Κατόρθωσε να μεταμορφώσει σε κινηματογραφικές αφηγήσεις τα ανοιχτά τραύματα της μεταπολεμικής Γερμανίας και της Ευρώπης, εισχωρώντας βαθιά στον ψυχισμό της χώρας του και καταφέρνοντας να ενώσει τη συλλογική Ιστορία με τις προσωπικές ιστορίες μιας χούφτας καθημερινών ηρώων, οι οποίοι αναζητούν μια θέση σε έναν σκληρό κόσμο. Και τώρα ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ο σημαντικότερος και πιο ριζοσπαστικός δημιουργός του λεγόμενου νέου γερμανικού κινηματογράφου, κατεβαίνει τα σκαλιά του ιστορικού Υπόγειου, καθώς το έργο του “Ο φόβος τρώει τα σωθικά” γίνεται για πρώτη φορά παράσταση που κάνει πρεμιέρα στις 21 Ιανουαρίου σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.
“Για κάτι πιο αφαιρετικό από το ίδιο το έργο του Φασμπίντερ” κάνει λόγο ο σκηνοθέτης που δείχνει ενθουσιασμένος τόσο με το έργο όσο και με τον θίασο, που αποτελείται από την Τάνια Τσανακλίδου στον ρόλο της Έμι, μιας μοναχικής Γερμανίδας καθαρίστριας, χήρας με τρία μεγάλα παιδιά, που ερωτεύεται τον κατά πολύ νεότερό της μετανάστη Αλί, που υποδύεται ο Κωστής Καλλιβρετάκης. Η Έμι δεν θα διστάσει να εναντιωθεί στον συντηρητικό και άκρως ξενοφοβικό περίγυρό της και θα παντρευτεί τον Αλί. Το φαινομενικά αταίριαστο ζευγάρι ζει πολύ ευτυχισμένα, όμως το μίσος και η άγρια περιφρόνηση που αντιμετωπίζουν και οι δύο καθημερινά αρχίζουν να μολύνουν τον έρωτά τους. Ο φόβος -και ο ρατσισμός- τρώει τα σωθικά της Έμι και του Αλί, που καλούνται να αναμετρηθούν με τα όρια της αγάπης τους.
Την ιστορία της Έμι και του Αλί αφηγήθηκε το 1974 ο Γερμανός δημιουργός στην ταινία, ορόσημο της καριέρας του «Angst Essen Seele Auf» (Fear Eats The Soul) που την ίδια χρονιά κέρδισε το Χρυσό Βραβείο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για την καλύτερη ερμηνεία α’ γυναικείου ρόλου στην Brigitte Mira, καθώς και το βραβείο FIPRESCI και βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών. Τα σκηνικά υπογράφει ο Αντώνης Δαγκλίδης και τα κοστούμια η Claire Bracewell, ενώ πρωταγωνιστούν επίσης οι Δήμητρα Κούζα, Κωνσταντίνος Μωραΐτης και Ειρήνη Κότσιφα.
