Της Λήδας Καζαντζάκη
Η αλήθεια βρίσκεται στα αισθητά αντικείμενα υποστήριζε ο αρχαίος φιλόσοφος Αριστοτέλης. Επεξηγώντας ότι η ουσία είναι τότε μόνον πραγματική, όταν προσλαμβάνει μια μορφή αντιληπτή από την αισθητηριακή εμπειρία. Είναι η αλήθεια που θέλησαν να δείξουν σημαντικοί εκφραστές του μοντέρνου, όπως ο Μαρσέλ Ντισάν, ο Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ ή ο Γιάννης Κουνέλλης αλλά και πρόδρομοι της αναλυτικής τέχνης όπως ο Πιέρο Μαντσόνι. Φτιάχνοντας έργα με αντικείμενα που έβρισκαν, με ακατέργαστα υλικά που αναδείκνυαν σε μιαν «άχρωμη τέχνη».
Είναι η αλήθεια από την οποία αντλεί τις εικόνες της η εικαστικός Αγγελική Λόη στην έκθεση που αποκαλεί χαρακτηριστικά «Layer upon layer»(«στρώση πάνω στη στρώση») και μας οδηγεί στις προθήκες του ΕΚΠΑ της Παροδίου Στοάς, στο Μοναστηράκι, από τη μνήμη της τέχνης στην προσωπική της μνήμη.
Φτιάχνει εντυπωσιακά όμορφα νυφικά με κουρελάκια και κομματάκια χαρτιού, φωτισμένα εσωτερικά και αιωρούμενα πάνω από τα θραύσματα ενός καθρέφτη. Που μεταλλάσσουν ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της καλά κρατούσας μέχρι σήμερα πατριαρχίας αλλά και του άκρατου καταναλωτικού στάτους σε ένα κερματισμένο όνειρο. Συνθέτει με τα υπολείμματα της πυρκαγιάς που συνέβη στο εργαστήριό της, μέσα από την πύκνωση των τοποθετημένων σε στρώσεις βιβλίων αλλά και μέσα από τα κενά που δείχνει η καμένη πόρτα, το πανανθρώπινο τραύμα της απάλειψης προσωπικών στοιχείων από τις φλόγες. Προβάλλει τον αναγκαστικό εγκλωβισμό του σύγχρονου ανθρώπου που έχει συνηθίσει να ζει στη φύση, εσωτερικού μετανάστη στις σύγχρονες πόλεις, με τη δημιουργία μιας πολυκατοικίας, της αποτελούμενης από 35 μικρά κουτάκια όπου εντοιχίζονται προσωπάκια από πηλό, στοχαστικά, ζωόμορφα, ειρωνικά, με τη γλώσσα έξω, και φανερώνουν μέσα από τις ρωγμές του ίδιου του υλικού την τραγικότητα της ύπαρξής τους.
Δείχνει την ανάγκη του για «περισσότερο καθαρό ουρανό» με το επιτοίχιο έργο, το πλασμένο από πανί, σκόνες αγιογραφίας και φύλλα ελιάς μπροστά από δυο αιωρούμενα κομμάτια από αφρομπετόν που σηματοδοτεί την πρόχειρη, ανίερη και τρομαχτική τσιμεντοποίηση της φύσης. Όπως και το μάτσο κίτρινες μαργαρίτες, το αποτελούμενο από ένα μάτσο σκουριασμένα αντικείμενα που έχει ξεβράσει η θάλασσα. Δηλώνει τη «δύσπνοιά» του απέναντι στις στοίβες των πολτοποιημένων λογαριασμών, αποδείξεων και υπηρεσιακών εγγράφων, πάνω από τους οποίους επικρέμαται μια τσιμεντοποιημένη και σκουριασμένη άγκυρα. Αλλά και την ανάγκη του για επικοινωνία μέσα από τα απειράριθμα, χρησιμοποιημένα φακελάκια τσαγιού που άφησαν φίλοι της, μετά από πολύωρες συζητήσεις, στο εργαστήριό της, τα τοποθετημένα πάνω σε ένα αιωρούμενο μεταλλικό πλέγμα.
Διαδηλώνει έτσι μέσα από τον διάλογο των πραγματικών αντικειμένων με τις αναμνήσεις που τα διακατέχουν τη δύναμη της αύρας των καθημερινών και αληθινών αντικειμένων που μας περιβάλλουν.
Αγγελική Λόη, «Layer upon layer», Παρόδιος Στοά του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στη συμβολή των οδών Αιόλου 42-44, Κολοκοτρώνη και Βασιλικής, στον σταθμό Μοναστηράκι
Διάρκεια έκθεσης: 11 Απριλίου - αρχές Μαΐου
