ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΜΗΝΑ
Έχοντας τη βάση της στην jazz, η μουσική των Sons of Kemet δεν εμπίπτει σε τυπολογίες. Υπερβαίνει την αυτάρκεια της παραδοσιακής φόρμας και αντιπαραβάλλεται στην οποιαδήποτε οριενταλιστική κατηγοριοποίηση, προτείνοντας μια δυναμική ανάγνωση της μαύρης μουσικής κουλτούρας: της κουλτούρας του «Μαύρου Ατλαντικού», σύμφωνα με το ομώνυμο βιβλίο του Paul Gillroy (The Black Atlantic: Modernity and Double-Consciousness, 1993), το οποίο μελετά τις κουλτούρες των αφρικανικής καταγωγής πληθυσμών της διασποράς.
Πρόκειται για μια jazz a priori αυτοσχεδιαστική, στην οποία εγγγράφεται η πολυρρυθμία που χαρακτηρίζει το groove της Καραϊβικής. Η ασυνήθιστη ενορχήστρωση που επιλέγουν οι Sons of Kemet (σαξόφωνο ή κλαρινέτο, τούμπα δύο ντράμερ) τους οδηγεί σε μια σειρά από πρωτότυπους συνδυασμούς. Το παίξιμο των τυμπάνων απηχεί γόνιμες επιδράσεις από τις κουλτούρες των Nyabinghi της Τζαμάικα και των Yorumba της Δυτικής Αφρικής, ενώ οι αυτοσχεδιασμοί των πνευστών εξερευνούν τροπικότητες όπως είναι, για παράδειγμα, η ethio-jazz ή το καλλιτεχνικό κίνημα τoυ afrocubism.
Οι Sons of Kemet σχηματίστηκαν στο Λονδίνο το 2011. Ιδρυτής και ψυχή του γκρουπ είναι ο Shabaka Hutchings (σαξόφωνο, κλαρινέτο), πρώην μέλος των Heliocentrics, ο οποίος και απαντά στις ερωτήσεις που ακολουθούν. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είναι οι Oren Marshall (τούμπα), Seb Rochford (τύμπανα) και Tom Skinner (τύμπανα). Το 2013 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album με τον τίτλο Burn και πέρσι το Lest We Forget What We Came Here To Do (Naim Jazz Records), που αμφότερα έλαβαν εξαιρετικές κριτικές και κέρδισαν βραβεία.
* Πώς σχηματίστηκε η μπάντα; Πώς καταλήξατε σε αυτού του τύπου την ενορχήστρωση (σαξόφωνο, τούμπα, δύο ντραμς);
Διάλεξα τα μέλη με κριτήριο τη μεταξύ τους διαδραστικότητα. Η συγκεκριμένη ενορχήστρωση δεν ήταν πρωταρχικό ζητούμενο.
* Από πού εμπνευστήκατε το όνομα του γκρουπ;
Είχα μυηθεί στην αρχαία αιγυπτιακή ιστορία και φιλοσοφία όταν σχημάτισα την μπάντα (σημ: k.mt ή kemet, δηλαδή «μαύρη γη», σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν η αρχαία ονομασία της Αιγύπτου). Και μου έδωσαν το όνομά μου από τον Αιγύπτιο βασιλιά Shabaka, o οποίος διέσωσε πολλά στοιχεία αυτής της γνώσης.
* Πώς εξελίχθηκε ο ήχος σας από το Burn στο Least We Forget What We Came Here To Do?
Το τελευταίο άλμπουμ αποτυπώνει το πώς παίζουμε ζωντανά, σε αντίθεση με το Burn που ήταν περισσότερο μια διαδικασία στο στούντιο.
* Κατά πόσο σας έχει επηρεάσει η μουσική κουλτούρα της Καραϊβικής;
Πολύ. Είναι η μουσική με την οποία μεγάλωσα, επομένως διεισδύει στη μουσική που δημιουργώ. Συχνά όμως αυτό γίνεται εφαπτομενικά, καθώς δεν με ενδιαφέρει η τεχνική του pastiche, προκειμένου να αναδείξω τις επιρροές μου.
* Η σύνθεση του funky groove και του free jazz αυτοσχεδιασμού είναι το ζητούμενο στον ήχο σας;
Έχω αναμειχθεί στις σκηνές που παίζουν αυτού του τύπου τη μουσική, επομένως η σύνθεση αυτή αναδύεται φυσικά. Δεν θα έλεγα όμως ότι είναι αυτοσκοπός η μείξη διαφορετικών στιλ, είναι κάτι που συμβαίνει με φυσικό τρόπο, καθώς η μουσική ωριμάζει μέσα μου.
* Συχνά χρησιμοποιείς «τροπικά» τη μελωδία του κλαρινέτου. Αυτό ίσως μαρτυρά επιρροές από την αιθιοπική jazz σκηνή;
Χρησιμοποιώ αιθιοπικές φόρμες σε ορισμένες συνθέσεις και στα δύο άλμπουμ. Για μια σειρά ετών ηχογραφούσα και περιόδευα με τον Mulatu Astatke και τους Ηeliocentrics, οπότε μπορεί (οι επιρροές αυτές) να πηγάζουν από εκεί.
* Το «The Long Night» είναι φόρος τιμής στην Octavia Butler. Τι σε συναρπάζει στη λογοτεχνία της;
Το ότι επαναπροσδιορίζει θέματα που έχουν να κάνουν με την κοινωνία και την ανθρωπότητα στις φόρμες της λογοτεχνίας του φανταστικού. Υποθέτω ότι αυτό είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας, όμως τα γραπτά της αναπνέουν περισσότερο από άλλα γραπτά του είδους που έχω διαβάσει.
* Έχεις αφιερώσει το εναρκτήριο κομμάτι τού Least We Forget What We Came Here To Do στον Samir Awad που δολοφονήθηκε από τον ισραηλινό στρατό. Υποστηρίζεις τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού;
Ναι.
* Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα των Sons of Kemet; Έχετε αρχίσει να ηχογραφείτε το νέο σας album; Σε ποια κατεύθυνση θα είναι;
Δεν έχουμε αρχίσει ακόμα να ηχογραφούμε, όμως έχω μια ιδέα για το πώς θέλω να είναι. Μια πιο μινιμαλιστική προσέγγιση στον τρόπο με τον οποίο συνυφαίνονται τα τύμπανα (σημ.: όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, οι Sons of Kemet έχουν δύο ντράμερ). Με περισσότερο χρόνο στο στούντιο από όσο συνήθως μπορούμε να διαθέσουμε.
