Έγινε παγκόσμια γνωστός για το έργο του "Μπάμπι Γιαρ", με το οποίο έφερε στο επίκεντρο τη ναζιστική θηριωδία με τη σφαγή χιλιάδων Εβραίων στο Κίεβο και ταυτοχρόνως στηλίτευσε και την παραποίηση του γεγονότος από σοβιετικής πλευράς, καθώς και τον έντονο αντισημιτισμό της Σοβιετικής Ένωσης. Αντισταλινικός την περίοδο της αποσταλινοποίησης, προνομιούχος καλλιτέχνης της ΕΣΣΔ μέχρι την αλλαγή καθεστώτος, ο Γεβγένι Γεφτουσένκο, που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο από καρδιακή ανεπάρκεια, σε ηλικία 85 ετών, έκλεισε την αυλαία της μεγάλης γενιάς των Σοβιετικών ποιητών. Πέθανε στο σπίτι του στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ, όπου μετανάστευσε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, διδάσκοντας ποίηση στο Πανεπιστήμιο της Τούσλα και κινηματογράφο.
Δημοσίευσε περισσότερες από 150 συλλογές. Το πρώτο του βιβλίο "Οι προοπτικές του μέλλοντος" τον έκανε αμέσως γνωστό στην πατρίδα του, με αποτέλεσμα το 1952 να γίνει το νεότερο μέλος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων, ενώ με το "Μπάμπι Γιαρ" η φήμη του πέρασε τα σοβιετικά σύνορα. Ο ίδιος δεν θεωρούσε ότι έγραφε πολιτική ποίηση. "Την αποκαλώ ποίηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου· ποίηση που υπερασπίζεται την ανθρώπινη συνείδηση ως τη μεγαλύτερη πνευματική αξία" δήλωνε σε συνέντευξή του στο Associated Press. Ωστόσο, η ποίησή του ήταν χωρίς περιστροφές, όπως και η αντισυμβατική ζωή του, αντίθετη στα κοινώς παραδεκτά για έναν Σοβιετικό καλλιτέχνη. Παρά τις κριτικές του κατά του σοβιετικού καθεστώτος, τη διαμαρτυρία του για τη δίκη του Γιόζεφ Μπρόντσκι και την καταδίκη εκ μέρους του της εισβολής του Συμφώνου της Βαρσοβίας στην Τσεχοσλοβακία το 1968, κατηγορήθηκε από πολλούς αντιφρονούντες ως ανειλικρινής. Ο Μπρόντσκι είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι ο Γεφτουσένκο "Ρίχνει πέτρες μόνο προς τα κει που έχει πάρει έγκριση".
Ο Γεφτουσένκο γεννήθηκε το 1933 στη Ζιμά της Σιβηρίας, εργάστηκε σε κολχόζ και σε ξυλουργείο πριν φοιτήσει στο Ινστιτούτο Λογοτεχνίας Γκόρκι και, εκτός από ποίηση, έγραψε θεατρικά και δοκίμια, μετέφρασε, ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ανάμεσα στα έργα του είναι τα "Κάτι μου συμβαίνει", "Σταθμός Ζίμα", "Οι κληρονόμοι του Στάλιν" κ.ά., ενώ στα ελληνικά η Κίρα Σίνου μετέφρασε τη νουβέλα του "Αρνταμπιόλα" (εκδ. Κέδρος).
