Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι από τους τελευταίους «σταρ» που έχουν απομείνει, αν αυτή η λέξη είχε το παραμικρό νόημα μετά τη ζημιά την οποία έχει προκαλέσει η κρίση και στη μουσική ψυχαγωγία. Μπορεί την εποχή των «παχιών αγελάδων» να μην είχε τις τεράστιες πωλήσεις και τα πολύ υψηλά επίπεδα δημοφιλίας άλλων, αλλά όταν οι περισσότεροι/ες από τους τελευταίους έχουν κυριολεκτικά εξαφανιστεί εκείνος εξακολουθεί πάντα να συγκεντρώνει πολύ κόσμο στις ζωντανές εμφανίσεις του. Η αιτία για αυτό, περισσότερο ακόμα και από την εξαίρετη φωνή του, η πολύ προσεχτική επιλογή του ρεπερτορίου και το ήθος του.
Χαμηλών τόνος άνθρωπος και ερμηνευτής... υψηλών προδιαγραφών λοιπόν ο Γιάννης Κότσιρας, έχει δύο πολύ καλούς λόγους για να έχει να μας πει πολλά. Αφενός ότι στα τέλη της περυσινής χρονιάς κυκλοφόρησε τον δέκατο τρίτο (μείον live και συλλογές) δίσκο του «Ψεύτης Καιρός» και αφετέρου ότι συναποτελεί με τους Γιώργο Νταλάρα και Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ένα από τα ελάχιστα αληθινά επιτυχημένα νυχτερινά σχήματα της σεζόν.
* Το «Ψεύτης Καιρός» είναι σίγουρα από τους πιο πολυσυλλεκτικούς δίσκους που έχετε κάνει μέχρι τώρα. Τι είναι αυτό που σας έκανε για μιαν ακόμα φορά, στη συγκεκριμένη συγκυρία, να κάνετε ένα album με μιαν ολόκληρη ομάδα συνθετών και στιχουργών;
Είναι τραγούδια που ξεκίνησαν να συγκεντρώνονται κάποια χρόνια πριν. Όταν διαπίστωσα ότι έρχονταν στα χέρια μου όχι απλά καλά αλλά εξαιρετικά τραγούδια, αισθάνθηκα πως ήρθε ο καιρός να τα δημοσιοποιήσω.
* Δεν θα σας ρωτήσω φυσικά για καθέναν ξεχωριστά αλλά για αυτούς που υπερτερούν αριθμητικά ως προς τα τραγούδια του δίσκου. Και αν η παρουσία του Νίκου Μωραΐτη δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς είναι ένας στιχουργός που συνεργάζεται τακτικότατα με πολλούς άλλους ερμηνευτές/ιες, δεν ισχύει το ίδιο για τον Σταύρο Σιόλα, έναν νέο δημιουργό που είναι μάλλον πιο γνωστός ως ερμηνευτής, δικών του τραγουδιών μα και άλλων. Τι σας έκανε να επιλέξετε ειδικά εκείνον;
Θεωρώ ότι όποιος ακούσει τα τραγούδια του Σταύρου Σιόλα θα διαπιστώσει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μιαν απλή περίπτωση δημιουργού. Ακούγοντας αυτά που κυκλοφόρησαν αλλά και αυτά που θα ακολουθήσουν, αισθάνθηκα ότι ο Σιόλας είναι ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού σημαντικότερους συνθέτες της νεότερης γενεάς. Αυτό και μόνον είναι αρκετό και θα φανεί τα επόμενα χρόνια πολύ έντονα.
* Είναι μόνο το συνθετικό ύφος του Σταύρου Σιόλα η αιτία που για πρώτη φορά σάς ακούμε σε τραγούδια με τόσο έντονα στοιχεία της παραδοσιακής μας μουσικής -και έχοντας προφανώς προσαρμόσει την ερμηνεία σας σε αυτά- ή ήταν κάτι που έτσι κι αλλιώς θέλατε να δοκιμάσετε και είχε φτάσει η στιγμή γι’ αυτό;
Είναι μόνον η περίπτωση του Σιόλα. Το παραδοσιακό τραγούδι, αν και το λατρεύω, δεν «το έχω» τόσο πολύ. Από σεβασμό λοιπόν δεν έχω ασχοληθεί μαζί του. Το «Αγάπες Πεταλούδες» είναι το δεύτερο τραγούδι της δισκογραφίας μου που φέρει αυτά τα στοιχεία. Το πρώτο ήταν το «Να 'χα Δυο Ζωές» των Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και Μιχάλη Γκανά.
* Αντίστοιχα, γιατί απουσιάζει αυτή τη φορά ειδικά ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, με τον οποίο όχι μόνον έχετε κάνει ολόκληρους δίσκους στο παρελθόν αλλά και είστε κυριολεκτικά αχώριστοι συναυλιακά τα τελευταία τρία χρόνια;
Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Με τον Λαυρέντη, όπως επισημαίνεις κι εσύ, έχουμε συνεργαστεί πάρα πολλές φορές και θα συνεργαστούμε ακόμα περισσότερες στο μέλλον. Άλλωστε ούτε στο προηγούμενο πολυσυλλεκτικό μου άλμπουμ συμμετείχε ο Λαυρέντης.
* Ανάμεσα στα καινούργια τραγούδια υπάρχει και ένα αμιγώς πολιτικό, κάτι στο οποίο δεν μας έχετε συνηθίσει και τόσο πολύ στο παρελθόν. Πώς προέκυψε και πώς αποφασίσατε να ερμηνεύσετε ένα ακόμα τώρα, αυτήν ειδικά την εποχή; Προσπαθείτε να εκφράσετε κάτι με αυτό σχετικά με την κρίση η οποία μας ταλανίζει επί επτά χρόνια και δυστυχώς δεν δείχνει να υποχωρεί;
Ας μην ξεχνάμε ότι, εκτός του ότι σε όλες μου τις δουλειές υπάρχουν πάντα τραγούδια με ανάλογες αναφορές, έχω κάνει και ολόκληρα albums αμιγώς κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, με αποκορύφωμα το «Μουσικό Κουτί» και το «Ό,τι Θυμάσαι Δεν Πεθαίνει» των Θάνου Μικρούτσικου και Οδυσσέα Ιωάννου. Δεν είναι λοιπόν κάτι καινούργιο.
* Έχετε γράψει τους στίχους δύο τραγουδιών του δίσκου και τη μουσική ενός. Είναι κάτι, ειδικά το συνθετικό σκέλος, που σας ενδιαφέρει και θα θέλατε να κάνετε περισσότερο στο μέλλον;
H δημιουργία δεν είναι αυτό που με χαρακτηρίζει. Ο ρόλος του τραγουδιστή είναι ήδη αρκετά δύσκολος. Απλά κάποιες στιγμές αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφραστώ και δημιουργικά, όπως στο «Μουσικό Κουτί», που η μουσική όλων των τραγουδιών ήταν δική μου, αλλά και στη μουσική επένδυση της παράστασης «Πηνελόπη Δέλτα» την οποία επίσης υπέγραφα.
* Σκοπεύετε να υποστηρίξετε τον δίσκο με προσωπικές συναυλίες σας ή θεωρείτε ότι αφού δεν έγινε λίγο μετά την κυκλοφορία του είναι πλέον αργά γι’ αυτό;
Δεν νομίζω ότι ένας δίσκος που κυκλοφόρησε πριν από περίπου δύο μήνες θεωρείται ότι «πάλιωσε». Με τη λήξη των παραστάσεων στο «Ακτή Πειραιώς» θα ξεκινήσω την παρουσίαση του «Ψεύτης Καιρός» σε όλη την Ελλάδα αλλά και εκτός αυτής.
Δεν αποδέχομαι τις ταμπέλες
* Τελικά, μετά από τόσα χρόνια, θα λέγατε ότι είστε μόνο και αποκλειστικά λαϊκός τραγουδιστής ή βρίσκετε τον προσδιορισμό περιοριστικό για εσάς;
Γενικότερα οι προσδιορισμοί είναι περιοριστικοί για εμένα. Γεννήθηκα μέσα από το λαϊκό τραγούδι και προσπαθώ να το υπηρετώ όσο μπορώ με σεβασμό στην περίεργη εποχή που ζούμε. Όμως, επειδή ανδρώθηκα μέσα από το μίγμα των ακουσμάτων του rock, της ποπ αλλά και του ρεμπέτικου, δεν μπορώ να αποδεχτώ τις συνήθεις «ταμπέλες».
* Τι πιστεύετε ότι ήταν αυτό που έκανε ένα απλό στην ουσία του συναυλιακό εύρημα, όπως η «Παραγγελιά» που κάνατε με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τόσο επιτυχημένο; Σας έδειξε κάτι σχετικά με το αν και πόσο έχει αλλάξει η διάθεση του κόσμου για τη διασκέδαση τα τελευταία χρόνια;
Θεωρώ ότι η «Παραγγελιά» πέτυχε γιατί ακριβώς στηρίχτηκε στη διαδραστικότητα που τη διαμόρφωνε κάθε φορά αλλά και στην έκπληξη του απρόσμενου. Ο κόσμος σίγουρα έχει βαρεθεί το αναμενόμενο και το δήθεν, όπως και εμείς οι ίδιοι άλλωστε. Όταν λοιπόν κάνεις κάτι αληθινό και αυθόρμητο, θα το υποστηρίξει. Αυτό κάνω κι εγώ από τότε που ξεκίνησα και γι’ αυτό ο κόσμος ακολουθεί με αίσθημα ασφάλειας και χαράς τις παραστάσεις μου.
* Γενικότερα βρίσκετε να έχει διαφοροποιηθεί πολύ η κατάσταση στα προγράμματα αλλά και στις μεμονωμένες ζωντανές εμφανίσεις, τόσο για το κοινό όσο και εσάς τους/τις ίδιους/ες ερμηνευτές/ιες; Πώς και πόσο πιστεύετε ότι έχει επιδράσει η κρίση σε αυτή την αλλαγή; Ή μήπως δεν είναι μόνον αυτή η αιτία αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες;
Δεν μπορώ να μιλήσω γενικά για τις παραστάσεις καθώς δεν έχω παρακολουθήσει και τόσες τελευταία. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει είναι ότι ο κόσμος μετράει και αξιολογεί αυστηρότερα τις επιλογές του, καθώς η έξοδος πλέον γίνεται από το υστέρημα και όχι από το περίσσευμα. Ουσιαστικά σκέφτεται πολύ σοβαρότερα πού θα επενδύσει τα ελάχιστα χρήματα τα οποία έχει να διαθέσει για την ψυχαγωγία του.
* Ποια είναι η μέχρι τώρα εμπειρία σας από το πρόγραμμα που παρουσιάζετε εφέτος στο «Ακτή Πειραιώς», καταρχήν από τη συνύπαρξή σας στη σκηνή; Πόσο διαφορετική είναι η «χημεία» σας με τον Λαυρέντη τώρα που δεν είστε μόνον οι δυο σας αλλά είναι παρών και ο Γιώργος Νταλάρας, αλλά και πώς βιώνετε τη συνεργασία με τον τελευταίο; Και σε τι πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη, τουλάχιστον για τα δεδομένα της εποχής, ανταπόκριση του κόσμου;
Η φετινή συνεργασία είναι ειλικρινά συγκλονιστική. Η χημεία με τον Λαυρέντη δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Το δέσιμό μας είναι περισσότερο προσωπικό πλέον και όχι απλά επαγγελματικό και άρα ούτε έχει αλλάξει μα ούτε και θα αλλάξει. Η συνύπαρξη με τον Γιώργο Νταλάρα ήταν η πιο ευχάριστη έκπληξη, καθώς μιλάμε για τον σημαντικότερο Έλληνα τραγουδιστή. Για εμένα λοιπόν είναι μια ευτυχής συγκυρία αυτή η συνεργασία και όπως μας μεταφέρει ο κόσμος μια ιστορική συνεύρεση. Και σε αυτό να μην υποτιμάμε τη συμβολή τόσο του Γιάννη Ζουγανέλη όσο και της Idra Kayne.
* Και τα άμεσα αλλά και πιο μακροπρόθεσμα ίσως σχέδιά σας για το ’17, όταν θα τελειώσετε από το «Ακτή Πειραιώς»;
Υπάρχει προγραμματισμένη μια σειρά συναυλιών σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αμερική και την Αυστραλία για την παρουσίαση του «Ψεύτης Καιρός», καθώς και ο προγραμματισμός για μια μεγάλη περιοδεία σε όλο τον κόσμο. Αυτή θα ξεκινήσει από τα μέσα Μαρτίου, θα συνεχιστεί το καλοκαίρι και θα διαρκέσει ώς τα τέλη του 2018.
Και ομολογουμένως δεν είναι πολλοί που θα μπορούσαν να κάνουν ρεαλιστικά ένα τόσο φιλόδοξο για αυτή τη συγκυρία σχέδιο...
