Της Λήδας Καζαντζάκη
Η όσμωση είναι δημιουργική. Επιτρέπει με το στήσιμο διαφορετικών διαύλων επικοινωνίας να αφουγκραστούμε τον κόσμο μέσα από τα συγκοινωνούντα δοχεία διαφορετικών μορφών της τέχνης και να διευρύνουμε την αισθητηριακή μας αντίληψη σε ένα όλον. Αυτό που επιχείρησαν να δημιουργήσουν πολυπράγμονες, αναγεννησιακοί καλλιτέχνες, όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αυτό που μας μετέδωσαν οι «ορφιστές» των παλλόμενων χρωματικών κηλίδων των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα ή ο δημιουργός των ρυθμικών, αφηρημένων συνθέσεων και δάσκαλος στη Σχολή των Εφαρμοσμένων και Καλών Τεχνών του Μπάουχαους Βασίλι Καντίνσκι.
Ο εικαστικός Στέφανος Ρόκκος επιχειρεί μια διαφορετική προσέγγιση του άλμπουμ του συγκροτήματος Nick Cave & The Bad Seeds, «No More Shall We Part», που τον σφράγισε. Στα έργα που εκθέτει στο Μουσείο Μπενάκη επί της οδού Πειραιώς πραγματώνει μια ελεύθερη εικονοποίηση των στίχων που αναρτά απέναντί τους, με διαφορετικά υλικά, όπως το μελάνι ή το υδρόχρωμα, και ενσωματώνει διαφορετικά ύφη της Ιστορίας της Τέχνης όπως η «Απόσχιση», η ποπ αρτ ή ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός. Ο θεατής τους αντικρίζει πολύχρωμα, σαν εγκαταλελειμμένα εσωτερικά δωματίων των δεκαετιών του '60 και του '70, που έχουν αποτυπωθεί πυκνά με μια εμμονή στη λεπτομέρεια και σχίζει άξαφνα, σαν αστραπή, ένας λευκός κορμός. Βλέπει μέσα σε ένα σκηνικό φτιαγμένο από μια, αναλογικά με τα υπόλοιπα στοιχεία, τεράστια σελίδα τετραδίου με καρτ-ποστάλ, κάποιες κολλημένες αφίσες, σχισμένες κουρτίνες και βιτρό, τη φθαρμένη αγάπη ενός γραμμένου, όπως στα κόμικς, ηλικιωμένου ζευγαριού, όπου η γυναίκα αναμοχλεύει με τα μαχαιροπίρουνα ανόρεχτα το φαγητό της και ο άντρας, με τα χέρια κρεμάμενα πλάι του, την παρατηρεί. Βυθίζεται μέσα στο σκοτεινό, άμορφο σύννεφο που αιωρείται απειλητικά πάνω από τη γέφυρα του Τάμεση ως προάγγελος του θανάτου. Όπως εμφανίζεται η μοιραία «κοιμωμένη» που γράφεται πάνω σε ένα γκριζωπό φόντο ή αποτυπώνονται τα ζωόμορφα πλάσματα μπροστά στον ασαφή πλασμένο, χειρουργούμενο ασθενή. Αναγνωρίζει ίσως τον εαυτό του στα απειράριθμα προσωπάκια ενός τρίπτυχου που ανακαλεί στη μνήμη την κριτική, ιστορική σύνθεση ενάντια στον ναζισμό του έργου του Άνσελμ Κίφερ «Δρόμοι της παγκόσμιας σοφίας, Η μάχη του Χέρμαν» από τα τέλη του '70, και εδώ προβάλλονται, ως μια σχηματοποιημένη μάζαπου κλείνει τα μάτια της, μπροστά στα τεκταινόμενα. Διακρίνει την απέραντη και βαθιά μοναξιά του στην τετριμμένη από τις συμβάσεις αλλά και στην απισχνασμένη μέσα στην αποπροσωποποιημένη σύγχρονη συμβίωση με τον διπλανό του. Και ελπίζει ίσως σε ένα εκρηκτικό ανοιξιάτικο τοπίο που πραγματώνει με τον παραδοσιακό τρόπο του κεντήματος η Αντιόπη Πανταζή.
«Stefanos Rokos: Νick Kave & The Bad Seeds, “No More Shall We Part”, 14 Paintings 17 years later»
Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου
Διάρκεια έκθεσης: 3 Απριλίου - 19 Μαΐου
Ώρες λειτουργίας: Πεμ./Κυρ.: 10.00-18.00, Παρ./Σαβ.: 10.00-22.00 Life Performances: 9 Μαΐου με τους Jim Sklavounos, Stef - Kamil Carlens, Cleaner Friedberger, Illegal Operator, The Callas
