"Ο αρχαιολογικός χώρος Βλοχού είναι γνωστός από τον 19ο αιώνα" επισημαίνει το υπουργείο Πολιτισμού σε ανακοίνωσή του βάζοντας τέρμα στην παραφιλολογία που αναπτύχθηκε μέσω δημοσιευμάτων που ανέφεραν ότι αρχαιολόγοι των πανεπιστημίων του Γκέτεμποργκ και του Μπόρνμουθ ανακάλυψαν τυχαία τον περασμένο Σεπτέμβριο χαμένη αρχαία ελληνική πόλη 2.500 ετών κοντά στο χωριό Βλοχός της Καρδίτσας. "Πρόκειται για μια ακρόπολη με ισχυρά τείχη εξαιρετικής διατήρησης που αναπτύσσονται τόσο στην κορυφογραμμή του λόφου όσο και στις κλιτύες του" αναφέρει η ανακοίνωση προσθέτοντας ότι κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος, με υπουργική απόφαση, από το 1964.
Στην κορυφή του αρχαιολογικού χώρου, σύμφωνα με το υπουργείο, "εντοπίζονται επίσης κατάλοιπα αρχιτεκτονικών κατασκευών που αφορούν έναν κτιστό περίβολο ασαφούς προς το παρόν χρήσης, καθώς και θεμελιώσεις κτηρίων", ενώ "ο πολεοδομικός ιστός της αρχαίας πόλης εκτείνεται κατά κύριο λόγο στην πεδινή περιοχή, στη θέση «Πάτωμα», καθώς στον χώρο διατηρούνται ορατά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα".
Τη φετινή ανασκαφική περίοδο ξεκίνησε τριετές αρχαιολογικό πρόγραμμα, με τη συνεργασία του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας. Το ΚΑΣ ενέκρινε τον Αύγουστο τον προγραμματισμό των εργασιών του, οι οποίες επικεντρώθηκαν στον χώρο όπου εκτείνεται η οχυρωμένη αρχαία πόλη στη θέση «Στρογγυλοβούνι» και περιλαμβάνει την κορυφή και τις πλαγιές του ομώνυμου λόφου καθώς και την πεδινή περιοχή στα νότια ριζά του. Τα οχυρωματικά τείχη αποτυπώθηκαν και καταγράφηκαν με μεθόδους που συνδυάζουν την παραδοσιακή αρχαιολογική τεκμηρίωση και τη σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία.
Τα πρώτα αποτελέσματα των εργασιών "υποδεικνύουν ότι ο χώρος του Βλοχού χρησιμοποιήθηκε σε τρεις χρονολογικές περιόδους, εκ των οποίων η πρώτη περιλαμβάνει κυκλοτερή οχύρωση στην κορυφή του λόφου και τείχη που χρονολογούνται στα ύστερα αρχαϊκά - πρώιμα κλασικά χρόνια, σύμφωνα με την τεχνοτροπία της τοιχοδομίας. Ο χώρος φαίνεται ότι αναδιαμορφώθηκε σε μια δεύτερη φάση σε τυπική πόλη των κλασικών - ελληνιστικών χρόνων με πολεοδομικό ιστό, οικίες, ακόμα και αγορά. Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 2ου αι. π.Χ. ενώ επανακατοικήθηκε κατά τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους".
Η πρώτη αναφορά στον χώρο έγινε από τον W.Lake (Travelers in Northern Greece, vol. IV, 1835). Ακολούθησε ο J.L. Ussing (Rejsebilleder fra Syden, 1847), οι παρατηρήσεις του οποίου αποτελούσαν τη βασική πηγή πληροφοριών για τουλάχιστον 150 χρόνια, στη συνέχεια ο Léon Heuzey (Excursion dans la Thessalie turque en 1858, 1927) επισκέφθηκε τον χώρο το 1850, ενώ ο Friedrich Stählin (Das hellenische Thessalien (1924) προχώρησε σε ταύτιση της θέσης με την αρχαία πόλη Πειρασία. Το 1960 έγιναν οι πρώτες ανασκαφές τάφων στο νεκροταφείο, ενώ σωστικές ανασκαφές στον Βλοχό διεξήχθησαν πρόσφατα από τις αρμόδιες Εφορείες (πρώην ΙΓ’ ΕΠΚΑ (Βόλος) και πρώην ΛΔ' ΕΠΚΑ (Καρδίτσα).
