"Οι εκδικητές: H εποχή του Ultron" (Avengers: Age of Ultron)
Σκηνοθεσία: Τζος Γουέντον
Ερμηνεία: Σκάρλετ Γιόχανσον, Άαρον Τέιλορ - Τζόνσον, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Κρις Χέμσγουορθ, Κρις Έβανς, Ελίζαμπεθ Όλσεν, Κόμπι Σμόλντερς, Τζέρεμι Ρένερ, Μαρκ Ραφάλο, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Χέιλι Άτγουελ, Πολ Μπέτανι, Άντι Σέρκις, Λου Φερίνο (φωνή), Τζέιμς Σπάιντερ (φωνή), Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Σταν Λι, Ντον Τσιντλ
"Χορταστικό" σίκουελ των «Εκδικητών» με όλους τους υπερήρωες της Marvel σε μία συσκευασία. Επιπλέον ένας καινούργιος "κακός", ο Ultron, που για την ακρίβεια είναι ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, δημούργημα του Τόνι Σταρκ, με σκοπό να προστατέψει την ανθρωπότητα. Ωστόσο ο Ultron αλλάζει στρατόπεδο και προσπαθεί να εξοντώσει τους ανθρώπους. Όπως θα καταλάβατε, έχουμε μια παραλλαγή του μύθου του Φρανκενστάιν που δημιούργησε η Μαίρη Σέλεϊ. Απέναντι στον Ultron θα βρεθεί ολόκληρη η υπερ-ομάδα, ο Άιρον Μαν, ο Χουλκ, ο Κάπτεν Αμέρικα, ο Θορ, ο Χοκάι... Φυσικά, ανάμεσα στον ορυμαγδό των ψηφιακών εφέ έχουμε και τα απαραίτητα διαλείμματα για να "χαλαρώνει" ο θεατής (η ταινία έχει διάρκεια 141 λεπτά) με σκηνές στην αμερικανική ύπαιθρο για την "ανάπαυση του πολεμιστή" πριν από την τελική μάχη και κάποια σχετική φλυαρία για την προστασία των ανυπεράσπιστων ανθρώπων και την αναγκαιότητα της ύπαρξης των υπερηρώων...
"Mommy"
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Ντολάν
Ερμηνεία: Αν Ντορβάλ, Σουζάν Κλεμάν, Αντουάν - Ολιβιέ Πιλόν, Αλεξάντρ Γκογιέ, Πατρίκ Ιάρ, Μισέλ Λιτουάκ, Βιβιάν Πακάλ, Ναταλί Χέιμελ - Ρόι
Ο Γαλλοκαναδός Ξαβιέ Ντολάν, γεννημένος το 1989 στο Κεμπέκ, έχει μια εντυπωσιακή εξέλιξη μέσα σε λίγα χρόνια: Το 2009, εικοσάχρονος, παρουσιάζει το "Σκότωσα τη μητέρα μου" στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες, για να ακολουθήσουν το "Φανταστικές αγάπες" το 2010, το "Λόρενς για πάντα" το 2012 και "Ο Τομ στη φάρμα" το 2013 -η πιο ώριμη ταινία του, κατά τη γνώμη μου. Ο Ντολάν, εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει και το σενάριο, την παραγωγή, το μοντάζ αλλά και τα κοστούμια των ταινιών του -ενώ σε κάποιες από αυτές πρωταγωνιστεί κιόλας!
Εδώ, στο "Μommy", ήρωάς του είναι ο δεκαπεντάχρονος Στιβ, που πάσχει από υπερκινητικότητα, "ελλειμματική προσοχή" και βίαια ξεσπάσματα. Ζει με τη χήρα μητέρα του, κανένα ίδρυμα δεν τον δέχεται, ώσπου εμφανίζεται η γειτόνισσα Κάιλα με την πρόθεση να βοηθήσει... Για ποιο λόγο άραγε; Ο Ντολάν στήνει ένα "ερεθιστικό" τρίγωνο σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα "παίζει" με το φορμά της ταινίας ή για την ακρίβεια επιστρατεύει και αυτό το στοιχείο προκειμένου να το εντάξει στη στρατηγική του, καθώς το παλιό, "περιοριστικό" τετράγωνο φορμά διευρύνεται στο "κανονικό" πλαίσιο της οθόνης, ανάλογα με την ψυχική διάθεση του ήρωα. Πολύ καλές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς του Ντολάν.
"1.001 γραμμάρια" (1001 Gram)
Σκηνοθεσία: Μπεντ Χάμερ
Ερμηνεία: Αν Νταλ Τορπ, Λοράν Στοκέρ, Περ Κρίστιαν Έλεφσεν
Από τη Νορβηγία και τον σκηνοθέτη του «Factotum», Μπεντ Χάμερ. Μια αυστηρή Νορβηγίδα επιστήμονας, που δουλεύει στο Εργαστήριο Μετρήσεων και Σταθμών, βλέπει τον πρώην σύντροφό της να "επιστρέφει" στο σπίτι για να πάρει λίγα-λίγα τα πράγματά του... Ο αλκοολικός πατέρας της πεθαίνει και της αφήνει κληρονομιά τους προβληματισμούς του για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις... Θα χρειαστεί να ταξιδέψει στο (ηλιόλουστο, σε σχέση με τον σκανδιναβικό Βορρά) Παρίσι, κουβαλώντας με προσοχή το εθνικό "πρότυπο χιλιόγραμμο", στο τακτικό ετήσιο παγκόσμιο συνέδριο για να ελεγχθεί το βάρος του με απόλυτη ακρίβεια... Μαζί θα "ζυγίσει" και τις προσωπικές της απογοητεύσεις και επιθυμίες, και εκεί θα τη δούμε να χαλαρώνει από την αυστηρότητά της και να χαμογελά, για πρώτη φορά...
"Araya"
Σκηνοθεσία: Μαργκό Μπενασεράφ
Ντοκιμαντέρ του 1959 από τη Βενεζουέλα. Αράγια ονομάζεται μια απομακρυσμένη περιοχή της Βενεζουέλας, σήμερα τουριστικό αξιοθέατο. Για αιώνες αυτή η άγονη περιοχή (που παλαιότερα έβγαζε μαργαριτάρια) συντηρούσε τους κατοίκους μονάχα με δύο προϊόντα, τα ψάρια και το αλάτι της θάλασσας. Η Μαργκό Μπενασεράφ (γενν. το 1926 στο Καράκας της Βενεζουέλας), δίνοντας έμφαση στις λεπτομέρειες, αποτυπώνει 24 ώρες από τη ζωή των λιγοστών κατοίκων, που από μικρή ηλικία δουλεύουν σκληρά, αμέτρητες ώρες, και μονάχα τα βράδια ξεκουράζονται με τις οικογένειές τους -όσοι τουλάχιστον δεν έχουν βραδινή βάρδια...
"Γυναίκα από χρυσό" (Woman in Gold)
Σκηνοθεσία: Σάιμον Κέρτις
Ερμηνεία: Έλεν Μίρεν, Ράιαν Ρέινολντς, Ντάνιελ Μπριλ, Τσαρλς Ντανς, Κέιτι Χολμς, Μαξ Άιρονς, Τατιάνα Μασλάνι, Ελίζαμπεθ Μαγκόβερν, Νέβε Γκάτσεφ
Μια Εβραία μετανάστρια από τη Βιέννη στις ΗΠΑ (Έλεν Μίρεν) επιστρέφει στην παλιά της πατρίδα έπειτα από μισόν αιώνα για να διεκδικήσει από την αυστριακή κυβέρνηση οικογενειακά κειμήλια που είχαν κλέψει οι Ναζί. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και ο πίνακας "Γυναίκα από χρυσό" του Κλιμτ, που οι Βιεννέζοι θεωρούν ότι είναι η δική τους "Μόνα Λίζα". Μαζί με τον άπειρο αλλά θαρραλέο δικηγόρο της, ξεκινά μια διεκδίκηση που θα διαρκέσει οκτώ χρόνια και θα φτάσει μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Συμπαθητικό, αλλά παλιομοδίτικο στην κινηματογράφηση.
"Μικρές ιστορίες Ρομά"
Απόψε, στο πλαίσιο των συναντήσεων της ομάδας Κριτικής Διεπιστημονικότητας, θα προβληθεί, με ελεύθερη είσοδο, το ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ψυλλάκη "Μικρές ιστορίες Ρομά" (διάρκεια: 67 λεπτά) στις 8 μ.μ. στα γραφεία του ΜΑΧΩΜΕ (Αγ. Κωνσταντίνου και Γερανίου 47, 1ος όροφος, Ομόνοια). Τα πρόσωπα της ταινίας ζουν και κινούνται στο Ζεφύρι, στο Μενίδι και στην ευρύτερη περιοχή. Δεν μένουν πια σε τσαντίρια και καταυλισμούς, αλλά σε ένα σύγχρονο αστικό περιβάλλον, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Μέσα από τις μικρές ιστορίες που μας αφηγούνται, ξεδιπλώνει ο καθένας τους τα δικά του όνειρα, τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις.
