Στη βαριά ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει η επικείμενη κατάργηση του ΕΚΕΒΙ και η αφομοίωσή του από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, έγινε χτες η πρώτη από τις τρεις δημόσιες συζητήσεις που οργανώνει το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, με ειδικότερο θέμα τον ρόλο των θεσμών και την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Κέντρου Bιβλίου.
Με απούσα για λόγους υγείας τη Μάρω Δούκα, οι πέντε ομιλητές της συζήτησης, μετά την εισαγωγή του Σ. Σιώκου, σχολίασαν τις πρόσφατες εξελίξεις και εξέφρασαν την πεποίθησή τους ότι το κράτος παραιτείται από τον ρόλο του ως διαμορφωτή μιας δυναμικής εθνικής πολιτικής για το βιβλίο, ενώ την ίδια στιγμή προωθεί ένα εθνοκεντρικό και προσωποκεντρικό μοντέλο διαχείρισης του πολιτισμού. Στη συζήτηση που ακολούθησε θίχτηκαν σημαντικά ζητήματα τόσο κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού (όπως η σχέση δημόσιας πολιτικής και ιδιωτικής πρωτοβουλίας) όσο και ειδικότερα ζητήματα του κλάδου.
Η Πόλυ Κρημνιώτη και ο Σωκράτης Καμπουρόπουλος (εργαζόμενος στο ΕΚΕΒΙ) παρουσίασαν την εικοσαετή σχεδόν λειτουργία του ΕΚΕΒΙ, τον τρόπο που συναρθρώθηκε η δράση του με τη γενικότερη πολιτική και πνευματική ζωή της περιόδου, κάτι που επικαθόρισε τόσο τη θετική συμβολή του όσο και τις αστοχίες του ή τα εμπόδια που συνάντησε.
Τον τρόπο που ασκείται η πολιτική βιβλίου σε κάποιες από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες και τους αντίστοιχους θεσμούς παρουσίασε η Άννα Καρακατσούλη (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ).
Ο Δημήτρης Παπανικολάου (αν. καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στην Οξφόρδη) εστίασε στις αδυναμίες τής μέχρι τώρα προώθησης του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, καθώς και στην ανάγκη συνολικού σχεδιασμού και συνέχειας των θεσμών.
Ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος μίλησε για μια συμμετοχική πολιτιστική πολιτική που δεν θα βασίζεται στο μοντέλο από τα πάνω προς τα κάτω και από το εσωτερικό προς το εξωτερικό, αλλά θα προωθεί και θα συντονίζει συνέργειες και πρωτοβουλίες από τα κάτω με έμφαση στην αλληλεπίδραση με το διεθνές περιβάλλον.
Από ομιλητές και κοινό τονίστηκε η ανάγκη μαζικής αντίδρασης από τον κόσμο του πολιτισμού στο κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ καθώς και η πλήρης στήριξη του ικανού και εξειδικευμένου προσωπικού του, που σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπο με το φάσμα της ανεργίας.
