"Το τετράγωνο" (The Square)
Σκηνοθεσία: Ρούμπεν Έστλουντ
Ερμηνεία: Κλάες Μπανγκ, Ελίζαμπεθ Μος, Ντομινίκ Γουέστ, Τέρι Νόταρι
Χρυσός Φοίνικας στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών γι' αυτή τη σουηδική παραγωγή του ανερχόμενου, αλλά και "δύσκολου" για το μεγάλο κοινό, σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ. Ο βασικός ήρωάς του, ο Κρίστιαν (Κλάες Μπανγκ), επιμελητής εκθέσεων σε μουσείο μοντέρνας τέχνης, διαζευγμένος και πατέρας δύο παιδιών, διακρίνεται για την "αυξημένη κοινωνική του συνείδηση": Οδηγεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο, υποστηρίζει κοινωφελείς οργανισμούς... Ετοιμάζει μια έκθεση - εγκατάσταση με τίτλο "The Square", που προσκαλεί τους περαστικούς στον αλτρουισμό, υπενθυμίζοντας την ευθύνη απέναντι στον συνάνθρωπο...
Αλλά καμιά φορά είναι δύσκολο να κάνεις πράξη αυτά που διακηρύσσεις. Όταν ο Κρίστιαν αντιλαμβάνεται ότι, σε μια στιγμή που προσπαθούσε να βοηθήσει μια γυναίκα στον δρόμο, του έκλεψαν το πορτοφόλι και το κινητό του, οδηγείται σε συμπεριφορές πέρα από τα "πιστεύω" του. Σε παράλληλη δράση, η ομάδα δημοσίων σχέσεων του μουσείου έχει δημιουργήσει μια αναπάντεχη διαφημιστική καμπάνια για το "The Square". Η ανταπόκριση ξεπερνά κάθε προσδοκία και ο Κρίστιαν, αλλά και το μουσείο, οδηγούνται σε κρίση, καθώς τα γεγονότα τούς ξεπερνούν...
"Wonder Wheel"
Σκηνοθεσiα: Γούντι Άλεν
Ερμηνεία: Κέιτ Ουίνσλετ, Τζάστιν Τιμπερλέικ, Τζούνο Τεμπλ, Τζιμ Μπελούσι
Επιστροφή στη Νέα Υόρκη για τον Γούντι Άλεν με μια μέτρια, συμβατική ταινία, που διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1950, στο Κόνι Άιλαντ. Η Κέιτ Γουίνσλετ υποδύεται την Τζίνι, μια σερβιτόρα που είχε φιλοδοξίες να γίνει ηθοποιός, αλλά τώρα ζει συμβιβασμένη με τον δεκάχρονο γιο της από τον πρώτο της γάμο και τον δεύτερο σύζυγό της (Τζιμ Μπελούσι). Η μοναδική "διαφυγή" της είναι η ερωτική σχέση που έχει με έναν νεαρό ναυαγοσώστη (Τζάστιν Τιμπερλέικ) ο οποίος ταυτόχρονα σπουδάζει στο πανεπιστήμιο για να γίνει θεατρικός συγγραφέας... Η κατάσταση περιπλέκεται όταν εμφανίζεται η κόρη της Τζίνι από τον προηγούμενο γάμο και αρχίζει να φλερτάρει με τον ναυαγοσώστη...
Ο Γούντι Αλεν δουλεύει σε μια κατεύθυνση ρουτινιάρικης "απομίμησης" του Τενεσί Γουίλιαμς. Από την ταινία ξεχωρίζει απλώς η ερμηνεία της Κέιτ Γουίνσλετ και η προσεγμένη δουλειά στη φωτογραφία από τον "βετεράνο" Βιτόριο Στοράρο.
Σκηνοθεσία: The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης)
Ερμηνεία: Σοφία Κόκκαλη
"Δυσπρόσιτο" ψυχαναλυτικό θρίλερ για τη σχέση μιας μητέρας με τον γιο της: Η Σοφία Κόκκαλη ερμηνεύει και τους δύο ρόλους, είναι ταυτόχρονα η Νίκη, που κάνει αντίσταση στην απριλιανή δικτατορία, και ο γιος της, ο Λευτέρης... Μεγαλώνοντας, ο γιος προσπαθεί να ξεφύγει από την καθοριστική επιρροή της μητέρας. Το "νήμα" που συνδέει τα δύο πρόσωπα έχει να κάνει με τη μνήμη αλλά και τη βία -ίσως θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη βία της μνήμης... Το ερώτημα αν μέσα σε όλα αυτά εμφιλοχωρεί και η ελπίδα δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Ο Λευτέρης φαίνεται να έχει κληρονομήσει ένα παρελθόν που ποτέ του δεν θέλησε. Ο πολιτικός αγώνας της Νίκης έχει εγκλωβίσει τον Λευτέρη, ο οποίος πρέπει τελικά να αγωνιστεί για τη δική του ελευθερία... Ο ίδιος ο σκηνοθέτης χαρακτηρίζει το “Νήμα” “μια προσωπική ταινία - σκανταλιά (...) για θεατές που τους αρέσουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας στις οποίες οι ήρωες δεν ξέρουν να αλλάξουν μια λάμπα, οι άγριες ερωτικές σκηνές που συμβαίνουν μέσα στο μυαλό (...), μια ταινία για άγρια αγοροκόριτσα και άντρες λάτρεις του μελοδράματος και του καταθλιπτικού τεχνικολόρ...”.
"Εγώ, ο Κολοκυθάκης" (Ma vie de Courgette)
Σκηνοθεσία: Κλοντ Μπαρά
Ανιμέισον, με την τεχνική του stop motion, γαλλικής παραγωγής, μεταγλωττισμένο στα ελληνικά. Ο μικρός Κολοκυθάκης μεταφέρεται σε ορφανοτροφείο από τον ευγενικό αστυνομικό Ρέιμοντ... Η ταινία είναι ένας "φόρος τιμής" σε όλα τα παραμελημένα παιδιά που αγωνίζονται να επιβιώσουν και να ζήσουν με τις πληγές τους. Βασίζεται στο μυθιστόρημα «Autobiographie d’une Courgette» του Ζιλ Παρί. Ο σκηνοθέτης επισημαίνει ένα από τα χαρακτηριστικά της αφήγησης: Ενώ συνήθως στο σινεμά το ορφανοτροφείο απεικονίζεται ως χώρος κακοποίησης και ο εξωτερικός κόσμος ως ο χώρος της ελευθερίας, στο «Εγώ, ο Κολοκυθάκης» αυτά τα δεδομένα έχουν αντιστραφεί: η κακοποίηση υπάρχει μόνο στον εξωτερικό κόσμο και το ορφανοτροφείο είναι χώρος θαλπωρής και "ανασυγκρότησης".
“Ο θησαυρός”
Σκηνοθεσία: Στράτος Μαρκίδης
Ερμηνεία: Παύλος Χαϊκάλης, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Σπύρος Φωκάς, Σωτήρης Καλυβάτσης, Γιώργος Γιαννόπουλος
Σύγχρονη διασκευή του "Θησαυρού του μακαρίτη" του Νίκου Τσιφόρου. Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κρήτης. Η Θεώνη Κανελοπιπεράκη (Ελισάβετ Κωνσταντινίδου) έχει χηρέψει πρόσφατα και ζει στον ξενώνα της στην Κρήτη με τα χρέη που της άφησε ο μακαρίτης (Σπύρος Φωκάς). Δεν είναι εύκολο να βρει νοικάρηδες και γι' αυτό, μαζί με την ανιψιά της τη Λουκία (Φαίη Ξυλά), σκαρφίζονται ένα τέχνασμα: Διαδίδουν πως στην πανσιόν ο μακαρίτης έχει κρύψει έναν θησαυρό... Ο αγώνας δρόμου για την ανεύρεση του "θησαυρού του μακαρίτη" δημιουργεί κωμικοτραγικές καταστάσεις που θα φέρουν τα πάνω κάτω στη μικρή κοινότητα της περιοχής. Το σενάριο υπογράφουν ο Στράτος Μαρκίδης και ο Δημήτρης Αποστόλου (ο δεύτερος προέρχεται από το τηλεοπτικό δίδυμο των Ρήγα - Αποστόλου).
"Η ζούγκλα" (Jungle)
Σκηνοθεσία: Γκρεγκ Μακλίν
Ερμηνεία: Ντάνιελ Ράντκλιφ, Άλεξ Ράσελ, Τόμας Κρέτσμαν, Λίλι Σάλιβαν, Γιασμίν Κασίμ, Τζόελ Τζάκσον
Μια ιστορία επιβίωσης, βασισμένη στο μπεστ σέλερ του Ισραηλινού Γιόσι Γκίνσμπεργκ, το οποίο αφηγείται την πραγματική περιπέτεια του συγγραφέα - εξερευνητή: Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ταξίδεψε στα βάθη της ζούγκλας της Βολιβίας προς αναζήτηση μιας χαμένης φυλής Ινδιάνων και κατέληξε να αγωνίζεται για την επιβίωσή του.
"Μαμάδες με κακή διαγωγή: Χριστούγεννα εκτός ελέγχου" (A Bad Moms Christmas)
Σκηνοθεσία: Τζον Λούκας, Σκοτ Μουρ
Ερμηνεία: Μίλα Κούνις, Κρίστεν Μπελ, Κάθριν Χαν, Σούζαν Σάραντον, Τζάστιν Χάρτλεϊ, Κριστίν Μπαράνσκι, Πίτερ Γκάλαχερ, Τζέι Χερνάντεζ
Αδιάφορη χριστουγεννιάτικη κωμωδία, "συνέχεια" της αντίστοιχης περυσινής. Για άλλη μια φορά, οι τρεις γυναίκες-μαμάδες επαναστατούν ενάντια στις προκλήσεις και τις απαιτήσεις των Χριστουγέννων και αυτή τη φορά φέρνουν μαζί τους και τις μητέρες τους, οι οποίες κουβαλούν τα δικά τους φθαρμένα στερεότυπα...
