"Τα τελευταία τρία χρόνια, η καλλιτεχνική μου έρευνα και δημιουργία επικεντρώνονται στην έννοια του κοινωνικού φαντασιακού, δηλαδή στον τρόπο που φανταζόμαστε την κοινωνική μας συνύπαρξη, τις σχέσεις μας με τους άλλους, τις προσδοκίες που στηρίζουν αυτές τις σχέσεις και τις βαθύτερες ιδέες, εικόνες και εικασίες που βρίσκονται πίσω απ’ αυτές τις προσδοκίες. Με άλλα λόγια, το κοινωνικό φαντασιακό αφορά τις φαντασιώσεις που φτιάχνουμε ώστε να μπορούμε αργότερα να υποστηρίξουμε ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως ‘δεδομένη πραγματικότητα’ μας εξηγεί η Δανάη Θεοδωρίδου, σκηνοθέτις και ερευνήτρια του σύγχρονου θεάτρου, χορού και περφόρμανς που ζει στις Βρυξέλλες και αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην Αθήνα με αφορμή την αυριανή συζήτηση που οργανώνει στο Bios, από τις 5 μ.μ. έως τις 8 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο, για τους τρόπους με τους οποίους οι παραστατικές τέχνες μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη εναλλακτικών κοινωνικών και πολιτικών μοντέλων συνύπαρξης.
"Το ενδιαφέρον μου για το συγκεκριμένο θέμα ξεκίνησε όταν διάβασα μια ανάλυση που έλεγε πως σήμερα, μετά την απόλυτη επικράτηση του καπιταλισμού στον δυτικό κόσμο, είμαστε πια ανίκανοι να φανταστούμε εναλλακτικά κοινωνικά και πολιτικά μοντέλα. Από τότε προσπαθώ να πειραματιστώ με τον τρόπο που οι παραστατικές τέχνες μπορούν να συμβάλλουν στην ανάδειξη αυτών των εναλλακτικών και να ακονίσουν την αδρανούσα φαντασία μας" σημειώνει η νεαρή σκηνοθέτις και επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Groningen στην Ολλανδία.
Εδώ και έναν μήνα πραγματοποιεί ένα εργαστήριο στο Bios, που κορυφώνεται αύριο, και μεταξύ άλλων αφορά ένα πείραμα που περιλαμβάνει την αποστολή SMS τα οποία διακόπτουν σε απρόσμενες ώρες τη ροή της καθημερινότητας των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτό. Και τα δύο αποτελούν πειραματισμούς σε σχέση με έναν αλγόριθμο που η Δανάη έφτιαξε σε συνεργασία με τον προγραμματιστή Δημήτρη Στασινόπουλο και βασίζεται στο λεξιλόγιο τριών βιβλιογραφικών πηγών που προέρχονται από τη Φιλοσοφία, τη Λογοτεχνία και το design, από το 1970 μέχρι και το 2014. "Ακολουθώντας συντακτικά σχήματα που του έχουν δοθεί, ο αλγόριθμος παράγει λόγο που δομικά είναι σωστός, νοηματικά όμως ‘ξεφεύγει’ από την καθιερωμένη χρήση γλώσσας, αφού συνδυάζει κατά βούληση τις λέξεις που έχει στη διάθεσή του, αποτελώντας μια εξωτερική πρόκληση που δραστηριοποιεί με απρόσμενους τρόπους τη φαντασία" καταλήγει η σκηνοθέτις.
Τη συζήτηση θα συντονίζει η θεωρητικός και δημοσιογράφος Μπετίνα Παναγιωτάρα.
