Μόλις την περασμένη εβδομάδα πληροφορίες που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας στον ιαπωνικό Τύπο σημείωναν την αντικειμενική αδυναμία των επιστημόνων να υπολογίσουν την έκταση της ραδιενεργού μόλυνσης στον κατεστραμμένο πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα. Κανείς δεν μπορεί ακόμα να προσδιορίσει με ακρίβεια το επίπεδο της ακτινοβολίας και την ακριβή θέση του τηγμένου πυρηνικού καυσίμου μέσα στον τσιμεντένιο κλωβό προστασίας που έχει τοποθετηθεί γύρω από τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα Νο 2 ώστε να καταστεί δυνατή η απομάκρυνσή του κάποια στιγμή και εφόσον στο μεταξύ θα έχει αναπτυχθεί η σχετική νέα τεχνολογία.
Ακόμα χειρότερα, ο δρ Σούζο Τακεμότο, καθηγητής στο τμήμα Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Κιότο, σε πρόσφατο επιστημονικό άρθρο του προειδοποιεί ότι ο κατεστραμμένος πυρηνικός σταθμός της Φουκουσίμα αποτελεί μια "παγκόσμια απειλή" σε επίπεδο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείζονα καταστροφή παγκοσμίων διαστάσεων.
Παρ' όλα αυτά, κι ενώ η κυβέρνηση του Τόκιο έχει παραδεχθεί ότι η επιχείρηση απορρύπανσης ενδεχομένως να διαρκέσει ως και 40 χρόνια (!), η ίδια ετοιμάζεται τώρα να χαρακτηρίσει ξανά κατοικήσιμη μια από τις περιοχές που είχαν εκκενωθεί μετά το πυρηνικό δυστύχημα τον Μάρτιο του 2011, την Ιιτάτε.
Χτυπώντας συναγερμό γι’ αυτή την κίνηση, η Greenpeace επεσήμανε χθες σε παρέμβασή της ότι η επιχείρηση επανεγκατάστασης αποφασίζεται δίχως να έχει υπολογιστεί μακροπρόθεσμα η ακτινοβολία στην οποία θα είναι εκτεθειμένοι οι άνθρωποι που θα επιστρέψουν. Όπως εξήγησε ο Γιαν Βαν Ντε Πούτε, ειδικός της οργάνωσης στις μετρήσεις ραδιενέργειας, η κύρια αιτία ανησυχίας πηγάζει από το γεγονός ότι οι αρχές δεν έχουν προβεί σε μακροπρόθεσμη εκτίμηση των κινδύνων.
"Σχετικά υψηλές τιμές ακτινοβολίας μέσα, αλλά και έξω από τα σπίτια στην περιοχή του Ιιτάτε δείχνουν ότι υπάρχει ένας μη αποδεκτός κίνδυνος έκθεσης των κατοίκων που θα επιστρέψουν" υπογραμμίζει η Greenpeace, η οποία έχει κάνει χιλιάδες μετρήσεις σε διάφορες ζώνες στην περιοχή.
Σημειώνεται ότι οι αναλύσεις των δεδομένων από τον αντιδραστήρα Νο 2 δείχνουν επίπεδα ραδιενέργειας εκτός μετρήσιμων ορίων, στα 530 siverts, αρκετά δηλαδή για να σκοτώσουν οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό εντός μερικών λεπτών. Μια δόση ακτινοβολίας 10 sieverts μικρής χρονικής διάρκειας σε όλο το σώμα ενός ανθρώπου είναι ικανή να προκαλέσει άμεση ασθένεια και τον θάνατο μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Άγνωστες επιπτώσεις
Το Ιιτάτε συγκαταλέγεται μεταξύ των περιοχών της Φουκουσίμα που, ενώ βρίσκονται σχετικά μακριά (περισσότερα από 40 χλμ. βορειοδυτικά) από τον πυρηνικό σταθμό, μολύνθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό από ραδιενέργεια. Οι αρχές ωστόσο το αντιλήφθηκαν αρκετά αργά και η εκκένωση της περιοχής έγινε μόλις στα τέλη Απριλίου του 2011.
Τον περασμένο Ιούνιο το τμήμα διαχείρισης πυρηνικών καταστροφών του υπουργείου Βιομηχανίας δημοσίευσε έκθεσή του σύμφωνα με την οποία "πληρούνται οι όροι για την άρση της εντολής εκκένωσης", η οποία ως εκ τούτου και θα πάψει να ισχύει από τα μεσάνυχτα της 31ης Μαρτίου.
Οι υπεύθυνοι της Greenpeace χαρακτήρισαν τον καθαρισμό της περιοχής μερικό και ανομοιομερή καθώς η ραδιενέργεια είναι κατανεμημένη κατά τέτοιον τρόπο ώστε, για να αποφύγει κάποιος τον κίνδυνο έκθεσης, θα πρέπει να ζει μια "αφύσικη" ζωή. "Το επίπεδο ραδιενέργειας στα δάση, τα οποία καλύπτουν το 75% της ζώνης και αποτελούσαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των κατοίκων πριν από το δυστύχημα, συγκρίνεται με αυτό της ζώνης των 30 χλμ. γύρω από το Τσερνόμπιλ, όπου εξακολουθεί να απαγορεύεται η διαμονή" επισημαίνει χαρακτηριστικά η Greenpeace.
