Live τώρα    
19°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
16.2°C20.7°C
2 BF 53%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
17 °C
15.2°C17.7°C
1 BF 74%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C16.6°C
3 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.0°C18.0°C
2 BF 59%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
15.9°C15.9°C
0 BF 55%
FRED WESLEY: / Fred Wesley: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το τρομπόνι»!
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

FRED WESLEY: / Fred Wesley: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το τρομπόνι»!

Ο George Clinton μου έμαθε να ελευθερώνω το μυαλό μου

Αν και έπαιζε ένα όχι τόσο συνηθισμένο όργανο, όπως το τρομπόνι, ο Fred Wesley όχι μόνον αποτελούσε (μαζί με τον σαξοφωνίστα Maceo Parket και, λιγότερο, τον επίσης σαξοφωνίστα Alfred «Pee Wee» Ellis) το τμήμα πνευστών το οποίο έδινε το τόσο χαρακτηριστικά «χρώμα» στην μπάντα του James Boeiwn, τους J.B.s, αλλά ο τελευταίος τού εμπιστευόταν και τη μουσική διεύθυνσή τους!

Εκτός όμως από τον «νονό της soul», o Fred Wesley συνεργάστηκε και με μιαν άλλη πολύ σημαντική φυσιογνωμία της μαύρης μουσικής, τον George Clinton, έχοντας διατελέσει (και πάλι μαζί με τον Maceo Parker) μέλος του... δισυπόστατου συγκροτήματος του Parliament / Funkadelic.

Ο εβδομηντατριάχρονος πλέον Αμερικανός μουσικός έρχεται στην Αθήνα με το νέο του γκρουπ, το τρίο Generations, για να εμφανιστεί στο Half Note Jazz Club από την Παρασκευή 2 μέχρι και τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου. Με αυτή την ευκαιρία μας μίλησε για τους δύο μαύρους γίγαντες της μουσικής με τους οποίους συνεργάστηκε και πολλά αλλά, αλλά φυσικά, πάνω απ’ όλα, για το αγαπημένο του τρομπόνι!

* Τι σας έκανε να επιλέξετε το τρομπόνι αντί για ένα άλλο πνευστό όργανο; Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι είναι κάπως υποτιμημένο, ίσως και λιγότερο... λαμπερό από το σαξόφωνο ή την τρομπέτα...

Ο πατέρας μου είχε δική του big band. Στην αρχή με προσέλκυσε η τρομπέτα, παίζω επίσης πιάνο και σαξόφωνο, αλλά ο πατέρας μου μου είπε «αν μάθεις να παίζεις τρομπόνι, θα σε πάρω στην μπάντα μου». Ίσως απλώς να χρειαζόταν τρομπονίστα τότε (γέλια). Ήθελα τόσο πολύ να παίξω στην μπάντα του, ώστε έμαθα τρομπόνι και αυτό το όργανο παίζω από τότε.

* Τι είναι για εσάς το ξεχωριστό που έχει το τρομπόνι και ειδικά ο ήχος του;

Αν και, όπως προανέφερα, δεν είχα ποτέ πρόθεση να παίξω τρομπόνι, πολύ σύντομα έγινε το πιο ξεχωριστό όργανο για εμένα, ο ήχος και τα κλειδιά του είναι διαφορετικά από οποιουδήποτε άλλου. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον ήχο του!

* Τι θυμάστε περισσότερο από -και σχετικά με- τον James Brown;

Ήταν σκληρός, κάποτε και βάναυσος, αλλά και ένας αληθινά δίκαιος άνθρωπος.

* Και τι μάθατε απ’ αυτόν;

Έμαθα τόσο πολλά από αυτόν, το πώς να συνθέτω, να ενορχηστρώνω, ακόμα και να ηχογραφώ. Το μόνο πράγμα που δεν μου δίδαξε είναι το πώς να παίζω τρομπόνι, αυτό το ήξερα ήδη (γέλια).

* Και αντίστοιχα τι θυμάστε και ποιο ήταν το πιο χρήσιμο μάθημα που πήρατε από τον George Clinton όταν παίζατε στους Parliament / Funkadelic;

Σε έναν τίτλο τραγουδιού του ο George Clinton είπε «ελευθέρωσε το μυαλό σου... και ο κ... σου θα ακολουθήσει» και αυτό κυρίως έμαθα από αυτόν. Ελευθέρωσα το μυαλό μου και άρχισα να κάνω ενορχηστρώσεις πνευστών που αποδείχθηκαν πολύ επιτυχημένες.

* Ποια θεωρείτε τη σημαντικότερη στιγμή της διαδρομής σας μέχρι τώρα;

Όταν πήγαμε με τον James Brown στην Αφρική, στην Κινσάσα του τότε Ζαΐρ συγκεκριμένα, για το «Rumble In The Jungle» το 1974. Ήταν ένας επικός αγώνας πυγμαχίας ανάμεσα στον Μοχάμεντ Άλι και τον Τζορτζ Φόρμαν για τον τίτλο του πρωταθλητή της κατηγορίας βαρέων βαρών. Ήταν η καλύτερη συναυλία στην οποία έπαιξε έπαιξα ποτέ, ένα πολύ σημαντικό -από κάθε πλευρά- γεγονός και το αποκορύφωμα της καριέρας μου.

* Έχοντας παίξει αρκετά ιδιώματα -soul, funk, jazz-, τι θεωρείτε τον εαυτό σας, σε ποιο από αυτά ανήκετε τελικά;

Η jazz μου προκαλεί... ανατριχίλα! Όταν ακούω jazz, αληθινά δακρύζω! Παίζω επίσης soul και funk, μπορώ να παίξω σχεδόν τα πάντα, αλλά η jazz μου αρέσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

* Πώς θα αποκαλούσατε τη μουσική που παίζετε με τους Generations;

Είναι δύσκολο να περιγράψω τη μουσική των Generations. Υποθέτω ότι είναι μια μείξη όλων όσοι έχω μάθει και παίξει μέχρι τώρα. Μπορείς να την αποκαλέσεις και απλώς καλή μουσική!

* Πείτε μου μερικά πράγματα για τα άλλα δύο μέλη της μπάντας.

Ο Ιταλός Leonardo Corradi είναι μόλις είκοσι πέντε ετών και ένας αληθινά εκπληκτικός εκτελεστής του Hammond organ. O σαρανταεπτάχρονος ντράμερ Tony Match είναι επίσης πολύ σπουδαίος μουσικός. Είναι ένα τρίο που σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα και, διαμέσου μουσικών τριών διαφορετικών γενεών, καλύπτει τις καλύτερες στιγμές του funk και της jazz. Η αγάπη μας για τη μουσική ήταν η αιτία για τον σχηματισμό αυτής της μπάντας.

* Με την ευκαιρία, πιστεύετε ότι υπάρχει όχι μόνον η ίδια τεχνική ικανότητα αλλά και μουσικότητα στους σημερινούς μουσικούς όσο και σε εκείνους των δεκαετιών του 1960 και του 1970;

Θα φέρω ένα παράδειγμα. Οι μπασίστες τις δεκαετίες που ανέφερες έπρεπε να έχουν μια πολύ συγκεκριμένη και ιδιαίτερη τεχνική ικανότητα. Οι οργανίστες όμως σήμερα παίζουν τις γραμμές του μπάσου με το αριστερό χέρι και συγχορδίες με το δεξί. Είναι σαν ο ίδιος άνθρωπος να κάνει δύο δουλειές ταυτόχρονα! Ναι, λοιπόν, πιστεύω ότι οι σημερινοί μουσικοί είναι απολύτως ισάξιοι των παλαιότερων.

* Τι να περιμένει το κοινό που θα έρθει στις συναυλίες σας στο Half Note Jazz Club;

Θα παίξουμε λίγη jazz και λίγο funk, μερικές διασκευές και μερικά κλασικά κομμάτια, ανάμεσά τους φυσικά και το αγαπημένο «Pass The Peas». Είμαι σίγουρος ότι όσοι/ες έρθουν να μας ακούσουν θα περάσουν πολύ καλά!

* Και ποια είναι τα σχέδιά σας για τη συνέχεια;

Έχοντας παίξει τόσα διαφορετικά ιδιώματα θέλω να επιστρέψω στις ρίζες μου, να κάνω έναν δίσκο blues. Και αυτόν ακριβώς προετοιμάζω τώρα...

Blues με τρομπόνι φαίνεται εκ των προτέρων ως μια πολύ ενδιαφέρουσα αλλά και ελκυστική μουσική πρόταση...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL