Ο Γιάννης Χουβαρδάς, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, δεν σκηνοθετεί σύγχρονους δραματουργούς. Μόνο για δύο κάνει εξαίρεση: τον δικό μας Δημήτρη Δημητριάδη και τον Νορβηγό Γιον Φόσε.
"Απελευθερωμένος" μετά την εξαετή θητεία του στο Εθνικό Θέατρο, που ολοκληρώθηκε με το επιτυχημένο Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα, ως πρώτο βήμα επί ελληνικού εδάφους στράφηκε στις αγαπημένες του εξαιρέσεις: Αφού σκηνοθέτησε τον ίδιο τον Δ. Δημητριάδη σε μια περφόρμανς πάνω στο κείμενό του Λυκάων, στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Αθήνας, από σήμερα παρουσιάζει το έργο του Φόσε Παραλλαγές θανάτου (2002), στο Θέατρο Πορεία.
Ο θάνατος, ενσαρκωμένος μάλιστα από ηθοποιό, βρίσκεται στο επίκεντρο του ποιητικού και ταυτόχρονα ρεαλιστικού έργου του Νορβηγού δραματουργού. Ο θάνατος στην πλέον σκληρή μορφή του: την αυτοκτονία μιας νέας κοπέλας και τα βασανιστικά ερωτήματα που θέτει στους γονείς της. Γιατί; Ποιες οι συνέπειες για όσους μένουν πίσω; Τι είναι ο θάνατος; Πόσο κοντά βρίσκονται η ζωή και ο θάνατος;
Το έργο εκτυλίσσεται ως ψυχογράφημα της διαδικασίας που ακολουθούν οι γονείς για να δώσουν απαντήσεις, μέσα από την οποία αποκαλύπτεται η έλλειψη επικοινωνίας που χαρακτηρίζει τη σχέση τους, αλλά και η αγάπη ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη γέννηση της ζωής...
Γλώσσα μινιμαλιστική, ρεαλιστική και μεταφορική, γεμάτη παύσεις, επαναλήψεις, ανολοκλήρωτες φράσεις, τοποθετείται σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν το σκοτάδι, η βροχή, ο άνεμος, το κρύο. Συνθήκες που εδώ δηλώνονται από ένα τετράγωνο κομμάτι πάγου μέσα σε έναν άδειο σκηνικό χώρο, στον οποίο κινούνται οι Νίκος Καραθάνος, Χρήστος Λούλης, Γιάννος Περλέγκας, Άλκηστη Πουλοπούλου, Μαρία Πρωτόπαπα, Λυδία Φωτοπούλου...
Η μετάφραση του έργου είναι της Έρης Κύργια, η σκηνική εγκατάσταση της Μάρως Μιχαλακάκου και τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη.
Οι Παραλλαγές θανάτου θα παρουσιάζονται από σήμερα στο Θέατρο Πορεία σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με την Ευρυδίκη της Σάρα Ρουλ, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Δ. Τάρλοου.
Σ.Κ.
