Οι "σεισμικές δονήσεις" από το σκάνδαλο με τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν δεν έχουν κοπάσει ακόμη στο Χόλιγουντ αλλά και ευρύτερα στην αμερικανική κοινωνία. Αποκαλύπτεται πλέον ότι ο μεγαλοπαραγωγός με τις ισχυρές διασυνδέσεις στον χώρο της πολιτικής (ένθερμος υποστηρικτής και "χορηγός" της Χίλαρι Κλίντον και του Ομπάμα) είχε κατ’ επανάληψη κακοποιήσει σεξουαλικά γυναίκες, μέσα από τη χειραγώγηση και τον εκφοβισμό. Άραγε αλλάζει πραγματικά κάτι στον χώρο της αμερικανικής βιομηχανίας του θεάματος, όπου ανάλογες ιστορίες έρχονται κατά καιρούς στο προσκήνιο, από τις αρχές του εικοστού αιώνα, από την πρώτη κιόλας περίοδο που οργανώθηκε ως σύστημα παραγωγής;
Είχε προηγηθεί η δυναμική καμπάνια για ίσα δικαιώματα στους Αφροαμερικανούς του κινηματογράφου, τουλάχιστον ως προς τις υποψηφιότητες για τα Όσκαρ, κινητοποίηση που έφερε σοβαρές αλλαγές στους κανονισμούς, αλλά και "άνοιγμα" της Ακαδημίας Κινηματογράφου στους Αφροαμερικανούς, είχε προηγηθεί επίσης η "αποκαθήλωση" του δημοφιλούς ηθοποιού Μπιλ Κόσμπι, έπειτα από σειρά καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση.
Αλλά η υπόθεση Χάρβεϊ Γουάινσταϊν φαίνεται να ξεχωρίζει, και το πρώτο, βασικό ερώτημα είναι "γιατί τώρα;". Ορισμένοι υπενθυμίζουν ότι η συντηρητική στροφή της αμερικανικής κοινωνίας με την εκλογή Τραμπ δεν θα μπορούσε να αφήσει στο απυρόβλητο τη βιομηχανία του θεάματος (και ήταν η πλειονότητα) που αντιτάχθηκε σθεναρά στην εκλογή του. Αλλά πιο λογική φαίνεται να είναι η ερμηνεία που σχετίζεται με τις μεθόδους του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν να καλύπτει τη "δράση" του όλα αυτά τα χρόνια, ώστε τίποτα να μη βγαίνει στην επιφάνεια. Ο άνθρωπος αυτός, με την ευθεία πρόσβαση που διέθετε σε κάθε μορφή εξουσίας, πολιτικής ή μιντιακής, κατέπνιγε προκαταβολικά κάθε "υποψία" καταγγελίας, με απειλές, εκβιασμούς ή προσφορά "αποκλειστικών" θεμάτων και άλλων "μυστικών" του Χόλιγουντ. Τι άλλαξε τώρα; Οι καταγγελίες ήρθαν στην δημοσιότητα πρώτα από τους "Τάιμς της Νέας Υόρκης" και στη συνέχεια από το περιοδικό "New Yorker", δύο έντυπα της Ανατολικής Ακτής, που με το κύρος τους αποφάσισαν να σπάσουν την ομερτά. Κατά δεύτερο λόγο, έπαιξε ρόλο η αμεσότητα της δημοσιοποίησης των καταγγελιών από τους άμεσα εμπλεκόμενους στα social media. Ναι, εκεί κάποιες φορές οι όποιες καταγγελίες είναι εξοργιστικά κίτρινες ή κατευθυνόμενες αλλά δεν ελέγχονται από τα συνηθισμένα κανάλια φιλτραρίσματος και έμμεσης λογοκρισίας ή αυτολογοκρισίας...
Και όπως ήταν αναμενόμενο, οι πρώτοι που έσπευσαν να τον αποκηρύξουν και να τον καταγγείλουν ήταν οι μέχρι πρόσφατα πολιτικοί φίλοι του: Ο Γουάινσταϊν χρηματοδοτούσε επί χρόνια τους Δημοκρατικούς, στους οποίους έχει δώσει τουλάχιστον 1,4 εκατομμύρια δολάρια από το 1990, σύμφωνα με το Center for Responsive Politics. Η υποψήφια για την προεδρία των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον, έσπευσε να δηλώσει πως είναι "σοκαρισμένη και συγκλονισμένη από τις αποκαλύψεις (...) Η συμπεριφορά που περιγράφουν οι γυναίκες στις καταγγελίες τους δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Το θάρρος τους και η υποστήριξη από τους άλλους είναι κρίσιμης σημασίας για να βοηθήσουμε να σταματήσουν αυτές οι συμπεριφορές". Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα δήλωσε πως «οποιοσδήποτε άνδρας συμπεριφέρεται με εξευτελιστικό τρόπο στις γυναίκες πρέπει να καταδικάζεται και να καθίσταται υπόλογος για τις πράξεις του, όποια κι αν είναι τα πλούτη του και η κοινωνική του κατάσταση».
«Η σιωπή πρέπει να σταματήσει για να σπάσει ο κύκλος της ατιμωρησίας για τη σεξουαλική παρενόχληση και τις σεξουαλικές επιθέσεις», έγραψε στο Twitter η ηθοποιός Μίρα Σορβίνο, που δηλώνει ότι έζησε με τον Γουάινσταϊν μια σκηνή παρόμοια με τις δεκάδες που έρχονται στο φως όλες αυτές τις μέρες.
Η πτώση του Χάρβεϊ Γουάινστιν θα σηματοδοτήσει το τέλος των "προϊστορικών ανδρών" που επιτίθενται στις γυναίκες, πρόσθεσε η Βρετανίδα σταρ Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς, από τις Κάννες όπου βρίσκεται για την παρουσίαση της ταινίας "Cocaine Godmother".
Ο Γουάινσταϊν ωστόσο δεν είναι παρά «η κορυφή του παγόβουνου», επιμένει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρομπ Σνάιντερ σε βίντεο που αναρτήθηκε στον ιστότοπο ΤΜΖ. Ο Χάρβεϊ και ο αδελφός του Μπομπ λειτουργούσαν στον χώρο του κινηματογράφου κυρίως με τον εκφοβισμό και τις απειλές, λένε τώρα πρώην εργαζόμενοι στη Miramax και συνεργάτες τους.
Τα δύο αδέλφια μεγάλωσαν στο Κουίνς της Νέας Υόρκης. Αφού εργάστηκαν αρχικά για συναυλίες ροκ, αποφάσισαν να επενδύσουν στον κινηματογράφο με δική τους εταιρεία παραγωγής στα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Ίδρυσαν τη Miramax, ονομάζοντάς την έτσι από τα ονόματα των γονιών τους, Μίριαμ και Μαξ.
Είναι άραγε αυτό το οριστικό "τέλος" για τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, τον "Θεό", όπως τον είχε αποκαλέσει η Μέριλ Στριπ (η οποία μέχρι στιγμής σιωπά για το θέμα) στη βραδιά για τις Χρυσές Σφαίρες το 2012;
Αυτό που μπορούμε να πούμε από την εμπειρία του παρελθόντος, είναι ότι "το Χόλιγουντ αγαπά τις ιστορίες μετάνοιας, αγαπά τους χαρακτήρες που ήταν κακοί και μετά, με οποιαδήποτε μέσα, εξαγνίζονται", όπως επισημαίνει η Κόρτνεϊ Άμπραμς, δικηγόρος στο γραφείο Χέλμερ - Φρίντμαν που εξετάζει υποθέσεις διακρίσεων και παρενοχλήσεων στους εργασιακούς χώρους.
