Αντιμέτωπη με την προοπτική της αποπομπής ενός ακόμη προέδρου -του δεύτερου μέσα σε ένα χρόνο- βρίσκεται από χθες η Βραζιλία καθώς στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης μπαίνει τώρα ο Μισέλ Τέμερ, ο άνθρωπος, δηλαδή, που το καλοκαίρι αντικατέστησε την Ντίλμα Ρούσεφ στην προεδρία μετά την απομάκρυνσή της από τη Γερουσία.
Το Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο της χώρας άρχισε χθες να εκδικάζει την υπόθεση της παράνομης χρηματοδότησης της προεκλογικής καμπάνιας του Τέμερ στις εκλογές του 2014. Το κόμμα PMDB του Τέμερ συνεργάστηκε αρχικά με το Εργατικό Κόμμα της Ρούσεφ προτού αποχωρήσει από την κυβέρνηση και συνεργαστεί με τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα, τα οποία τελικά πέτυχαν την αποπομπή της Ρούσεφ με μια διαδικασία που η ίδια χαρακτήρισε "κοινοβουλευτικό πραξικόπημα".
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Βραζιλίας που το Ανώτατο Εκλογικό Δικαστήριο θα καθορίσει με την απόφασή του τη θητεία ενός εν ενεργεία προέδρου της χώρας. Εάν ο Τέμερ καταδικαστεί, η ήδη περιορισμένη θητεία του θα τερματιστεί πρόωρα και το Κογκρέσο θα πρέπει να διορίσει τον αντικαταστάτη του μέσα σε 30 μέρες. Παραμένει άγνωστο όμως πόσο διάστημα θα χρειαστεί μέχρι την έκδοση της απόφασης.
Αναμένεται άλλωστε ότι η νομική ομάδα που εκπροσωπεί τον Τέμερ στο δικαστήριο θα επιδιώξει με κάθε μέσο να καθυστερήσει τη διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερο προκειμένου να μην εκδοθεί απόφαση μέχρι τον Οκτώβριο του 2018, όταν εκπνέει επισήμως η θητεία του "υπηρεσιακού" προέδρου.
Η δικαστική περιπέτεια του προέδρου της Βραζιλίας έρχεται τη στιγμή που η κυβέρνησή του βρίσκεται αντιμέτωπη με αυξανόμενο κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας και η προσωπική του δημοφιλία έχει υποχωρήσει στα χαμηλότερα επίπεδα από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του.
Η Βραζιλία συγκλονίζεται τις τελευταίες εβδομάδες από μεγάλες διαδηλώσεις κατά της λιτότητας και της μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση. Τα εργατικά συνδικάτα εκτιμούν πως αυτές οι διαδηλώσεις είναι απλώς προθέρμανση για τη μεγάλη γενική απεργία που έχουν προκηρύξει για τις 28 Απριλίου.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια και οι περικοπές των συντάξεων και των επιδομάτων είναι μέτρα απαραίτητα προκειμένου η χώρα να βγει από τη βαθιά ύφεση των τελευταίων χρόνων. Η μεταρρύθμιση παραγνωρίζει όμως ένα βασικό γεγονός για τους εργαζόμενους της Βραζιλίας: το προσδόκιμο ζωής δεν φτάνει καν τα 65 χρόνια σε πολλές περιοχές και για πολλά επαγγέλματα, ενώ η πλειονότητα εντάσσεται στο εργατικό δυναμικό από πολύ νεαρή ηλικία και συχνά υπό άθλιες συνθήκες.
