Η Βικτωρία Ταγκούλη είναι από τις ερμηνεύτριες που προετοιμάζονται πολύ σοβαρά πριν μπουν στον χώρο του τραγουδιού, δεν σταματούν ποτέ να εργάζονται σκληρά και να καλλιεργούν το χάρισμα της φωνής τους και δεν βιάζονται, αλλά φροντίζουν τα βήματα τους να είναι αργά, συνετά, προσεκτικά και γι’ αυτό και απολύτως σταθερά. Με πολύχρονες κλασικές μουσικές σπουδές, όχι μόνο ωδειακές -φοίτησε και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία-, διετέλεσε επί χρόνια μέλος της αρχικής σύνθεσης της ομάδας Σπείρα Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη, εμπειρία που τη βοήθησε να αναπτύξει περαιτέρω όχι μόνο τη φωνή, αλλά συνολικά τα εκφραστικά μέσα της. Έχει συμμετάσχει σε αρκετούς δίσκους εκλεκτών καλλιτεχνών.
Η προσωπική δισκογραφία της απαριθμεί τρεις δίσκους, όλοι σε μουσική Χρίστου Θεοδώρου, αν και με διαφορετικούς στιχουργούς, με πλέον πρόσφατο το πολύ ιδιαίτερο «Τετράδιο» του 2013, το οποίο υπέγραφε στιχουργικά ο νεότατος Μιχάλης Γελασάκης. Ακριβώς τρία χρόνια αργότερα, στο τέλος της περυσινής χρονιάς, ήρθε το νέο και τέταρτο κατά σειρά album της «Το κρύσταλλο του κόσμου», ένα καλαίσθητο βιβλίο CD που κυκλοφόρησε από την ανεξάρτητη εταιρεία Μετρονόμος.
Ο Γιάννης Ευθυμιάδης έγραψε δέκα τραγούδια για ισάριθμες υπαρκτές και μη γυναικείες προσωπικότητες, τα οποία ο Γιώργος Καγιαλίκος μελοποίησε με άποψη και υψηλή αισθητική. Η λιτή και αποκλειστικά ακουστική ενορχήστρωσή του (κλασική κιθάρα, μαντολίνο, βιολί, κλαρινέτο / φλάουτο, τρομπέτα και κοντραμπάσο) δημιούργησε ένα πολύ κατάλληλο και εξαιρετικά όμορφο πλαίσιο για τη θαυμάσια, ζεστή και αισθαντική φωνή της Βικτωρίας Ταγκούλη. Με εφόδιό της αυτή, αλλά και με τη βοήθεια της άριστης τεχνικής της, η ερμηνεύτρια κατορθώνει κυριολεκτικά να ενσαρκώσει αυτές τις γυναίκες, όχι μόνον αφήνοντας τα λόγια τους να ακουστούν βγαίνοντας από τα δικά της χείλη, αλλά και δίνοντάς τους υπόσταση και φέρνοντας τες ολοζώντανες μπροστά μας ώστε σχεδόν να μπορούμε να τις... δούμε κατά την ακρόαση του δίσκου, καθόλου μικρό επίτευγμα για την εποχή μας, στην οποία ακόμη και άξιοι τραγουδιστές μένουν μόνο στην επιφάνεια. Μας μίλησε γι’ αυτό το όντως διαφορετικό CD, αλλά και για τη θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινωνία, ως γυναίκα η ίδια αλλά και δημιουργικός άνθρωπος.
* Ποιο είναι για εσάς το αληθινό νόημα του τίτλου του δίσκου; Ή αλλιώς, τι συμβολίζει για εσάς το κρύσταλλο, τη διαφάνεια και την καθαρότητα, την ευθραυστότητα ή και τα δύο;
Ο τίτλος προέκυψε από στίχο ενός από τα τραγούδια του δίσκου, συγκεκριμένα του «Μήδεια». «Το κρύσταλλο του κόσμου ράγισα», λέει η Μήδεια, θέλοντας να εκφράσει τον πόνο της. Το κρύσταλλο, εκτός από διαφανές, καθαρό και διαυγές, είναι εύθραυστο και ραγίζει, κάτι που σίγουρα δεν είναι, για παράδειγμα, το ασύγκριτα πολυτιμότερο διαμάντι. Η γυναικεία φύση συγγενεύει με το κρύσταλλο γιατί είναι ευαίσθητη, καθαρή, εύθραυστη, αλλά και συμπαγής και σκληρή, ταυτόχρονα όμως ενδέχεται και να ραγίσει ή να σπάσει σε χίλια κομμάτια.
* Το ότι έχετε ασχοληθεί και με την υποκριτική, αφού στο ξεκίνημά σας ήσασταν μέλος των Σπείρα Σπείρα του Σταμάτη Κραουνάκη, σας βοήθησε να ερμηνεύσετε καλύτερα τα συγκεκριμένα τραγούδια;
Ναι. Σίγουρα η ενασχόλησή μου με το θέατρο, παράλληλα με το τραγούδι, όλα αυτά τα χρόνια με έχει ωριμάσει ερμηνευτικά και έτσι μπόρεσα να προσεγγίσω πολύ πιο εύκολα όλες αυτές τις διαφορετικές γυναικείες προσωπικότητες.
* Αισθανόσασταν ότι «παίζατε ρόλους» όταν τα τραγουδούσατε στο στούντιο, ή «επισκεπτόσαστε», ή και αγγίζατε για πρώτη φορά πλευρές της ψυχοσύνθεσής σας που έτσι και αλλιώς υπήρχαν;
Τα τραγούδια με άγγιξαν από την πρώτη φορά που τα διάβασα. Δεν ένιωσα πως έπαιζα κάποιον ρόλο γιατί οι στίχοι του Γιάννη Ευθυμιάδη είχαν τέτοια αμεσότητα ώστε, καθώς τους τραγουδούσα, μου γεννούσαν το ανάλογο συναίσθημα. Εκ των υστέρων διαπίστωσα πόσες διαφορετικές πλευρές μου ξεκλείδωσαν οι στίχοι. Εξάλλου για εμένα είναι πολύ σημαντικό οι στίχοι να με αγγίζουν κατευθείαν, χωρίς να χρειάζεται να τους αναλύσω. Μόνο τότε μπορούν να προκαλέσουν αληθινά συναισθήματα και να περάσουν εύκολα στον ακροατή.
* Ποια από αυτές τις -αληθινές και μη- γυναίκες είναι η πιο αγαπημένη σας και γιατί; Και, αντίστοιχα, ποια είναι η πιο μακρινή, ίσως ακόμα και ξένη για τη δική σας προσωπικότητα;
Η πιο αγαπημένη μου είναι η Μήδεια, γιατί κάτω από τη σκληρότητά της υπάρχει μια πολύ ευαίσθητη και πονεμένη ψυχή. Νομίζω όμως ότι σε όλες τους βρίσκω δικά μου στοιχεία. Δεν ένιωσα κάποια εντελώς ξένη με αυτό που είμαι εγώ, με τον εαυτό μου.
* Είναι λοιπόν ένας δίσκος μιας γυναίκας που μιλάει για άλλες γυναίκες και απευθύνεται προφανώς σε γυναίκες. Οι άντρες αλήθεια γιατί να τον ακούσουν; Για ποιους λόγους θα τους το προτείνατε;
Δεν θα έλεγα πως απευθύνεται μόνο σε γυναίκες. Θα ήταν άλλωστε παράξενο να συμβαίνει αυτό αφού είναι γραμμένος από δύο άντρες. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον, ότι ένας άντρας μιλάει για τη γυναικεία φύση και το πως την αντιλαμβάνεται μέσα από τα δικά του μάτια. Σίγουρα, λοιπόν, παρουσιάζει τουλάχιστον αρκετό ενδιαφέρον και για τους άντρες!
* Θεωρείτε αλήθεια πως η γυναίκα έχει πλέον ισότιμη θέση με τον άνδρα στον σημερινό κόσμο και ειδικότερα φυσικά στην Ελλάδα;
Αυτό ανοίγει μια πολύ μεγάλη συζήτηση επειδή ναι μεν η γυναίκα, ύστερα από πολλούς αγώνες, κατάφερε να διεκδικήσει μια ισότιμη σχέση με τον άντρα, ιδιαίτερα στις χώρες του δυτικού κόσμου και φυσικά και στην Ελλάδα. Ωστόσο υπάρχουν καταστάσεις που αναγκάζουν τις γυναίκες να υπενθυμίζουν το αυτονόητο αυτό γεγονός και όχι κατάκτηση.
* Τις επιλογές ρεπερτορίου καθώς προχωρείτε στη διαδρομή σας τις κάνετε με την καρδιά, το μυαλό ή απλώς αρκεί να σας αρέσουν τα τραγούδια; Έχετε αρνηθεί ποτέ να ερμηνεύσετε τραγούδι που σας άρεσε;
Τις επιλογές μου τις κάνω κυρίως με την καρδιά. Μου είναι πολύ δύσκολο να ερμηνεύσω τραγούδια που δεν μου δημιουργούν συναισθήματα και εικόνες με το πρώτο άκουσμα. Όταν εισχωρεί το μυαλό και η σκέψη χάνεται ο αυθορμητισμός και η αλήθεια, στοιχεία πολύ βασικά για τον τρόπο που ερμηνεύω. Ευτυχώς πάντως δεν μου έχει συμβεί να αρνηθώ τραγούδι που μου άρεσε.
* Υπάρχει κάποιος συνθέτης που να θεωρείτε ότι η γραφή του είναι πιο κατάλληλη για εσάς, ή αυτό μπορεί να συμβεί κατά περίπτωση με πολλούς; Τελικά για εσάς, ως ερμηνεύτρια, μεγαλύτερη σημασία έχει ο στίχος, η μουσική ή εξίσου και τα δύο;
Τα τελευταία χρόνια συνεργάζομαι σταθερά με τον Χρίστο Θεοδώρου, με τον οποίο έχουμε ήδη κάνει τρεις δίσκους, δίχως όμως αυτό να αποτελεί εμπόδιο σε άλλες συνεργασίες μου. Έτσι προέκυψε και η συνεργασία μου με τον Γιώργο Καγιαλίκο, τον οποίο εκτιμώ και θαυμάζω ιδιαίτερα ως συνθέτη. Θα έλεγα ότι για εμένα έχουν μεγάλη σημασία και τα δύο. Ένα τραγούδι για να είναι καλό πρέπει κατά τη γνώμη μου να τα συνδυάζει και τα δύο. Απλώς το να με συγκινούν πρώτα οι στίχοι είναι εξαιρετική αφετηρία και αφορμή για να το ερμηνεύσω με όλη μου την καρδιά.
* Να υποθέσω ότι η ζωντανή παρουσίαση αυτών των τραγουδιών θα περιλαμβάνει περισσότερα θεατρικά στοιχεία απ’ ό,τι συνήθως; Το έχετε κατά νου αυτό, προετοιμάζετε κάτι σχετικό;
Κάνουμε διάφορες σκέψεις στις οποίες περιλαμβάνεται και η παρουσίαση των τραγουδιών σε μια θεατρική σκηνή, μια σκηνοθετημένη μουσική παράσταση που θα περιλαμβάνει ολόκληρο τον δίσκο. Είμαστε όμως ακόμα σε συζητήσεις,. Θα καταλήξουμε πιστεύω πολύ σύντομα.
* Και τα πιο άμεσα σχέδια σας έπειτα από αυτόν τον δίσκο;
Θέλω σιγά - σιγά να αρχίσω να ηχογραφώ τον επόμενο, ο οποίος θα περιλαμβάνει τραγούδια πολύ αγαπημένων μου συνθετών της νέας γενεάς.
Αν χαρακτηρίζεται από το ίδιο ήθος, γνώση και προσοχή όσο και οι μέχρι τώρα δισκογραφικές δουλειές της Βικτωρίας Ταγκούλη, δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως θα είναι όχι μόνο το ίδιο αξιόλογο με εκείνες, αλλά και ένα ακόμη βήμα σε μια αταλάντευτα εξελικτική και ολοένα και πιο ώριμη διαδρομή...
