Συνέντευξη στη Μάνια Ζούση
Για ένα σπάνιο θεατρικό έργο, που αξίζει να το γνωρίσει το αθηναϊκό κοινό, μας μιλά η σκηνοθέτις Αθηνά Κεφαλά αναφερόμενη στο “Άνα ή το πανέξυπνο κορίτσι” της Κατρίν Μπεναμού, που κάνει πρεμιέρα στις 4 Μαρτίου στο θέατρο Vault στο Βοτανικό.
Αθηνά Κεφαλά (φωτό: Στ. Ελληνιάδης)
«Κάνω αυτό το έργο γιατί ζω σε μια περιοχή με γυναίκες μετανάστριες. Στον δρόμο όπου μένω στην πλατεία Βικτωρίας είμαστε τρεις ελληνικές οικογένειες κι όλοι οι άλλοι είναι πρόσφυγες μετανάστες. Αυτές τις γυναίκες τις συναντώ κάθε μέρα . Προσπαθώ να πω καλημέρα και δεν με κοιτάζουν στα μάτια. Φοβούνται, δεν βγαίνουν έξω από το σπίτι καθώς δεν τις αφήνουν οι σύζυγοι. Εκείνους δεν τους βλέπω ποτέ. Η επικοινωνία είναι πάρα πολύ σκληρή» εξηγεί η γνωστή σκηνοθέτις και αγαπημένη δασκάλα ηθοποιών με αφορμή το έργο της Μπεναμού επιμένοντας πως η συμβίωση με όλες αυτές τις μετανάστριες αποτελεί μεγάλο σχολείο.
«Οι Έλληνες πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτούς τους ανθρώπους και να προσπαθούμε να τους εκπαιδεύσουμε» επιμένει.
Η Κατρίν Μπεναμού, ηθοποιός και συγγραφέας, έχει δουλέψει πολύ στο θέατρο. Εδώ και καιρό πραγματοποιεί σεμινάρια γραφής σε γυναίκες μετανάστριες, καθώς η ίδια, είναι από το Μαρόκο και πήγε στο Παρίσι τριών ετών. «Ξέρει πολύ καλά ό,τι αφορά τα θέματα μεταναστριών. Το έργο της “Άνα ή το πανέξυπνο κορίτσι” αφηγείται τη ζωή μιας τέτοιας γυναίκας που την πάντρεψαν με το ζόρι στα 15, δεν έμαθε γράμματα, πήγε στο Παρίσι με έναν σύζυγο που δεν της επιτρέπει να σηκώνει το κεφάλι από τη γη, μεγάλωσε τα παιδιά της και τότε αποφασίζει να μάθει γράμματα, πηγαίνοντας σε ένα σχολείο όπου οι μετανάστες μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν. Μαθαίνει ανάγνωση και γραφή με τον τρόπο που μαθαίνουν τώρα οι πρόσφυγες στη Γαλλία, δηλαδή με τις έννοιες των λέξεων. Μέσα από αυτό το θέμα κάνει και μια αναφορά στη ζωή της» εξηγεί η Α. Κεφαλά σχολιάζοντας πως στόχος αυτής της γυναίκας είναι η απελευθέρωσή της από τον τυραννικό συζυγικό ζυγό, «απελευθέρωση που θα έρθει όταν φτάσει στον Πύργο του Άιφελ”.
H πρωταγωνίστρια της παράστασης Ιωάννα Γκαβάκου
“Και τα καταφέρνει. Και τότε αμφισβητεί αν βλέπει αυτό το μνημείο ή άλλο. Εκεί γίνεται και μια φανταστική συνομιλία με τον νεκρό παππού της, μέσα από έναν συγκινητικό διάλογο, ο οποίος της λέει ότι ‘τώρα που το όνειρό σου έγινε πραγματικότητα θα γυρίσεις πίσω με την καρδιά σου’; Και αυτή απαντά πως θα γυρίσει χωρίς την καρδιά της, γιατί έχει να τελειώσει με τις δουλειές του σπιτιού!».
Με την Κατρίν Μπεναμού η Αθηνά Κεφαλά ήταν συμφοιτήτριες στο Εθνικό Κονσερβατουάρ Δραματικής Τέχνης και πολύ φίλες. Το έργο της, εμπνευσμένο από την ιστορία της γιαγιάς της, είναι αυτό που την καθιέρωσε και της έδωσε βραβεία ανοίγοντας τον δρόμο της επιτυχίας. Γράφτηκε το 2016 και παρουσιάστηκε για πρώτη στο Φεστιβάλ της Avignon. Στην Αθήνα θα παρουσιαστεί σε μετάφραση της Άννας Δαμιανίδη και της Αθηνά Κεφαλά με πρωταγωνίστρια την Ιωάννα Γκαβάκου. Συμμετέχει η Ντέπυ Μαυροπούλου.
«Η παράσταση, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Vault, βασισμένη σε μια μεταμοντέρνα γραφή, μοιάζει με σεκάνς, αφήγηση κινηματογραφική, που θυμίζει τον τρόπο που γράφει τα σενάρια ο Γκοντάρ. Έργο ιδωμένο πολλές φορές ακόμα και με χιούμορ», καταλήγει η Α. Κεφαλά, που μας γνωστοποιεί πως στις 13 Μαΐου θα βρίσκεται στην Αθήνα η συγγραφέας και θα οργανωθεί μια σειρά συζητήσεων για το θέμα της μετανάστευσης στο πλαίσιο της παράστασης με γνωστούς ομιλητές και ειδικούς.
Στον δρόμο όπου μένω στην πλατεία Βικτωρίας είμαστε τρεις ελληνικές οικογένειες κι όλοι οι άλλοι είναι πρόσφυγες μετανάστες. Αυτές τις γυναίκες τις συναντώ κάθε μέρα . Προσπαθώ να πω καλημέρα και δεν με κοιτάζουν στα μάτια. Φοβούνται, δεν βγαίνουν έξω από το σπίτι καθώς δεν τις αφήνουν οι σύζυγοι. Εκείνους δεν τους βλέπω ποτέ. Η επικοινωνία είναι πάρα πολύ σκληρή»
