Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.5°C19.6°C
3 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
13.5°C17.7°C
1 BF 73%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.8°C18.0°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
16.3°C16.3°C
1 BF 65%
Μουσικές ερπύστριες στο Μέγαρο Μουσικής
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Μουσικές ερπύστριες στο Μέγαρο Μουσικής

Γιώργος Εμμανουηλίδης-Λαζαρίδης, Φρανκ Μπίρμαν

Του Κυριάκου Π. Λουκάκου

Ο Frank Beermann (*1965) δεν συνεργάστηκε για πρώτη φορά την τρέχουσα καλλιτεχνική περίοδο με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Με καθιερωμένη και ενδιαφέρουσα παρουσία, επικεντρωμένη κυρίως -αλλά όχι αποκλειστικά- στην κεντροευρωπαϊκή του κοιτίδα, ο Γερμανός αρχιμουσικός κατέκτησε την αναγνωρισιμότητα το αργότερο μέσω της πρώτης παγκόσμιας ηχογράφησης (2014) της όπερας του Τζάκομο Μάγιερμπερ «Βάσκο Ντα Γκάμα», αρχικής εκδοχής της πιο οικείας στους φιλόμουσους τελικής «L’ Africaine». Το βιογραφικό του, ωστόσο, στο αεροδυναμικής σχεδίασης προγραμματικό δελτάριο της συναυλίας της 7ης.12 στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης» (Φίλων της Μουσικής) του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών υπενθυμίζει ότι η δισκογραφία του περιλαμβάνει και τον πλήρη κύκλο κονσέρτων για πιάνο και ορχήστρα (Arte Nova, 2007) του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ με σολίστ τον διακεκριμένο ομοεθνή του Matthias Kirschnereit και επικεφαλής της ιστορικής Συμφωνικής της Βαμβέργης.

Διόλου τυχαία, λοιπόν, η επιλογή, ως ενακτήριου της συναυλίας, του 24ου κονσέρτου από τα 25 για (ένα) πιάνο, με τον αριθμό καταλόγου Καίχελ 491 στην εργογραφία του συνθέτη από το Ζάλτσμπουργκ. Γραμμένο στη σκοτεινή τονικότητα της ντο ελάσσονος, το έργο ενσωματώνει κλίμα εσωτερικής αναταραχής και σύγκρουσης, μεταφορικά εύλογο για ένα πρόγραμμα «Πολέμου και Ειρήνης». Έκπληξη αποτέλεσε ωστόσο η οπτική του μαέστρου για το κονσέρτο, με εξαιρετικά αργό τέμπο για το -υποδεικνυόμενο ως αλέγκρο- α’ μέρος, σε βαθμό ώστε η εισαγωγική, επίπλαστη ανεμελιά του κεντρικού λαργκέτο της σύνθεσης να μην καταγράφει την επιθυμητή αγωγική αντίθεση προς τον δραματικό χαρακτήρα της α’ κίνησης, κατάφορτης από όψιμα ρομαντικά ερμηνευτικά άχθη και επιθέματα, ανακόλουθα ακόμη και προς μετρίως σύγχρονες ερμηνευτικές αντιλήψεις.

Φυσικά, το καθαρά πιανιστικό ενδιαφέρον της βραδιάς ήταν προδιαγεγραμμένο από τη σύμπραξη του Γιώργου - Εμμανουήλ Λαζαρίδη. Με δεδομένη τη ρομαντική του ιδιοσυγκρασία, το παίξιμό του, αν όχι λεπτεπίλεπτα μοτσάρτειο, υπήρξε μολαταύτα αρκούντως κλασικό και ευγενές, εναλλάσσοντας εσωτερικότητα και δράμα, όπως και χαρακτηριστικά ζωηρό και ανάγλυφο, με διακριτούς ρόλους δεξιού και αριστερού χεριού, γεμάτο από στίξεις εκφραστικής επίτασης της μουσικής. Είναι κρίμα που η πατρότητα των αυτοσχεδιασμών του δεν αποκαλύπτεται στο συνοδευτικό έντυπο. Ο καλλιτέχνης ανταποκρίθηκε στις επευφημίες του κοινού με ένα ασυνήθιστα προσωπικό ανκόρ που ο ίδιος ανήγγειλε, ήτοι την πρώτη του σύνθεση, σε ηλικία 5 ετών, ένα ελεγείο για το νεκρό καναρίνι του. Ένας τρυφερός φόρος τιμής ενός σύγχρονου Wunderkind στο παλιότερο!

Με ένα φευγαλέο χάδι στο πληκτροφόρο του, ο Λαζαρίδης επέτρεψε τη μετάβαση στο διάλειμμα της συναυλίας και την ανασυγκρότηση της σκηνής ενόψει της πολυπληθούς στελέχωσης της 7ης συμφωνίας του Ντμίτρι Σοστακόβιτς που ακολούθησε. Ένα αριστούργημα πολεμικό, αφού όντως συνετέθη in tempore belli (1942), όσο και -ακριβώς γι’ αυτό- αντιπολεμικό, αυτοβιογραφικό και συνάμα διδακτικό, εγκόλπιο ηχητικής επίγνωσης σε ημέρες ανταλλαγής ευχών για υγεία και ειρήνη! Στην ογδοντάλεπτη περίπου, διαδρομή της μουσικής αποκαλύφθηκε η ευεργετική επιρροή του επισκέπτη μαέστρου στους δεξιοτέχνες της Κρατικής μας, αφού απέσπασε εξαιρετικά σόλι από αυτούς και οργάνωσε στρατηγικά τις κορυφώσεις των συμπράξεών τους. Διατηρώντας όμως την αναγνώρισή μας για αυτή τη γερμανικής τεχνικής και μουσικής ακεραιότητας απόδοση της ΚΟΑ σε αυτή τη γνωστότερη ως «Συμφωνία του Λένινγκραντ», σημειώνουμε μολαταύτα ότι έλειψαν -σε εμάς περισσότερο από άλλους- εξπρεσιονιστικές εξάρσεις ενός όχι απλώς «προγραμματικού», αλλά πρωτίστως βιωματικού έργου όπως αυτό: η δαιμονικότητα των στρατιωτικών επελάσεων, η ανατριχιαστική διάσταση τρόμου σε σιγανά περάσματα, η σαρδόνια αμφισημία που διατρέχει και αυτή την παρτιτούρα του Σοστακόβιτς...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL