Η Κοραή 4 συνδέθηκε με τη βαρβαρότητα. Τα υπόγεια του κτηρίου της πρώην «Εθνικής» Εταιρείας Γενικών Ασφαλίσεων και νυν «Εθνικής Ασφαλιστικής» όφειλαν, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονές τους, να στεγάσουν από τα τέλη της δεκαετίας του '30 αντιαεροπορικά καταφύγια για τους κατοίκους της Αθήνας. Οι ναζί πρόλαβαν, μετά την επίσχεσή ολόκληρου του κτηρίου και χάρις στις «ιδανικές» προδιαγραφές τους (μεταξύ άλλων τα 6 μέτρα βάθος κάτω από τη γη αλλά και τις μεταλλικές πόρτες τους που έκλειναν αεροστεγώς), να τα μετατρέψουν από το '41 μέχρι και το '44 σε τόπο μαρτυρίου Ελλήνων και ξένων αντιστασιακών. Προτού τους μεταφέρουν στις φυλακές ή στα στρατόπεδα εξόντωσής. Κι εκείνοι με τη σειρά τους πρόλαβαν να χαράξουν την παρουσία τους με τα ονόματά τους τα απεγνωσμένα συνθήματα και τα σχέδιά τους.
Έτυχε να βρεθώ στα υπόγειά του λίγο προτού ανακηρυχτούν, το 1991, σε διατηρητέο μνημείο της αντίστασης ενάντια στη θηριωδία. Βρέθηκα ξανά την προηγούμενη βδομάδα, αυτήν τη φορά στο ισόγειο του κτηρίου που από το 2015 η εταιρεία φιλοδοξεί να μετατρέψει σε «κυψέλη δημιουργικότητας». Είναι ένα σημαντικό εγχείρημα, που μοιάζει, δυστυχώς, να υποβιβάζεται με τον νεόκοπο τίτλο του χώρου -μοιάζει με γκρίκλις- ΣΤΟart, ίσως για να τον συνδέσει με τα νεόκοπα καφέ που κατακλύζουν τη στοά. Ας παραβλέψουμε όμως τις ενστάσεις μου για το όνομα. Η έκθεση που φιλοξενεί μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έχει οργανωθεί σε αγαστή συνεργασία της ΑΣΚΤ της Αθήνας και της Εθνικής Ασφαλιστικής, στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού που μοίρασε στους τρεις βραβευθέντες και βραβευθείσες από την πλευρά της Εταιρείας τρία χρηματικά έπαθλα. Συγκροτείται με έργα τελειόφοιτων της ΑΣΚΤ, που δείχνουν στον θεατή τους μιαν ευρεία και ζωντανή παλέτα της καλλιτεχνικής έκφρασης εν τη αναζητήσει της.
Ερχόμαστε αντιμέτωποι με ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα γλυπτά που πυκνώνουν μέσα σε ρεαλιστικές φόρμες την οδύνη και εικόνες πλασμένες με έντονα συμπληρωματικά χρώματα και εξπρεσιονιστικές παραμορφώσεις που αποτυπώνουν τη σύγχυση. Αντικρίζουμε συνθέσεις με παλλόμενους συνδετήρες από ακρυλικά πάνω σε φύλλα λαμαρίνας που επαναδιατυπώνουν το αίτημα της επικοινωνίας. Διακρίνουμε στις θρυμματισμένες, σουρεαλιστικές ή πραγματικές μορφές που έχουν φτιαχτεί με την τεχνική του κολάζ και στα διαλυμένα πρόσωπα που προβάλλονται πάνω στις επιφάνειες του πλέξιγκλας τον εσωτερικό και εξωτερικό κερματισμό μας. Βλέπουμε έργα νέων δημιουργών που επιχειρούν να φανερώσουν το άλλο πρόσωπο της κρίσης μέσα από το βάθος της υπαρξιακής τους αγωνίας και την πληθώρα του αισθητικού της πλούτου. Μου έφεραν στον νου, μετά από πολλές δεκαετίες, εκείνα τα απεγνωσμένα, άπειρα κι αδέξια σχέδια και τα γραμμένα ονόματα όσων κλείστηκαν στα υπόγεια και θέλησαν να επιβιώσουν μέσα στον πλούτο των συναισθημάτων και των οραμάτων τους. Σκέφτηκα ότι ίσως θα μπορούσαν κάποια στιγμή να αποτελέσουν το πρόπλασμα μιας έκθεσης όπου ο τόπος αυτός της μαρτυρικής μνήμης θα μπορούσε να αποτελούσε ένα σημείο συνεύρεσης ενάντια στον τρόμο και στη λήθη του και υπέρ της ζωής.
«Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών - Στοart ΚΟΡΑΗ, διαγωνισμός τελειοφοίτων ΑΣΚΤ» Στοart, Κοραή 4 (εντός της Στοάς), απέναντι από τη στάση μετρό Πανεπιστήμιο. Διάρκεια έκθεσης: 31 Ιανουαρίου - 28 Φεβρουαρίου. Ώρες λειτουργίας: Τρ. - Παρ. 10.00 - 18.00, Σαβ. 10.00 - 15.00
