Ένα blues rock festival θα πραγματοποιηθεί σήμερα το βράδυ στο ιστορικό Κύτταρο με τη συμμετοχή σημαντικών ονομάτων της ελληνικής blues σκηνής. Πιο συγκεκριμένα, συμμετέχουν οι αειθαλείς Θεσσαλονικείς Blues Wire, ο Ζωρζ Πιλαλί με τη Soufra Band του, οι Vavoura Band και το σχήμα του δεξιοτέχνη κιθαρίστα του ιδιώματος Σίμου Κοκαβέση. Συνομιλήσαμε με τον Ζωρζ Πιλαλί, την τόσο ιδιοσυγκρασιακή επί σκηνή blues αλλά και σατιρική περσόνα του κατά κόσμον Γιώργου Πιλάλα, για τη δική βιωματική διαδρομή στο blues αλλά και για το αποψινό φεστιβάλ.
* Το κίνητρό σας για να αγαπάτε τόσο το blues και να ασχολείστε μαζί του είναι το ίδιο με το ξεκίνημα ή έχει αλλάξει στην πορεία του χρόνου;
Το ενδιαφέρον μου για το blues παραμένει αναλλοίωτο όσο σταθερός παραμένει και ο θαυμασμός μου για τον Άλμπερτ Κινγκ. Η μουσική που με ενέπνευσε την προηγούμενη εικοσαετία ήταν εκείνη της δεύτερης σχολής της Βιέννης. Η επιθυμία μου ήταν η εναρμόνιση των εξ ορισμού αντιθέτων αυτών μουσικών ιδιωμάτων.
* Αντίστοιχα πόσο έχει αλλάξει η σχέση σας μαζί του μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια;
Πριν από τρία χρόνια μπόρεσα να δημιουργήσω το επιθυμητό για εμένα σημερινό αποτέλεσμα. Εμπνεύστηκα από το τραγούδι «Red house blues» του Τζίμι Χέντριξ και μέσα από την ιστορία του δημιούργησα έναν μύθο τόσο διαχρονικό όσο και εκείνος της τραγωδίας του Ευριπίδη «Βάκχες».
* Συμμερίζεστε την πολύ διαδεδομένη άποψη ότι το blues είναι το αμερικανικό ανάλογο του ρεμπέτικου ή όχι;
Η μουσική φόρμα του blues και αυτή του ρεμπέτικου διαφέρουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Το κοινό στοιχείο τους είναι η τραχύτητα και η ανεπιτήδευτη έκφραση των ερμηνευτών που τραγουδούν τα προσωπικά τους βιώματα ή αναφέρονται στους μύθους και στις παραδόσεις της φυλής τους.
* Πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζετε μια συναυλία που παίζετε μόνος σας από ένα αποκλειστικά blues rock φεστιβάλ, όπως το αποψινό;
Θα έλεγα ότι η συμμετοχή μου σε αυτό το φεστιβάλ αλλάζει τρόπον τινά τη συνολική αίσθηση όχι τόσο όμως ώστε να επηρεάσει την ουσία της παράστασης.
