότερο γνωστή, θηριωδία των Ναζί, τη «διά νόμου εξόντωση της άχρηστης ζωής», η Γαβαλά γράφει ένα πολυφωνικό, σύνθετο, μεγάλης πνοής μυθιστόρημα, θέτοντας ερωτήματα από αυτά που δύσκολα απαντιούνται, καθηλώνοντας τον αναγνώστη με τη σφοδρότητα των καταστάσεων και την άγρια δύναμη των σελίδων της.

Δημήτρης Χριστόπουλος, «Σπουδή στο κίτρινο», εκδ. Το Ροδακιό: Με κύριο όπλο του την άρτια δουλεμένη γλώσσα αλλά κι ένα θαυμαστό περίσσευμα συναισθημάτων, υπηρετώντας τον σκληρό ρεαλισμό που όμως βρίσκει διαφυγή στην ποιητικότητα, ο Χριστόπουλος δημιουργεί τα πορτρέτα μιας σειράς ηττημένων ανθρώπων, τόσο από την καταστροφική επίδραση του περιβάλλοντος κρίσης στο οποίο ζουν όσο και από τα σκοτάδια που βρίσκονται εντός τους, καταφέρνοντας να είναι σύγχρονος, κουβαλώντας ταυτοχρόνως στην πλάτη του τον βαρύ ίσκιο της παράδοσης.

Χρήστος Χρυσόπουλος, «Η γη του θυμού», εκδ. Νεφέλη: Ο Χρυσόπουλος με επιμονή επαγγελματία παρατηρητή, ευθύς, απογυμνωμένος από κάθε στολίδι, ρηξικέλευθος, αναπαριστά μια στυγνή καθημερινότητα στην οποία κυριαρχεί ο θυμός. Η ελπίδα έχει πεθάνει, η νύχτα απλώθηκε διά παντός πάνω από την Ευρώπη. Άρτιο και επιβλητικό το έργο του.

Ευγενία Φακίνου, «Νυχτερινή ακρόαση», εκδ. Καστανιώτη: Η Ελένη είναι άλλη μια αξιομνημόνευτη ηρωίδα μέσα στις τόσες που μας έχει χαρίσει η πένα της Φακίνου. Η συγγραφέας καταβυθίζεται στο ημίφως της χαμηλότονης διαχρονικότητας του ραδιοφώνου, οι ήρωές της ξέρουν να ονειρεύονται, έστω κι αν όλα γύρω τους είναι γκρίζα και μουντά. Με τον τρόπο ενός ανθρώπου που ξέρει τόσο καλά την τέχνη του παραμυθιού.

Αλέξης Πανσέληνος, «Ελαφρά ελληνικά τραγούδια», εκδ. Μεταίχμιο: Ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του '50, με τον αιματηρό Εμφύλιο να έχει μόλις κοπάσει, αλλά όχι τα πάθη και οι αντιφάσεις της ελληνικής κοινωνίας. Από τις σελίδες παρελαύνουν κατατρεγμένοι κομμουνιστές, δωσίλογοι, μαυραγορίτες, πόρνες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων και μαζί ένας μυστηριώδης πρωτοπρόσωπος αφηγητής που η ταυτότητά του παραμένει ώς το τέλος ασαφής. Λεπτομερείς και λεπτές διακυμάνσεις στις περιγραφές, υπονομευτικό χιούμορ και ανάλαφρο ύφος, σ’ ένα πυκνό, απαιτητικό πρωτότυπο κείμενο που εντυπωσιάζει με την πολυπλοκότητα, το πλήθος των πληροφοριών και την πικρή, υποδόρια νοσταλγία του.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL