Μέχρι σήμερα ήταν μύθος. Μετά από προσπάθειες πολλών που έπεσαν στο κενό, για διαφορετικούς λόγους, η αγορά πρέσας έγινε πραγματικότητα στην Ελλάδα και ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής βινυλίων που, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, μέχρι το τέλος του 2016 θα γίνει πραγματικότητα. Η αυξημένη ζήτηση από Έλληνες μουσικούς να καταγράψουν τη δουλειά τους σε βινύλιο, η ανάγκη επανεκδόσεων σημαντικών άλμπουμ του παρελθόντος που εξαφανίστηκαν, με τις τιμές τους να φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη, αλλά και η ανάγκη να ακούγεται ο ήχος όπως πραγματικά του αξίζει είναι τρεις από τους λόγους που κάνουν επιτακτική την τύπωση βινυλίων και στην Ελλάδα. Είναι φανερό πια ότι οι απανταχού vinyl maniacs μπαίνουν σε λίστα αναμονής λόγω του περιορισμού αριθμού εκδόσεων δίσκων βινυλίου και πολλές φορές είναι προπωλημένα πριν καν κυκλοφορήσουν στο εμπόριο! Κάτι ανάλογο συνέβαινε μόνο στη δεκαετία του ’60 με δίσκους τους Beatles για παράδειγμα. Βέβαια, τώρα ο αριθμός τύπωσης των βινυλίων είναι σαφέστατα ελάχιστος συγκριτικά με τότε, καθώς τυπώνονται αριθμημένες κόπιες, από 200 έως 1.000 αντίτυπα το πολύ. Οι δίσκοι αυτοί διακινούνται σε όλα τα παλιά και καινούργια που ανθίζουν στην Ελλάδα, στα παζάρια δίσκων όπου συρρέει ο κόσμος δίνοντας συχνά ένα σωρό χρήματα για εξαντλημένες κόπιες που θα βρει εκεί. Ταυτόχρονα, υπάρχει ενδιαφέρον για δίσκους κυρίως της εγχώριας pop-rock, εναλλακτικής και νεο-ψυχεδελικής παραγωγής, ενώ κάποιες άλλες κόπιες πωλούνται σε on line sales, είτε είναι επανεκδόσεις περασμένων δεκαετιών, είτε καινούργιας παραγωγής.
Ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά όλη αυτή τη διαδικασία παραγωγής δίσκων βινυλίου, είναι μέσα στη μουσική από πιτσιρικάς, είχε κάποτε το δικό του δισκάδικο και, σήμερα, εμπλέκεται με τη δική του δισκογραφική εταιρεία G.O.D Records, ο Μιχάλης Ματτθαίου, μας μιλά για όλον αυτόν τον γοητευτικό και για κάποιους παράξενο κόσμο των βινυλίων, που από μεράκι έκανε κύρια επαγγελματική του ενασχόληση.
Σε τι ρεπερτόριο κινείται η εταιρεία σου και πόσες παραγωγές δίσκων έχεις κάνει έως τώρα ;
Το ρεπερτόριό μας είναι το ψυχεδελικό ροκ, νέο και παλιό, το γκαράζ και το stoner rock, που έχει τεράστια άνθηση, με σπουδαίες δουλειές και πολύ καλές μπάντες παγκόσμια, αλλά και η acid folk, όπως η νέα κυκλοφορία του Σείριου Σαββαΐδη “Πλανωδία”. Έχουμε μέχρι τώρα αισίως 54 παραγωγές σε βινύλιο και CD στα δυόμιση χρόνια λειτουργίας μας και προχωράμε. Κυρίως νέες κυκλοφορίες και κάποιες επανεκδόσεις που κρίνουμε σκόπιμο να κόψουμε είτε γιατί δεν έχουν ξαναβγεί ποτέ (όπως οι Wet Taxis που βγάλαμε σε βινύλιο και CD) είτε γιατί δεν υπάρχει επίσημη ή προσεγμένη ηχητικά κ.λπ. επανέκδοση.
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται περισσότερες ανεξάρτητες εταιρείες παραγωγής βινυλίων συγκριτικά με τις υπάρχουσες δισκογραφικές εταιρείες στην εποχή της ακμής τους... Υπάρχει τόσο εύφορο έδαφος για το βινύλιο στην Ελλάδα ;
Στην Ελλάδα σαν αγορά και βέβαια όχι, δεν υπάρχει κοινό ικανό να απορροφήσει όλες αυτές τις εκδόσεις των εταιρειών, ακόμα κι αν οι εκδόσεις πλέον είναι πιο μαζεμένες σε νούμερα, 250 έως 500 κόπιες. Οι πωλήσεις στο μεγαλύτερο μέρος τους γίνονται στο εξωτερικό και σ’ αυτό έχει βοηθήσει η αμεσότητα του Ίντερνετ.
Οι brokers (οι μεσολαβητές στην παραγωγή δίσκων βινυλίου από την Ελλάδα στο εξωτερικό) πόσο “καθαρό” ρόλο είχαν έως τώρα ;
O ρόλος των brokers είναι ξεκάθαρος, είναι αυτός του μεσολαβητή μεταξύ ενός εργοστασίου παραγωγής και της δισκογραφικής εταιρείας ή της μπάντας που κάνει μια προσωπική, ανεξάρτητη παραγωγή. Όμως, ως άνθρωποι, οι brokers έχουν και ελαττώματα, δεν είναι όλοι ξεκάθαροι ως προς το προϊόν ή ακόμα και ως προς τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Πολλές φορές μπάντες που ψάχτηκαν μόνες τους και πήγαν σε έναν broker με μόνο κριτήριο μια χαμηλή τιμή έκαναν να δουν τον δίσκο ένα και δύο χρόνια, άσε που και πολλές φορές δεν έπαιζε καν, και ο τύπος να μην απαντάει, ούτε σε email ούτε τηλέφωνα. Επίσης, υπήρξαν και υπάρχουν αρκετοί τυχάρπαστοι που απλά έφαγαν τα λεφτά κι εξαφανίστηκαν ή άλλοι, στα όρια του γραφικού, που τάζουν λαγούς με πετραχήλια, ότι έχουν πρέσες δικές τους κι ο δίσκος θα κοπεί Ελλάδα στα γρήγορα, ενώ κόβεται στην Αυστρία και στο ανάλογο χρονικό διάστημα. Μια εταιρεία πρέπει να επιλέξει συνεργασία με έναν συνεπή broker για να κάνει τη δουλεία της, δοκιμασμένο και φυσικά με συμβόλαια ξεκάθαρα και με ποινικές ρήτρες αθέτησης.
Το όνομά σου έχει εμπλακεί με το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής δίσκων βινυλίου στην Ελλάδα. Τι σχέση έχεις μ’ αυτό και πόσο σημαντική είναι η ίδρυσή του στη διάδοση του βινυλίου στη χώρα μας ;
Έχω τη χαρά να συμμετέχω κι εγώ σαν συνεργάτης σε μια προσπάθεια που γίνεται από πολλούς ανθρώπους, γνώστες της δουλειάς, για ένα νέο εργοστάσιο κοπής βινυλίου στη χώρα μας. Αναρτήσαμε φωτογραφίες από την πρώτη καινούργια πρέσα βινυλίου, φτιαγμένη στην Ελλάδα, πριν από μερικές μέρες στα social media και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν υπέρ το δέον θετική. Θα έχουμε επίσημα νέα κι άλλες φωτογραφίες σύντομα. Ένα τέτοιο εγχείρημα κρίνω ότι θα είναι καταλυτικό για τη διάδοση του βινυλίου στη χώρα μας. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 έως τώρα δεν υπήρχε η δυνατότητα κοπής στην Ελλάδα κι όλα γίνονταν έξω. Τώρα θα υπάρχει αμεσότητα στην επικοινωνία, πολύ γρηγορότεροι χρόνοι παράδοσης και καλύτερες τιμές για την Ελλάδα, αν σκεφτείς μόνο πόσα θα γλιτώνεις από τα μεταφορικά. Επίσης, επειδή όλα τα μηχανήματα είναι καινούργιας τεχνολογίας, θα είναι και οι κοπές πολύ καλύτερες ηχητικά και θα προσφέρεται ολόκληρο το πακέτο, δίσκος με εξώφυλλα ποιότητας και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, ένθετα, πόστερ, κ.λπ.
Συμμετέχεις σε παζάρια δίσκων που γίνονται σε τακτά διαστήματα πια στην Ελλάδα; Ποια είναι η εμπειρία της συμμετοχής σου; Ξεχωρίζεις κάποιο για την οργάνωσή του;
Ξεκίνησα να συμμετέχω σε παζάρια βινυλίου στην Ελλάδα, από το πρώτο που έγινε το ‘89, αν θυμάμαι καλά, στο West. Με ένα διάλειμμα αρκετών ετών για προσωπικούς λόγους, συμμετέχω ξανά επίσημα από πέρσι (ανεπίσημα έδινα δίσκους της εταιρείας σε φίλους πωλητές για το παζάρι από πρόπερσι) με πάγκο της εταιρείας με δικές μας εκδόσεις και διανομές και επιλεγμένους μεταχειρισμένους συλλεκτικούς δίσκους. Το παζάρι που ξεχωρίζει και ήταν και το μοναδικό τα τελευταία χρόνια, εκτός από κάποια μικρά μπαζάρ σε μαγαζιά, είναι το Vinyl is Back, στο οποίο η εταιρεία μας συμμετέχει και θα εξακολουθήσει να συμμετέχει. Είναι σίγουρα το πιο καλά οργανωμένο, παρέχει στους πωλητές τις καλύτερες προσφορές, πολύ καλή προώθηση και διαφήμιση, αλλά και για τους αγοραστές εξασφαλίζει ωραίους άνετους χώρους, δωρεάν προβολές ταινιών, συναυλίες και δρώμενα.
