Ένα μεγάλο πρόβλημα, που επί χρόνια απασχολεί την καλλιτεχνική κοινότητα, την ισοτιμία των πτυχίων καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, επαναφέρουν δυναμικά στο προσκήνιο τόσο το Σωματείο Εργαζομένων στον Χώρο του Χορού, με ανοιχτή επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, όσο και το Σωματείο Καθηγητών Χορού με ανακοίνωσή του, ζητώντας την άμεση επίλυσή του.
Το ζήτημα τυπικά επιλύεται με τη διάταξη (αρθ. 79) για την Ισοτιμία των Ανωτέρων Σχολών Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης που συμπεριλαμβάνεται στον νόμο 4481, ο οποίος ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούλιο, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 20 Ιουλίου και προβλέπει ότι "οι τίτλοι σπουδών που χορηγήθηκαν από Ανώτερες Δημόσιες και Ιδιωτικές Σχολές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, εφόσον οι τίτλοι αυτοί αποκτήθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1158/1981 (Α' 127), έως την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 3149/2003 (Α' 141), θεωρούνται ισότιμοι προς τους τίτλους σπουδών που χορηγούσαν έως τις 10.6.2003 τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, χωρίς αντιστοιχία προς υπάρχουσες κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ειδικότητες των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Αρμόδιος για την αναγνώριση της ισοτιμίας ορίζεται ο Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ). Με κοινή απόφαση των υπουργών Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού και Αθλητισμού καθορίζονται οι Ανώτερες Σχολές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος άρθρου, καθώς και οι προϋποθέσεις και η διαδικασία αναγνώρισης της ισοτιμίας".
Η ουσιαστική ωστόσο επίλυση του προβλήματος ακόμα εκκρεμεί καθώς για να τεθεί σε εφαρμογή η συγκεκριμένη διάταξη απαιτείται η υπογραφή Κοινής υπουργικής Απόφασης, μεταξύ των υπουργών Παιδείας και Πολιτισμού, την οποία, σύμφωνα με τα δύο σωματεία, έχει ήδη υπογράψει η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, όχι όμως και ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. Για την ακρίβεια, το υπουργείο Πολιτισμού έχει καταρτίσει το σχέδιο της ΚΥΑ και το έχει στείλει εδώ και περίπου ενάμιση μήνα στο υπουργείο Παιδείας, η σύμφωνη γνώμη του οποίου αναμένεται προκειμένου να μπουν οι υπογραφές.
Η απαρχή του προβλήματος εντοπίζεται στην κατάργηση, το 2003, του Ινστιτούτου Τεχνολογικής Εκπαίδευσης που έδινε ισοτιμίες πτυχίων στους απόφοιτων Ανωτέρων Σχολών Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, οπότε δεν υπάρχει τρόπος να αναγνωριστούν οι τίτλοι σπουδών από το υπουργείο Παιδείας, με αποτέλεσμα τα διπλώματα τα οποία αποκτώνται έκτοτε από αυτές τις σχολές να μην έχουν ισχύ στη δημόσια εκπαίδευση και στους πολιτιστικούς οργανισμούς των ΟΤΑ. Έτσι, δημόσιοι φορείς προσλαμβάνουν όσους ασχολούνται με τον χορό ως αποφοίτους λυκείου, ενώ όσοι επιθυμούν τη συνέχιση των σπουδών τους σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο στο εξωτερικό, αφού η χώρα μας δεν διαθέτει ανάλογα εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και την αναγνώριση αυτών των τίτλων στη χώρα μας, αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλα προβλήματα. Για τους αποφοίτους των Ανώτερων Σχολών Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης είναι μονόδρομος η ίδρυση τμημάτων Ορχηστικής και Δραματικής Τέχνης, διότι το ίδιο ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι ηθοποιοί, στα ΑΕΙ και η υλοποίηση προγράμματος εξομοίωσης. Άλλωστε και η εξαγγελία πριν από περίπου ενάμιση χρόνων, των τότε υπουργών Παιδείας Νίκου Φίλη και Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, για την ίδρυση Ακαδημίας Τεχνών αυτό το πρόβλημα ερχόταν να επιλύσει, δηλαδή θα έδινε τη δυνατότητα να εξομοιωθούν οι τίτλοι σπουδών που θα είχαν χορηγηθεί μέχρι την ίδρυση της Ακαδημίας από τις ανώτερες σχολές με τους τίτλους που η Ακαδημία Τεχνών θα χορηγούσε.
Στην ανοιχτή επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Γαβρόγλου, το ΣΕΧΩΧΟ επισημαίνει: "Η άρνησή σας να υπογράψετε την Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία θα καθορίζονται οι Ανώτερες Σχολές Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 79, Ν. 4481 ΦΕΚ Α' 100/20.7.2017, καθώς και οι προϋποθέσεις και η διαδικασία αναγνώρισης της ισοτιμίας, μας κάνει να πιστεύουμε ότι ακόμα και αν έχετε παρακολουθήσει έστω και μία παράσταση χορού, θεωρείτε ότι αυτό που είδατε επί σκηνής είναι θέμα κληρονομικού χαρίσματος και όχι επίπονης και πολύχρονης εκπαίδευσης και καλλιέργειας. Γνωρίζουμε την αντίθεσή σας στο θέμα της ισοτίμησης των διπλωμάτων μας, όχι βέβαια από εσάς, αφού εσείς δεν έχετε απαντήσει στο ερώτημα μας". Απευθυνόμενο, όπως επισημαίνει, "στη σοσιαλιστική θεώρηση του κόσμου που εσείς και το κόμμα στο οποίο ανήκετε υποστηρίζετε", αναρωτιέται "πόσο δίκαιο είναι κάποιος που έχει σπουδάσει το λιγότερο τρία χρόνια, είτε στην κρατική σχολή χορού είτε σε κάποια ιδιωτική επαγγελματική σχολή, να προσλαμβάνεται ως απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε κρατικούς φορείς;". Τέλος, το ΣΕΧΩΧΟ ζητάει από τον υπουργό να "τοποθετηθεί δημόσια επί του θέματος" καθώς και "ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους αντιτίθετε στην ισοτίμηση και τι θα θέλατε για να θεωρήσετε αυτές τις σπουδές ικανοποιητικές και ικανές να ισοτιμηθούν". Καταλήγει δε "μήπως είναι καιρός να πληροφορήσουμε τους γονείς εκατοντάδων παιδιών ότι η εκπαίδευση που προσφέρουν στα παιδιά τους δεν παρέχει κανένα εχέγγυο για την επαγγελματική τους αποκατάσταση;".
Το Σωματείο Καθηγητών Χορού, από την πλευρά του, επισημαίνει ότι όλοι οι επαγγελματίες του χορού που μέχρι το 2003 σπούδασαν στις Ανώτερες Επαγγελματικές Σχολές Χορού και στην ΚΣΟΤ, που είναι υπό την επίβλεψη του ΥΠΠΟ, με ύλη καθορισμένη και πρόγραμμα σπουδών, εισαγωγικές και πτυχιακές εξετάσεις, "είμαστε η χορευτική κοινότητα της χώρας". Ωστόσο, "με μια διάταξη που εφαρμόστηκε για μικρό χρονικό διάστημα και ενημερώθηκαν ελάχιστοι συνάδελφοι, κατά την άποψή μας στοχευμένα, κάποιοι από εμάς αναγνώρισαν τα διπλώματά τους στο ΙΤΕ που έκτοτε έχει κλείσει". "Είναι σαφές", επισημαίνει το σωματείο, "ότι οι συνάδελφοί που πήραν από το ΙΤΕ την ισοτιμία ως ΤΕ δεν έχουν καμία διαφορά από τους συναδέλφους που δεν έκαναν τα χαρτιά τους και δεν πήραν την ισοτιμία. Πρόκειται απλώς για προφανή παράλειψη του κράτους, την οποία το ίδιο πρέπει να βρει τρόπο να διορθώσει".
Τέλος, τονίζει ότι "οι καθηγητές χορού, οι χορευτές και οι χορογράφοι προσδοκούν στην επίλυση του προβλήματος αυτού, στην αναγνώριση των πτυχίων τους με κωδικό κλάδου ΤΕ και τη διαφοροποίησή τους μέσα στην 5η βαθμίδα από ΕΠΑΛ και ΙΕΚ. Εξακολουθούν να διεκδικούν την ίδρυση τμημάτων χορού στα ελληνικά πανεπιστήμια, η οποία και θα λύσει οριστικά κάποια από τα υπάρχοντα προβλήματα, καθώς και την ίδρυση Ακαδημίας Χορού, η οποία θα λύσει το πρόβλημα των παιδιών που βρίσκονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και πρέπει να ασκούνται καθημερινά, εάν φυσικά θέλουμε να έχουμε ένα υψηλό επίπεδο παιδείας στον χορό, ισάξιο και ισότιμο του ευρωπαϊκού και διεθνούς χορευτικού γίγνεσθαι".
