Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.1°C24.7°C
2 BF 40%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
22 °C
18.6°C23.8°C
3 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C23.2°C
2 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.9°C22.4°C
2 BF 52%
Λογιάδης επικεφαλής Βιεννέζων
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Λογιάδης επικεφαλής Βιεννέζων

Κρίστοφερ Παρκ και Μίλτος Λογιάδης με τη βιενέζικη ορχήστρα

Του Κυριάκου Π. Λουκάκου

Η Wiener Concert-Verein Orchester (*1987) αποτελεί σχηματισμό «τσέπης» των Wiener Symphoniker, σχηματισμού δεύτερου μόνον έναντι της περιώνυμης Φιλαρμονικής της αυστριακής πρωτεύουσας. Ακόμη πάντως και αν υπήρχε αμφιβολία περί τούτου, η 39η (1765) από τις συνολικά 104 συμφωνίες του 33χρονου Franz - Josef Haydn, γνωστότερη υπό την προσωνυμία «La tempesta di mare» και εναρκτήριο έργο στη συναυλία της 16ης/03, προδιέγραψε με υψηλούς όρους το επίπεδο του ακροάματος στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» (Φίλων της Μουσικής) του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Με δεδομένο ότι κάθε συμφωνία του Χάυντν αποτελεί κήπο απολαύσεων και ανακαλύψεων, το ολιγομελές ηδύμελο σύνολο επέλασε στο εναρκτήριο allegro assai με την αμεσότητα, τη φινέτσα και τη ζωηρότητα μιας ήδη εκκρεμούς συμφωνικής συζήτησης! Μια ερμηνεία ενδεικτική του εισέτι απόκρυφου για πολλούς φιλόμουσους, αλλά μολαταύτα οβιδιακού μεγαλείου αυτού του «πατέρα της συμφωνίας» ως είδους. Η διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη ανέδειξε την αβίαστη εκτύλιξη και το ιδεοτυπικά κλασικό μέτρο της μουσικής, χωρίς αγωγικούς ακκισμούς, με σεβασμό στην παιγνιώδη, ευκίνητη χάρη του andante, τη χορευτική ευλυγισία του μενουέτου, αλλά και τη σφοδρότητα του «θυελλώδους» φινάλε.

Πριν το διάλειμμα ακολούθησε η εκτέλεση του -κατά την έκδοση μόνον- 2ου κονσέρτου για πιάνο (1829) του Frédéric Chopin, με αποκλειστική ενορχήστρωση εγχόρδων, επιλογή η οποία, όχι αδαπάνως, ενίσχυσε την εσωτερικότητα του κοσμαγάπητου έργου. Η ερμηνεία υπήρξε από τις πλέον αξιομνημόνευτες της εμπειρίας μας, αφού επιβεβαίωσε τόσο την ταύτιση πόντιουμ και σολίστ όσο και την κλάση του μετακληθέντος, 31ετούς Γερμανο-Κορεάτη ChristopherPark. Η ρέουσα, δυναμικά λεπταίσθητη και εκφραστικά φορτισμένη δεξιοτεχνία του, ο ρωμαλέος αλλά και δαντελένιος κατά περίσταση δακτυλισμός του, τα τολμηρά, ενδιαφέροντα rubati του, απρόσφορα για την ικανοποίηση όσων προτιμούν ένα Σοπέν πιο συμβατικό, ανακάλεσαν στη μνήμη μας τον αμφιλεγόμενο πρώτο δίσκο του Ίβο Πογκορέλιτς, ο οποίος, παρά την τότε κριτική κατακραυγή, μάς είχε προσηλυτίσει στο κονσέρτο, ανιχνεύοντας προκλητικά την επαναστατικότητα του νεανικού αριστουργήματος. Ποιότητα που ουδόλως απέτρεψε ένα κυριολεκτικά αλλόκοσμο larghetto, με μαγική καταληκτική επάνοδο των εγχόρδων και απρόσμενα μαλακή μετάβαση στο τελικό allegro vivace...

Ο «Νεαρός Απόλλων» (1939) του Benjamin Britten (1913-1976), για πιάνο, κουαρτέτο εγχόρδων και ορχήστρα εγχόρδων, αποτέλεσε την προγραμματική έκπληξη της συναυλίας. Εκτυφλωτικής λάμψης και νεανικής ορμής, φαντάζει κυριολεκτικά αντιστικτικός προς την παραισθητική εμφάνιση του ίδιου Ολύμπιου στο μελοδραματικό κύκνειο άσμα του συνθέτη, την όπερά του «Θάνατος στη Βενετία» (1973). Αν όμως ο ρόλος του ευεπίφορου σε ανεπίτρεπτα νεανικούς έρωτες συγγραφέα γράφτηκε για τον ισόβιο σύντροφο τού συνθέτη, τον -μετέπειτα σερ- Peter Pears (1910-1986), ο «Young Apollo» παραπέμπει στην συναισθηματική ανάμειξη του 20χρονου Μπεν με τον John Woolford (1920-2016), άλλως Wulff Scherchen, γιο του σπουδαίου αρχιμουσικού Χέρμαν Σέρχεν. Και είναι προφανώς αυτός ο λόγος που η σύνθεση καταδικάστηκε σε 40ετή συναυλιακή απουσία! Την ευπρόσδεκτη αθηναϊκή αναβίωση επωμίσθηκε, δυναμικά πλαισιωμένος, και πάλι ο Παρκ, με ακατάβλητη δεξιοτεχνία και τον οίστρο της δικής του παθιασμένης νεότητας.

Για τη δημοφιλή 40ή συμφωνία του W. A. Mozart, που ολοκλήρωσε την αξιομνημόνευτη βραδιά, ο Μπρίττεν είχε αποτολμήσει στην ηχογράφησή του όλες τις προβλεπόμενες επαναλήψεις, εκτείνοντας το β' μέρος σε διάρκεια άνω των 16 λεπτών! Σε πνεύμα αντίστοιχης πληρότητας, ο Λογιάδης ενέκρινε υπερταχείες αγωγικές επιλογές (πρβλ. αργό μέρος στρατιωτικού βηματισμού, ομοιογένεια ρυθμικής διαχείρισης μενουέτου και τρίο), που του επέτρεψαν μιαν εξοικονόμηση 5 λεπτών σε σχέση με τον Μπρίττεν για το andante και ενίσχυσαν μια πιο δραματική του καθιερωμένου αντίληψη για τη συγκεκριμένη συμφωνία.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL