Είναι μερικές στιγμές στη ζωή που αισθάνεσαι τυχερός. Μια τέτοια έζησα πριν λίγα βράδια στο Old Vic Theatre (Παλαιό Βικτωριανό Θέατρο), αρπάζοντας την ευκαιρία (κι ένα από τα τελευταία διαθέσιμα εισιτήρια), να δω την Κριστίν Σκοτ Τόμας να ερμηνεύει την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία του Ίαν Ρίξον και με συνοδοιπόρους στη σκηνή έναν εκπληκτικό υπηρέτη (Πίτερ Γουάιτ), ένα μαχητικό Ορέστη (Τζακ Λόουντεν) και τρεις δωρικές γυναίκες του χορού (Τζούλια Ντάρντεν, Γκόλντα Ρόσοβελ, Θαλίσα Τεσέιρα), χωρίς ή μη αναφορά στους υπόλοιπους ηθοποιούς να σημαίνει ότι δεν απέδωσαν επιτυχημένα τους ρόλους τους.
H Τόμας εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την εξαιρετική προσαρμογή του έργου από τον πολυβραβευμένο συγγραφέα και σεναριογράφο, Φρανκ ΜακΓκίνες, και εκτέλεσε μια συγκλονιστική ερμηνεία της τραγικής κόρης, που ζητάει μανιασμένα και εμμονικά εκδίκηση για τη δολοφονία του πατέρα της. Παραμένει απομονωμένη, στερημένη, τρομοκρατημένη και αντικοινωνική, αναγκασμένη να ζει σ' ένα παλάτι - φυλακή μαζί με τους φονιάδες του Αγαμέμνονα. Συχνά παραληρεί, ακροβατεί πέρα από τα όρια της λογικής, προσμένοντας την επιστροφή του αδερφού της ως εκδικητή και ταυτόχρονα φορέα δικαιοσύνης.
Το μίσος της Ηλέκτρας προς την Κλυταιμνήστρα έχει τύχει πολλών ερμηνειών, που ξεπερνούν αυτόν καθ' αυτόν τον φόνο του Αγαμέμνονα και φτάνουν ως την ανάλυση του Καρλ Γιούνγκ, που το 1931 ονομάτισε το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας ως το θηλυκό αντίστοιχο του Οιδιπόδειου συμπλέγματος, ως δηλαδή την ψυχοσεξουαλική διαδικασία αντιπαλότητας της μητέρας με την κόρη για το σεξουαλικό ενδιαφέρον του πατρός (αν ενδιαφέρεστε για περισσότερα για την παραφροσύνη στην ελληνική τραγωδία, ψάξτε το σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο "Madness at the theatre" του Φέμι Ογιεμπόντε).
Η παρακολούθηση μιας παράστασης στο Παλαιό Βικτωριανό Θέατρο είναι από μόνη της εμπειρία ζωής για όποιον/α ενδιαφέρεται για το θέατρο. Μα ειδικά αυτή την παράσταση δύσκολα θα την ξεχάσω. Βοηθάει σ' αυτό και η μουσική επιμέλεια της PJ Harvey, που σε κρατάει ακόμη πιο καθηλωμένο στις "δύσκολες" στιγμές της κορύφωσης του δράματος. Γι' αυτό αισθάνομαι τυχερός που έζησα αυτή την εμπειρία. Η "Ηλέκτρα" θα παίζεται, τουλάχιστον, έως τον Δεκέμβριο. Αν ζείτε στο Λονδίνο ή σκοπεύετε να βρεθείτε εκεί τις προσεχείς εβδομάδες, μην τη χάσετε.
Γιάννης Μπουρνούς
