Υπάρχει μια άλλη πόλη. Από αυτή που με βιά διασχίζουμε στις καθημερινές μας εξορμήσεις και από αυτή που με βιά κάποιοι μικρομέγαλοι άρχοντές της επιχειρούν να εγκαταστήσουν στις κεντρικές της πλατείες και στις συνειδήσεις των πολιτών της με μεγαλεπήβολες ρόδες που τελικά δεν γυρίζουν. Είναι η πόλη που κάποτε ανακαλύπταμε μέσα από τα ομαδικά μας παιχνίδια και σήμερα αναζητούμε στις ερημωμένες από παιδιά συν-οικίες της, που μόλις πριν από λίγα χρόνια αποτελούσαν τις γειτονιές της σταδιακής πραγμάτωσης της ενηλικίωσής μας. Συγκροτεί το εικαστικό σύμπαν της Ηρώς Νικοπούλου, έτσι όπως το παρουσιάζει στην τελευταία της έκθεση στην γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ, στο Κολωνάκι.
Εκεί τοποθετεί τις εγκλωβισμένες ανάμεσα σε ψηλούς τοίχους και δαιδαλώδεις προσόψεις μεμονωμένες φιγούρες της, τις φτιαγμένες σύμφωνα με τις ζωγραφικές αξίες του Γκόγια και του Βελάσκεθ: Τα παιδιά και τους ενήλικες που επιδίδονται σαν παιδιά στην ενασχόλησή τους με την μπάλα ή το ποδήλατο. Αλλά και τις σχεδόν ξεχασμένες σήμερα σβούρες και τα ξύλινα αλογάκια που προβάλλει με τις μικρές τους διαστάσεις και την τρυφερή τους διάπλαση ως αποκαθηλωμένα από τα στομφώδη μνημεία των δημόσιων χώρων μας. Αποτελούν το σημείο σύνδεσης με την προηγούμενή της δουλειά, ως ρεαλιστικό στοιχείο αλλά και ως σημείο εκκίνησης για τις πολυπρισματικές μορφοπλαστικές της αναζητήσεις και τη δημιουργία πολλαπλών ανοιγμάτων σε τόπους φαντασιακούς που φέρνουν ενίοτε στον νου τις φαντασιακές τοιχογραφίες της Πομπηίας. Και της επιτρέπουν προπάντων να ασχοληθεί με το πρωτογενές υλικό της, το χρώμα, που αναδύεται πάνω στον καμβά ως μια φωτεινή έκρηξη ή μεταλλάσσεται μέσα από τις τονικές του διαβαθμίσεις, τις παχιές πινελιές και τις χαράξεις του σε απτό, «δομικό» υλικό του έργου της.
Η «Άλλη Πόλη» της Ηρώς Νικοπούλου είναι πλασμένη με τη γλώσσα των παλιών παραμυθάδων και των αρχαίων μύθων, που μάθαιναν σε παιδιά και ενήλικες, προτού η νεωτερικότητα εξωραΐσει τα στοιχεία της, μέσα από τη δύναμη του συμβολισμού των γειωμένων στο πραγματικό ονειρικών και τρομακτικών πλασμάτων τους να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, να διαισθάνονται τους κινδύνους που ελλοχεύουν και να αδράττουν με τη βοήθεια του συνανθρώπου τους τον μίτο που θα τους έβγαζε από τον λαβύρινθο των αδιεξόδων τους.
Είναι η πόλη που όλοι μας φέρουμε μέσα μας ως όνειρο και ως εφιάλτη, ως καθρέφτη του ίδιου μας του σχιζοειδούς εαυτού.
Info:Ηρώ Νικοπούλου «Η Άλλη Πόλη – Μορφές», γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ, Ηροδότου 5, Κολωνάκι
Διάρκεια έκθεσης: 20 Δεκεμβρίου - 7 Ιανουαρίου
Ώρες λειτουργίας: Τρ./Πέμ./Παρ 11.00-20.00,Τετ./Σαββ. 11.00-14.30
