Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
«Βάτραχοι» με το Εθνικό στην Επίδαυρο / Ποιος ο εχθρός του Ποιητή;
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

«Βάτραχοι» με το Εθνικό στην Επίδαυρο / Ποιος ο εχθρός του Ποιητή;

«Την πόλη σώζουν οι ποιητές!» Αυτή είναι η «φαεινή ιδέα» της κωμωδίας του Αριστοφάνη, που παρηχεί την αρχαία λατρεία του Δαίμονα - Σωσίπολι, των ηρωικών χρόνων. Σε μια Αθήνα ρημαγμένη από τον πόλεμο, ο θεός της τραγικής ποίησης Διόνυσος αποφασίζει να κατεβεί στον Άδη και να αναστήσει έναν νεκρό ποιητή για να σώσει την πόλη του. Απάντηση «αριστοφανική» σε όσους περίμεναν ή περιμένουν ως σωτήρα ένα «λοχία». Προκρίνοντας τον ποιητή και μαραθωνομάχο Αισχύλο, ο Αριστοφάνης κλείνει το μάτι στους αιώνες.

Ο λόγος του ξεφεύγει από το πλαίσιο μιας εποχικής κωμωδίας, γίνεται προφητεία. Τον «άκουσε» ο Σικελιανός, είκοσι πέντε αιώνες αργότερα, και εκφώνησε στην κηδεία του Παλαμά, μέσα στη μαύρη κατοχή, τους αθάνατους στίχους του. Η ποίηση έγινε σάρκα του λόγου. Τους στίχους άκουσε όλη η Ελλάδα και η κηδεία του Παλαμά μετατράπηκε σε εγερτήριο σάλπισμα ελευθερίας.

Ποιος είναι ο παντοτινός «Εχθρός του Ποιητή;» Η αδίστακτη πλουτοκρατία που βάζει το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Η ελληνική κοινωνία, που για χρόνια ολόκληρα τον περιθωριοποιούσε, μοιάζει σαν να ξυπνά από λήθαργο και να τον αποκαθιστά στον «θρόνο» του. Απόδειξη, το κατάμεστο θέατρο της Επιδαύρου στην παράσταση των Βατράχων του Εθνικού Θεάτρου και η θερμότατη ανταπόκριση του κοινού.

Θα μείνω στο γεγονός ότι η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας (κίνηση - χορογραφίες Χρήστου Παπαδόπουλου, μουσική διδασκαλία Μελίνας Παιονίδου), λέει ένα ανεπιφύλακτο «ναι» στη... ριζοσπαστική πρόταση του Αριστοφάνη. Παρακάμπτω για λίγο τις ατέλειες της παράστασης και ανταποκρίνομαι με ένα, επίσης, «ναι»... Τώρα, πίσω στην παράσταση. Ήταν μια ελαφρώς διασκευασμένη εκδοχή, σε μετάφραση - απόδοση «κακλεϊκή», με προσθήκες και αφαιρέσεις, που άλλοτε την ευεργετούσαν, άλλοτε την έβλαπταν. Αντίρρηση σοβαρή δεν θα προβάλω για την αντικατάσταση της «παράβασης» με απαγγελία στίχων συγχρόνων Ελλήνων ποιητών (όλων νεκρών πλην μιας), που έφερναν την σύγχρονη ποίησή μας κοντά στο κοινό. Διατηρώ, όμως, επιφύλαξη για το ομοιόμορφο ύφος της απαγγελίας και τον ενιαίο ρυθμό. Αλλιώς διαβάζεται ο Σεφέρης, αλλιώς ο Ρίτσος, αλλιώς η Δημουλά. Θα είχε, ίσως, μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν η λίστα περιλάμβανε μόνο νεκρούς ποιητές, και παρακολουθούσαμε έναν μίνι «αγώνα», για την ανάδυση απ' τον Άδη ενός «Σωσίπολι». Αλλά το εύρημα έμεινε εκεί, δεν ολοκληρώθηκε.

Ελαφρώς «τραβηγμένη» ήταν η προσπάθεια να βρεθούν σύγχρονες αντιστοιχίες, ενώ οι συχνές τηλεοπτικές και επιθεωρησιακές αναφορές δεν βοήθησαν. Ενοχλούσαν και τα μικρόφωνα - ψείρες, άχρηστα στην Επίδαυρο. Στην υπερφορτωμένη από αντικείμενα όψη (Μανώλης Παντελιδάκης) προστέθηκε μια πληθώρα εικαστικών δρωμένων και τσιρκολάνικων καταστάσεων, που δεν άφηναν το μάτι του θεατή να εστιάσει. Λύσεις έδιναν η ποικίλη μουσική του Σταύρου Γασπαράτου και οι «παίζοντες» φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη. Θετική είναι η γνώμη μου για τον τελετουργικό «χορό των μυστών», ενώ βρήκα κάπως αδύναμο, ελλιποβαρή τον «χορό των βατράχων», με τα κοστούμια της Εύας Νάθενα να θυμίζουν μάλλον εξωγήινους.

Η Ιέρεια της Εβελίνας Παπούλια, με ωραία, στέρεη φωνή και τραγούδι, αδικήθηκε από τα κοστούμια της. Ο Γιάννης Ζουγανέλης δυνατός ως άκουσμα, επιβλητικός ως όψη, έδωσε δωρικά, όπως ταίριαζε, τον Αισχύλο. Ο Φάνης Μουρατίδης απέδωσε με ακρίβεια έναν «κακιασμένο», ζωχαδιακό, χολερικό Ευριπίδη. Ο Λαέρτης Μαλκότσης έδωσε έναν «μπούφο» Ηρακλή. Μια θαυμάσια στιγμιοτυπική νότα ο «νεκρός» του Σπύρου Μπιμπίλα. Έξοχος, πλήρης, όλος «γκελ» ο Ξανθίας του νέου ηθοποιού Πάνου Βλάχου. Διασκεδαστική Πλαθάνη (φουρνάρισσα του Κάτω Κόσμου)... ο Σωκράτης Πατσίκας, και στρατηγικά στημένος ο Χάρων (Στέλιος Ιακωβίδης). Αφοπλιστικό δίδυμο ο Αιακός (Βαγγέλης Χατζηνικολάου) και ο σιωπηλός συνοδός του (Κωνσταντίνος Γαβαλάς). Ωραίες παρουσίες και φωνές οι: Αγορίτσα Οικονόμου, Έντυ Λάμε, Μαρία Κωνσταντάκη, Ιβάν Σβιτάιλο, Γιώργης Τσουρής. Στα χορικά όλος ο θίασος,

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος δίνει απλόχερα, με τον τρόπο που ξέρει, έναν «εύθυμο» κεφάτο Διόνυσο -κλόουν και θεό- διασκεδαστή, της χαράς και του κρασιού. Λίγο πιο έντονα, όχι μόνο υπαινικτικά, έπρεπε, πιστεύω, να είχε δοθεί και το άλλο μισό του, η μαύρη σκιά του πένθους, για να τονισθεί το μέσα φως του.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL