Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.0°C25.2°C
3 BF 51%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.8°C25.4°C
2 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.9°C21.6°C
4 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
20.4°C20.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.9°C24.0°C
0 BF 33%
Διονύσης Γραμμένος και μια γλυκιά όπερα τσέπης
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Διονύσης Γραμμένος και μια γλυκιά όπερα τσέπης

του Κυριάκου Π. Λουκάκου

Αν και εξαιρετικά νέος ακόμη, ο Διονύσης Γραμμένος μας συντροφεύει ήδη κάμποσα χρόνια. Είναι ο Κερκυραίος κλαρινετίστας που σάρωσε τις επιφυλάξεις ενός Ρότζερ Νόρρινγκτον και απέσπασε την ύψιστη διάκριση σε έναν από τους πλέον απαιτητικούς μουσικούς διαγωνισμούς νέων της Ευρώπης. Οι μαγνητικές αφηγήσεις του Αλέξη Κωστάλα αναπαράγουν την εικόνα του σεμνού νέου που ο ίδιος αντίκρισε κατά την πανευρωπαϊκή μετάδοση. Η ταχεία ανέλιξη του λυγερόκορμου δεξιοτέχνη, με το εκφραστικά όμορφο πρόσωπο κατάφερε να προηγηθεί της διάκρισης που του επιφύλασσε, εν έτει 2014, η κριτική επιτροπή της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Ύστερα ήρθε ο πρώτος του δίσκος και η αισθαντική εωθινή παρουσίασή του από τη France Musique, συμμετοχές σε αναμεταδόσεις της EBU (όπως το σπάνιο διπλό κονσέρτο του Μαξ Μπρουχ!), ενώ ο καλλιτέχνης αποκάλυψε την ανακατεύθυνση της καλλιτεχνικής του πορείας προς τη διεύθυνση της ορχήστρας. Με αυτά τα δεδομένα, η εμφάνισή του στην ιστορική αίθουσα του Φιλολογικού Συνδέσμου «Παρνασσός» αποτέλεσε αναμφισβητήτως ευχάριστη εξέλιξη.

Η ίδια η συναυλία του «Παρνασσού» (7/03/2016), αν και επιτυχής εν πολλοίς από πλευράς τεχνικής ρώμης του καλλιτέχνη και πληρότητας της αίθουσας, εγχείρημα παρεμπιπτόντως διόλου ευκαταφρόνητο για τον συγκεκριμένο χώρο, δεν θα μς αποτρέψει μολαταύτα από τη διατύπωση ορισμένων σκέψεων που συνδέονται τόσο με την επιλογή του προγράμματος όσο και με τη συνολική στάση του Γραμμένου έναντι των μουσικών του ενδιαφερόντων. Ακόμη και για ακροατές σαν εμάς, ήδη διαβόητους ως «μελομανείς», η αποκλειστική σώρευση μεταγραφικών συνόψεων όπερας για το κλαρινέτο, όσες φιλοξένησε η δομή του συγκεκριμένου προγράμματος, οφείλει να αποφεύγεται. Όχι μόνο λόγω του κυμαινόμενου μουσικού ενδιαφέροντός τους, από την απλή παράθεση μελωδιών μέχρι την κατεργασμένη μορφή φαντασίας επί της θεματικής ύλης τους, αλλά και από τον ίδιο τον προορισμό τους, συνήθως ως απλής ενημέρωσης του κοινού της εποχής τους για ένα λυρικό έργο. Μία ή δύο από αυτές θα ήταν ευπρόσδεκτες, ως εντός ή εκτός προγράμματος περισπάσεις ή επιδόρπια, με κυρίως πιάτο όμως που βοούσε για μια σονάτα του Μπραμς, του Πουλένκ ή του Ρέγκερ. Με άλλους λόγους η συνεχής μετάβαση από έναν μουσικά ισχνό -πλην εξαιρέσεων, όπως του Φραντς Ντάντσι- δεξιοτεχνικό άθλο στον επόμενο, πέραν της κόπωσης, απέτυχε εν τέλει να εισαγάγει τον καλλιτέχνη ως μουσικό στους Αθηναίους που συγκεντρώθηκαν για να τον απολαύσουν. Κι αν ο Γραμμένος δεν είναι ο μόνος βιρτουόζος που επιχειρεί να μεταπηδήσει στο πόντιουμ, όμως θεωρούμε ότι μακρύτερη αφοσίωση στο όργανο που τον ανέδειξε θα λειτουργούσε θετικά στην κατεύθυνση της ασφαλέστερης καθιέρωσής του στην παγκόσμια μουσική συνείδηση, πριν από το ούτως ή άλλως εκ προοιμίου αβέβαιο εγχείρημα της διεύθυνσης ορχήστρας, εγχείρημα που ευνοείται από την εμπειρία και την ωριμότητα.

Το ρεσιτάλ του Γραμμένου, που συνόδευσε αξιοπρόσεκτα η μουσικά ακριβής και ευαίσθητη πιανίστα Χρύσα Γρένδα, ακολούθησε κοκτέιλ γνωριμίας, κατά το οποίο ο ίδιος όχι μόνο διατράνωσε την προσήλωσή του στον νέο του έρωτα της μπαγκέτας, αλλά και μας ενημέρωσε για επικείμενες τότε εμφανίσεις του ενώπιον της Βασιλικής Ορχήστρας Κονσέρτγκεμπάου του Άμστερνταμ.

Ωστόσο, το καλλιτεχνικό γεγονός που παρακολουθήσαμε στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στις 17/03/2016, συνδύαζε επί σκηνής τη μουσική απαγγελία με την τέχνη της ζαχαροπλαστικής. Για την ακρίβεια, παρακολουθήσαμε έναν λυρικό μονόλογο μικρής διάρκειας υπό τον τίτλο «Bon appétit!», σε σκηνοθεσία της Ράιας Τσακηρίδη, όπου συνέπρατταν η φωνητικά κυρίαρχη και υποκριτικά πληθωρική κοντράλτο Μαρία Βλαχοπούλου με τον μετρ της γλυκιάς «γαστριμαργίας» Στέλιο Παρλιάρο, σε ρόλο μίμου, για την από κοινού εκτέλεση μιας σοκολατένιας συνταγής για κέικ. Μετά το πέρας της μουσικής, ο Παρλιάρος επανήλθε εκ νέου στη συνταγή, πάντοτε επί σκηνής και ομιλών αυτή τη φορά. Αν επί χάρτου ο συνδυασμός ηχεί θελκτικός, η «μαγειρική» αυτή ακολουθία υπήρξε αμήχανη τόσο λόγω της άγευστης μουσικής του Αμερικανού Lee Hoiby (1926 - 2011), μαθητή του Μενόττι, αλλά χωρίς την πτυχή αυτή της ιδιοφυΐας εκείνου ή του επιστήθιού του Σάμιουελ Μπάρμπερ, όσο και λόγω της βεβιασμένης παραστατικής ανάμειξης ασύμβατων υλικών. Τα μικροσκοπικά κεκάκια που διανεμήθηκαν στο τέλος ήταν πάντως σκέτη απόλαυση, δικαιώνοντας τη διεθνή φήμη του σεφ...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL