Φουαγέ του Μεγάρου Μουσικής, διάλειμμα ανάμεσα στα δύο μέρη της «Μπετόβεν-mania», της συναυλίας της Καμεράτα η οποία αναβίωσε μιαν ιστορική συναυλία που είχε δώσει ο ίδιος ο Μπετόβεν στη Βιέννη. Άθελά μου γίνομαι λαθρακουστής της συζήτησης ενός ηλικιωμένου, ολοφάνερα ευκατάστατου ζεύγους. Μιλάει πρώτη η κυρία και απαντάει ο κύριος:
- Α, παίζουν μόνο Μπετόβεν...
- Αλήθεια; Θα είναι κάποια επέτειός του...
- Μπορεί...Κοίτα, παίζει πιάνο η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου.
- Καλή είναι αυτή;
- Πολύ καλή. Την είχα δει και μια φορά που έπαιζε μόνη της...
- Παίζουν μόνοι τους οι πιανίστες;
- Αυτή παίζει!
Η κυρία -αν και δεν φορούσε!- και ο κύριος είναι απόλυτα ενδεικτικό παράδειγμα της κατηγορίας ότι «απευθύνεται στις κυρίες με τις γούνες», που βάρυνε το Μέγαρο από την αρχή της λειτουργίας του. Αυτούς τους συμπαθείς ίσως κατά τα άλλα, αλλά απελπιστικά άμουσους ανθρώπους, που δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν το πρόγραμμα μιας συναυλίας, θεωρώντας την απλώς μια «σημαντική κοινωνική εκδήλωση».
Από τα χέρια, ίσως και τα αυτιά αυτών, πρέπει να διασώσουμε αυτή την ανεκτίμητη, όχι μόνον ευρωπαϊκή αλλά και διεθνή, άρα και δική μας, πολιτιστική κληρονομιά που λέγεται κλασική μουσική. Και αυτό ευτυχώς έχει αρχίσει να επιτυγχάνεται, κρίνοντας από το όχι μόνο πολυάριθμο αλλά και στην πλειοψηφία του νεανικό κοινό που παρακολούθησε την «Μπετόβεν-mania».
Γι' αυτό και ελπίζω το Μέγαρο Μουσικής, δημόσια πλέον περιουσία και υπό κρατικό έλεγχο, να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος και να συνεχίσει να επιτελεί την αποστολή για την οποία ανεγέρθηκε. Και γι' αυτό επίσης με χαροποίησαν τόσο δυο συγκεκριμένες, αν και άγνωστές μου φυσικά, παρουσίες στο κοινό της «Μπετόβεν-mania»: Ενός ιερέα σε μαραθώνια συναυλία που περιλάμβανε και αποσπάσματα από μια καθολική λειτουργία, αλλά και ενός ώριμης ηλικίας... biker, με ponytail και μπλούζα Harley Davidson, ο οποίος, αντί να βλέπει «τις ημέρες να περνούν αργά» πίνοντας Jack Daniels με την υπόκρουση των ZZ Top, ήταν εκεί για να ακούσει έργα του κλασικού» τιτάνα Λουδοβίκου!
ΘΑΝΟΣ ΜΑΝΤΖΑΝΑΣ
