Για τον νέο «Τούρκο στην Ιταλία» το Φεστιβάλ Ροσσίνι διέθετε τους ιδιωματικούς βαρυτόνους Pietro Spagnoli και Nicola Alaimo, καθώς και την υποσχόμενη μαέστρο Speranza Scappucci, που είχε ήδη μελετήσει σε βάθος το έργο κατά τις σπουδές της στο Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης. Η διεύθυνσή της συνδύασε λάμψη και χάρη με ψυχολογική ενσυναίσθηση για τις πολλές αμφίσημες καταστάσεις, στις οποίες ο Ροσσίνι συχνά υποκρύπτει, με μοτσάρτεια πονηρία, πικρές διαψεύσεις των διακηρύξεων ιλαρότητας .
Νέο αίμα, στο πρόσωπο του πρωτοεμφανιζόμενου Jader Bignamini, και για το πόντιουμ του νεανικού dramma con cori «Ο Κύρος στη Βαβυλώνα» (Ciro in Babilonia, Teatro Rossini, 13/08), που ο ίδιος ο Ροσσίνι θεωρούσε ισοβίως ως αποτυχία του. Η πλήρης κριτική έκδοση του έτους 2011 από το Ίδρυμα Ροσσίνι είχε αποτελέσει τη βάση της παραγωγής τού επόμενου έτους στο ROF, που υπέγραφε και πάλι ο Davide Livermore, παραγωγή που επαξίως τού είχε χαρίσει τότε το Βραβείο Abbiati. Εκκινώντας από ευδιάκριτη κεντρική ιδέα, ο σκηνοθέτης συνέδεσε την αρχαϊκή πλοκή αυτού του βιβλικού δράματος με τον κινηματογραφικό κόσμο των βωβών ταινιών και αξιοποίησε ένα παιδί ανάμεσα σε θεατές της δεκαετίας του 1920 ως αγωγό αμοιβαίας εισπήδησης του ενός κόσμου μέσα στον άλλο.
Το αποτέλεσμα διέθετε αφηγηματικό ειρμό και αισθητικό στίγμα, ώστε να ενισχύσει το ενδιαφέρον και την απόλαυση του θεατή, αποφεύγοντας την υπερβολή στον κορεσμό της σκηνής. Όπως και παλαιότερα, τον Πέρση βασιλέα ενσάρκωσε με απαράμιλλο τρόπο, ως ώριμο και πολύπαθο άνδρα, η ήδη μυθική κοντράλτο κολορατούρα Ewa Podleś. Με τριχοειδείς μόνον αμυχές σε μια σιδηρά τεχνική, χαμηλή περιοχή αντάξια σκληροτράχηλου πολέμαρχου και αξιοθαύμαστη ομοιογένεια σε όλο το μήκος της τεσσιτούρας του ρόλου της,, η Πολωνέζα ντίβα έκανε το κοινό να παραληρεί και απαιτήθηκε ένα δικό της αυταρχικό «Φτάνει!» (Basta!) προς τους τεχνικούς σκηνής, προκειμένου να πέσει οριστικά η αυλαία.
Πλάι στον Κύρο της Πόντλες, διακρίθηκε η Νοτιοαφρικανή Pretty Yende, ως σύζυγός του Αμίρα, καλλιτέχνις που εκτοξεύθηκε στη δόξα μετά την επικράτησή της στους διαγωνισμούς Belvedere και Operalia, φωνή αδρής λυρικής υψιφώνου, με ευχέρεια στην κολορατούρα και συγκινητική συμμετοχή στις διωδίες των συζύγων. Ο Σικελός τενόρος Antonino Siragusa θα εορτάσει -συν Θεώ-, το 2018 τα 20 χρόνια από την πρώτη εμφάνισή του στο ROF. Ως ο «κακός» του έργου βασιλιάς Μπαλτασάρε, ο καλλιτέχνης επιβεβαίωσε, όπως και στην κύκνεια «Αρμίντα» του Λούκα Ρονκόνι 2 χρόνια πριν, ατσάλινη εξάρτηση φωνητικού μηχανισμού και αυθάδη ασφάλεια στρατοσφαιρικών εκτινάξεων, χωρίς ουσιώδεις εκπτώσεις σχολής ή χαρακτήρα.
Ο Πιέτρο Σπανιόλι αποτέλεσε τον ήρωα του πρώτου από τα concerti di belcanto, όπως πάντα στο Auditorium Pedrotti του Ωδείου «Ροσσίνι» της πόλης, συνοδευόμενος σε κλίμα ταύτισης από τον έμπειρο πιανίστα Giulio Zappa (11.08). Προορισμένος για το κωμικό και το λυρικό ρεπερτόριο, χωρίς το βαθύ θεμέλιο διεκδίκησης των μεγάλων ρόλων βαρυτόνου του Βέρντι, αλλά με επαρκή αιχμή, ώστε ο ήχος του να διαπερνά ορχηστρικούς όγκους, ο Σπανιόλι ενσωματώνει ό,τι καλύτερο από την κληροδοσία ενός Σέστο Μπρουσκαντίνι με κάτι από τον σαρκασμό του Τζουζέππε Ταντέι. Το ρεσιτάλ του πέρασε από τις κλασικές arie antiche σε μονωδίες του Μότσαρτ και εν συνεχεία του Ροσσίνι που ερμήνευσε με ιδιωματική εντέλεια, ένα πραγματικό masterclass άρθρωσης, εκφοράς, χρωματισμού και στίξης του κειμένου, μουσικού και ποιητικού. Μια μοναχική καταχώρηση του Πουλένκ μάς υπέδειξε ποιότητες baryton martin και την καταλληλότητά του για τη γαλλική μελωδία, ενώ το επίσημο πρόγραμμά του ολοκλήρωσε εντυπωσιακά με τον μονόλογο της τιμής από την α’ πράξη του κατά Βέρντι «Φάλσταφ».
Τόσο η εκπαιδευτική παράσταση της σκηνικής καντάτας «Το ταξίδι στη Ρενς» (Il Viaggio a Reims, Teatro Rossini, 12.08, 11.00 π.μ.) όσο και συλλογική συναυλία επίσης νέων τραγουδιστών (Aud. Pedrotti, 13.08, 11.00 π.μ.) μάς άφησε ισχυρές εντυπώσεις για την ποιότητα της καθοδήγησης που παρέχεται σε έτοιμους καλλιτέχνες από την Accademia Rossiniana και τον Νέστορά της Alberto Zedda. Στο σημειωματάριό μας καταχωρήθηκαν ελπιδοφόρα ονόματα για το μέλλον με σειρά προτίμησης: η Ρωσίδα μέτζο Vasilisa Berzhanskaya, ο Ισπανός τενόρος Xabier Anduaga, οι σοπράνο Larissa Alice Wissel, Marina Monzó και Lucrezia Drei, ο Αζέρος βαρύτονος Maharram Huseynov, ο Τούρκος μπάσος Ogulcan Yilmaz...Ουδείς Έλλην...
