"Πρώτος στόχος στον πρώτο σταθμό αυτού του έργου είναι οι λέξεις να βρουν τη θέση τους στον χώρο και στο σώμα. Να ξεδιπλώσουν τη διαδρομή της μνήμης για να καταλήξουν σε μια ανάμνηση πιθανώς απωθημένη. Να συνδράμουν οι ηθοποιοί επί σκηνής για να προφέρουν όλες τις λέξεις του συγγραφέα γνωρίζοντας ότι ‘οι λέξεις δεν σε αφήνουν να θυμηθείς’. Προκειμένου να μεταφέρουν τους θεατές -ο καθένας μέσα από τη δική του διαδρομή- στην τελική κατοικία του πυρετού. Στο δικό του δάσος, μια νύχτα με βροχή από στάχτες”. Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων η ηθοποιός Νικόλ Δημητρακοπούλου, που σκηνοθετεί το έργο του Θωμά Τσαλαπάτη “Η Μόνικα Βίτι δεν θυμάται πια", το οποίο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο 104.
Στο έργο όπου πρωταγωνιστούν οι Νικόλ Δημητρακοπούλου και Άλκηστις Νικολαΐδη, δύο γυναίκες αφηγούνται επί σκηνής κοινές μνήμες και παραλλαγές των αναμνήσεών τους ανάμεσα σε διαφορετικά στοιχεία καταγραφής, ανάμεσα σε μονολόγους που επαναλαμβάνονται, συνδιαλέγονται και σπάνε, διατυπώνοντας μια κοινή αφήγηση γύρω από την ταυτότητα, το παρελθόν, τη μνήμη και την κατασκευή της. Ποια είναι η πολιτική της μνήμης; Πώς γίνεται να ξεχνάς σε μια εποχή που όλα καταγράφονται; Τι είναι αληθινό και τι όχι σε μια ανάμνηση θολή σαν την πραγματικότητα και διαυγή σαν το ψέμα;
Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά σε μορφή αναλογίου στο Maison de la Poésie στο Παρίσι σε σκηνοθεσία Laurence Campet και μετάφραση Clio Mavroeidakos καθώς και στο Φεστιβάλ Αναλόγιο, 21-27 Σεπτεμβρίου 2018.
