Σαράντα επτά χρονιά μετά προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ταινία «Ναυσικά» της Ανιές Βαρντά, γαλλικής παραγωγής, με θέμα τη στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967-1974) και τους εξόριστους αντιστασιακούς στο Παρίσι και σε ολόκληρη τη Γαλλία. Το αρνητικό της ταινίας έχει χαθεί. Διασώθηκε μόνο η κόπια εργασίας, η οποία και θα προβληθεί στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας, τη Δευτέρα 24 Απριλίου, στις 8.30 μ.μ.
Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο που περιλαμβάνει μαρτυρίες πολιτικών εξόριστων, σκετς καφέ θεάτρου και μια ερωτική ιστορία, ερμηνευμένη από τους Μίριαμ Μπουαγιέ, Φρανς Ντουνιάκ, Κατρίν Ντε Σεγιέν, Ζαν Μαρκ Τενμπέργκ και Σταύρο Τορνέ, ο οποίος πρωταγωνιστεί.
Εμφανίζονται επίσης, μεταξύ άλλων, ο Βασίλης Βασιλικός, ο Περικλής Κοροβέσης, ο Ανδρέας Στάικος και ο Γιώργος Βότσης, που θα παρευρεθούν στην προβολή και θα είναι οι ομιλητές στο στρογγυλό τραπέζι που θα ακολουθήσει με θέμα «Ιδεολογίες για την ανατροπή της χούντας - Τότε και σήμερα». Συντονίζει ο δημοσιογράφος Ηλίας Κανέλλης.
Σταύρος Τορνές
Ο πρωταγωνιστής της ταινίας και μεγάλη μορφή του νεότερου ελληνικού κινηματογράφου Σταύρος Τορνές γεννήθηκε το 1932 σε μια εργατική γειτονιά της Αθήνας, το Γαλάτσι. Αρχίζει να δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη, ενώ παράλληλα κάνει καριέρα ηθοποιού σε ταινίες της δεκαετίας του’50. Συνεργάζεται επίσης με τον Ηλία Καζάν στο καστ της ταινίας "Αμέρικα Αμέρικα" και με τον Μιχάλη Κακογιάννη στον "Ζορμπά".
Το 1967 σκηνοθετεί την πρώτη του μικρού μήκους ταινία "Θηραϊκός όρθρος" μαζί με τον Κώστα Σφήκα. Αμέσως μετά, ο Σταύρος Τορνές εγκαταλείπει την Ελλάδα των συνταγματαρχών και πηγαίνει στην Ιταλία. Εκεί, με μια ομάδα εξόριστων συμπατριωτών, υπερασπίζεται ενεργά τη χαμένη Δημοκρατία και ταξιδεύει Ιταλία, Γαλλία, Μέση Ανατολή για αυτό τον σκοπό.
Το 1973 επισκέπτεται κρυφά την Ελλάδα και γυρίζει το μικρό ντοκιμαντέρ "Φοιτητές" γύρω από την αντιδικτατορική δράση των φοιτητών στην Ελλάδα.
Επιστρέφει στην Ιταλία (Ρώμη) και αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα στον κινηματογράφο, κερδίζοντας τη ζωή του εμφανιζόμενος σε πολλές ταινίες. Είναι μέλος της κίνησης Guida Poetica Italiana με τον Robertino d' Angelis και της κίνησης Post-Avantgarge ΒΕΑΤ 72 με τον Simone Carella.
Πίσω στην Ελλάδα, γυρίζει τον "Μπαλαμό", αρχικά για την ΕΡΤ, και συμμετέχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1982, εντυπωσιάζοντας με τη ριζοσπαστική ματιά του. Η "Καρκαλού", γυρισμένη το 1983-84, είναι η ταινία που θα καθιερώσει οριστικά τον Τορνέ. Το 1985 γυρίζει την ταινία "Nτανίλο Τρέλες". Βαριά άρρωστος το 1987, ο Σταύρος Τορνές γυρίζει την τελευταία του ταινία "Ένας ερωδιός για τη Γερμανία".
