Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου έρχεται στο Μέγαρο Μουσικής για να παρουσιάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος από αυτά σε μια συναυλία με τίτλο «Εφ’ όλης της ύλης» και «όχημα» τις φωνές των Γιώργου Νταλάρα, Λιζέτας Καλημέρη, Φωτεινής Βελεσιώτου και Μίλτου Πασχαλίδη.
Με αυτή την αφορμή συνομιλήσαμε για το πώς κατορθώνει να παραμένει όχι μόνο δημιουργικός αλλά και ιδιαίτερα παραγωγικός, ακόμα και σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή, όχι απλά μην κάνοντας καμία παραχώρηση ως προς την ποιότητα του έργο του, αλλά αντίθετα καλλιεργώντας την όλο και περισσότερο.
Συνέντευξη στον Θάνο Μαντζάνα
* Μια πραγματικά «εφ’ όλης της ύλης» συναυλία λοιπόν και μάλιστα όχι στην... έδρα σου, τη Θεσσαλονίκη, αλλά στο ΜΜΑ. Πώς προέκυψε και πώς αισθάνεσαι για αυτό;
Ύστερα από τριάντα τέσσερα χρόνια δισκογραφίας και δέκα οκτώ προσωπικούς δίσκους, που χάρισαν τόσα πολλά αγαπημένα τραγούδια νομίζω ότι δικαιούμαι να συστηθώ με ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς μου στον κορυφαίο μουσικό θεσμό / χώρο της χώρας, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με μια σπουδαία ορχήστρα και μια τέτοια συγκέντρωση κορυφαίων ερμηνευτών. Η συναυλία είναι αποτέλεσμα της πίστης στο έργο μου ενός πολύ σημαντικού ανθρώπου του χώρου, του Σπύρου Παπαναστασίου, ο οποίος τη διοργανώνει αλλά και των συνεργατών μου ερμηνευτών/τριών που συμμετέχουν με την ψυχή τους.
* Τι μπορεί αλήθεια να κάνει έναν δημιουργό που έχει υπογράψει πολλά αγαπημένα και επιτυχημένα τραγούδια να παραμείνει πιστός στη γενέθλια πόλη του και να μην έρθει στην πρωτεύουσα όπως έκανε ο φίλος σου και επίσης Μακεδόνας Γιώργος Ανδρέου;
Για εμένα λειτούργησαν πολλοί παράγοντες. Ο κυρίαρχος όμως ήταν η αίσθηση που είχα ότι αν απομακρυνόμουν από τον τόπο μου με τον οποίο είμαι δεμένος από τα γεννοφάσκια μου θα έχανα την επαφή με τα αισθητήριά μου και χωρίς ερεθίσματα θα έπαυα να δημιουργώ. Το σίγουρο είναι ότι στη Θεσσαλονίκη είναι πιο εύκολο να απομονωθώ και να αυτο-παρατηρηθώ, κάτι που νομίζω ότι είναι απαραίτητο για έναν δημιουργό.
* Με τον Γ. Ανδρέου, εκτός από μιαν αληθινή και βαθιά φιλία σε συνδέουν επίσης κοινές μουσικές, αισθητικές και γενικότερα πολιτιστικές αξίες, έτσι δεν είναι;
Με τον Γιώργο είμαστε αδέλφια! Τον θαυμάζω σε όλα του. Είναι σπουδαίος συνθέτης που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά, μια πολυσχιδής προσωπικότητα με βαθιά φιλοσοφημένη στάση ζωής.
* Ποιες είναι αν όχι οι τρεις αλλά οι πέντε το πολύ στιγμές, δισκογραφικές, συναυλιακές ή όποιες άλλες, από αυτή την πολύχρονη διαδρομή που έχεις κρατήσει περισσότερο και γιατί;
Η συνεργασία μου με τον Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Μάνο Ελευθερίου, τον Γιώργο Νταλάρα, τον Γιώργο Ανδρέου, την Κική Δημουλά... υπάρχουν πάρα πολλοί αλλά είπες πέντε οπότε σταματώ. Γιατί; Επειδή μετά τη συνεργασία μας ένιωσα ότι ανέβηκα ένα σκαλί παραπάνω στην πορεία μου ως άνθρωπος.
* Και αντίστοιχα ποια είναι τα πέντε πιο αγαπημένα σου τραγούδια από τα τόσα που έχεις γράψει και γιατί;
Δύσκολη απάντηση γιατί τα αισθάνομαι όλα παιδιά μου αφού όμως μου ζητάς τραγούδια και όχι οργανικά θα σου πω, «Πολεμιστής», «Μαρμαρυγή», «Ήτανε αέρας», «Μέλισσες», «Τραίνο παλιό» και αδικώ τουλάχιστον άλλα τριάντα!
* Σε ελκύει μόνο η μελοποίηση ποίησης ή ο σωστός και αληθινά κατάλληλος, για τραγούδι, στίχος; Πρέπει να διαθέτει κάτι πολύ ιδιαίτερο που ακόμα και η καλύτερη ποίηση δεν έχει πάντα;
Τη μελοποιημένη ποίηση την αντιλαμβάνομαι ως οργανική μουσική που μετουσιώνει την ήδη κρυμμένη μέσα στο ποίημα μουσική και ρέει παράλληλα με την κατάλληλη ανάγνωσή του. Παράλληλα όμως με έλκει ο ποιητικός στίχος που συμπυκνώνει μέσα στη συγκεκριμένη περιοριστική δομή του (μέτρο και ρίμα) όλο το μεγαλείο ενός ολοκληρωμένου ποιήματος.
* Πώς και γιατί προέκυψε η συνεργασία σου με την Κική Δημουλά και τι σημαίνει για εσένα, έστω και αρκετά χρόνια την πραγματοποίησή της;
Ήταν διακαής πόθος μου. Ένα κομμάτι μας ένωσε και από εκεί προέκυψε η συνεργασία στον δίσκο «Μικρή Σουίτα». Στη συνέχεια η Κική Δημουλά δήλωσε ότι μετά από αυτή τη συνεργασία «με τον Γιώργο πλέον ενώσαμε τα αίματά μας». Νιώθω μεγάλη χαρά που συνεργάστηκα, συνδέθηκα και έχω καθημερινή επικοινωνία με τη μεγαλύτερη εν ζωή ποιήτριά μας.
* Τι ωθεί έναν κατά βάση δημιουργό τραγουδιών να συνθέτει αρκετά συχνά και οργανικά κομμάτια;
Δεν ξέρω γιατί χαρακτηρίζομαι ως συνθέτης κατά βάση τραγουδιών. Θα το αντιστρέψω λοιπόν, είμαι ένας συνθέτης οργανικής μουσικής που πολύ συχνά γράφει και τραγούδια. Η αγάπη μου βέβαια είναι μοιρασμένη ισόποσα σε αμφότερα, αλλά θεωρώ ότι η οργανική μουσική επιδέχεται περισσότερης ανάπτυξης. Άλλωστε σε πολλά από τα τραγούδια μου η μουσική προηγήθηκε του στίχου.
* Με τις Λιζέτα Καλημέρη και Φωτεινή Βελεσιώτου και πιο πρόσφατα με τον Γιώργο Νταλάρα έχεις συνεργαστεί και στο παρελθόν, αλλά προκαλεί μικρή έκπληξη η ερμηνευτική συμμετοχή σε αυτή την πανηγυρική συναυλία σου του Μίλτου Πασχαλίδη. Τι σε έκανε να τον επιλέξεις ;
Έχουμε συνεργαστεί και με τον Μίλτο πολλές φορές, συναυλιακά αλλά και δισκογραφικά στο «Πίτερ Παν». Είμαστε πολύ καλοί φίλοι και μας συνδέουν πολλά. Διακαής πόθος και των δύο μας είναι να κάνουμε μαζί τραγούδια, κάτι που ήδη συμβαίνει. Στη συναυλία θα μεταφέρει και αυτός στη σκηνή όλο το κλίμα της φιλίας και συνεργασίας που έχουμε καλλιεργήσει.
* Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ενόργανο σχήμα είναι μια ευφυέστατη σύνοψη της ένωσης ενός λαϊκού σχήματος, μιας ροκ μπάντας και μιας ορχήστρας δωματίου! Ήταν συνειδητή επιδίωξή σου αυτό και εκφράζει γενικότερα τη μουσική / ενορχηστρωτική θεώρησή σου;
Ναι αυτά τα «παντρέματα» τα κάνω γενικώς. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα υπήρξε και είναι το σταυροδρόμι των λαών και των μουσικών. Επιρροές λοιπόν από παντού οι οποίες παράγουν δημιουργικές συνθέσεις ήχων και οργάνων.
* Τι σημαίνει κι τι αντιπροσωπεύει αυτή η πανηγυρική συναυλία για εσένα, την «επίσημη» πλέον καταξίωση ή κάτι άλλο; Και πώς με ποιες εντυπώσεις αλλά κυρίως συναισθήματα, θα ήθελες να φύγει το κοινό μετά το τέλος της;
Δεν είναι απαραίτητο η ουσία και το μέγεθος της δουλειάς ενός δημιουργού να εκφρασθεί κατ' ανάγκη μέσα από μια πανηγυρική διαδικασία. Μπορεί και μέσα από την απλότητα, έτσι φαντάζομαι τη συναυλία και έτσι επιχειρώ. Δεν επιζητώ την καταξίωση για εμένα, το ζητούμενο είναι να ακούγονται τα τραγούδια μου και όχι εγώ. Θέλω ο κόσμος μετά το τέλος της να έχει την αίσθηση ότι έκανε ένα ταξίδι στο όνειρο και επιστρέφοντας σπίτι του να νιώθει κατά τι ελαφρύτερος από τα βάρη που τον ταλανίζουν. Έτσι θα πρέπει να λειτουργεί η τέχνη.
* Και το πιο άμεσα σχέδιά σου για τη συνέχεια, από πλευράς εμφανίσεων αλλά και δισκογραφικά, αν ετοιμάζεις κάτι καινούργιο ως προς αυτό;
Βρίσκομαι στο τελευταίο στάδιο της παραγωγής ενός δίσκου με έναν πολύ σπουδαίο ερμηνευτή. Επίσης γράφω την ενορχήστρωση για ένα τραγούδι μου που θα παιχθεί από τη συμφωνική ορχήστρα και χορωδία του Lofoten στη Νορβηγία τον Μάρτιο του 2020.
Μετά λοιπόν από τον σταθμό στο Μέγαρο Μουσικής το ταξίδι του Γιώργου Καζαντζή στους ήχους και τα όνειρα -με αφετηρία πάντα την αγαπημένη του Θεσσαλονίκη στην οποία επιστρέφει αενάως- θα συνεχιστεί και εκτός Ελλάδας...
