Οι αθεράπευτα ερωτευμένοι με τη ροκ, οι “punks not dead”, εκείνοι που έκλαψαν όταν πέθανε ο Ντέιβιντ Μπόουι και ο Λου Ριντ , θα λατρέψουν το νέο ντοκιμαντέρ “Shot! The Psycho-Spiritual Mantra of Rock” για τη ζωή του γνωστού φωτογράφου Μικ Ροκ που σκηνοθέτησε ο Μπάρνεϊ Κλέι.
O Μικ Ροκ έχει φωτογραφίσει και έχει δουλέψει με ονόματα της αντεργκράουντ σκηνής όπως: Κουίν, Ντέιβιντ Μπόουι, Σιντ Μπάρετ, Λου Ριντ, Ίγκι Ποπ, Τζόρντι, Σεξ Πίστολς, Ραμόουνς, Τζόαν Τζετ, Τόκινγκ Χεντς, Ρόξι Μιούζικ, Κρόσφεϊντ, Θιν Λίζι και Μπλόντι. Το περιοδικό Rolling Stone έδωσε τη δυνατότητα να δούμε πλάνα από τον Ντέιβιντ Μπόουι και τα μέλη του συγκροτήματος «Σπάιντερς οφ Μαρς» στο καμαρίνι τους: «Δεν νομίζω ότι με αισθάνθηκαν ξένο. Ήμουν κομμάτι της δομής. Ήμουν διάσημος και νομίζω ότι τα ήξεραν όλα αυτά. Άρα ήμουν, για την περίπτωση εκείνη τη στιγμή, ένας φυσικός, οργανικός Γιόζεφ Γκαίμπελς. Και ήμουν αρκετά φθηνός» λέει αυτοσαρκαστικά ο Ντέιβιντ Μπόουι στο βίντεο κλιπ.
Στο ντοκιμαντέρ μιλά ο ίδιος και περιγράφει την αρχή της καριέρας του, αλλά και πώς ήταν να δουλεύει με αυτούς τους ανθρώπους. Μάλιστα δεν διστάζει να περιγράψει πώς ένιωθε μετά τις τρεις καρδιακές προσβολές και το μεγάλο χειρουργείο του, το οποίο ήταν αποτέλεσμα των κακών συνηθειών και των ουσιών που κατανάλωνε: “ Ήμουν τόσο ερωτευμένος με την κοκαΐνη, που κάποια στιγμή είχα μείνει ξύπνιος για μια ολόκληρη εβδομάδα”.
Η τύχη τού χαμογέλασε στο Πανεπιστήμιο, όπου γνώρισε τον ιδρυτή των Πινκ Φλόιντ, Σιντ Μπάρετ. Στη συνέχεια ξεκίνησε τη μεγάλη του συνεργασία με τον Λου Ριντ και τον Ντέιβιντ Μπόουι. Μάλιστα έχει σκηνοθετήσει και το βίντεο κλιπ του Μπόουι “Life on Mars (η ζωή στον Άρη)”.
“Υπάρχουν 50.000 πρεζάκια στη Νέα Υόρκη. Αξίζουν και αυτοί ένα τραγούδι” ακούγεται ο Λου Ριντ από μια κασέτα που παίζει στο τρέιλερ του ντοκιμαντέρ. Έτσι φαίνεται πως ο Μικ Ροκ δεν ήταν απλά ο φωτογράφος τους, αλλά και φίλος τους. Η νοσταλγία γίνεται φανερή, όμως δεν θα μπορούσε να λείπει το χιούμορ καθώς ο φωτογράφος τούς σχολιάζει έτσι όπως δεν τους έχει σχολιάσει ποτέ κανένας.
Συγκεκριμένα λέει: “Πριν ακόμη οι Κουίν γίνουν γνωστοί, ο Φρέντι Μέρκιουρι πίστευε πως η δουλειά τους θα ήταν κολοσσιαία. Οι Ραμόουνς ήταν η πιο άσχημη μπάντα που υπήρχε και ο Ίγκι Ποπ έμοιαζε με ιγκουάνα. Παρόλα αυτά η Ντέμπι Χάρι ήταν τόσο όμορφη, που δεν μπορούσες καν να τη φωτογραφίσεις”.
