Πρώτος γύρος σήμερα (την άλλη Κυριακή ο επόμενος) των εσωκομματικών εκλογών για το χρίσμα του υποψηφίου του κεντροδεξιού κόμματος των Ρεπουμπλικανών ενώ την Πέμπτη διεξήχθη η τελευταία τηλεοπτική αναμέτρηση των επτά υποψηφίων, την οποία παρακολούθησαν πάνω από 5 εκατομμύρια τηλεθεατές στο ιδιωτικό κανάλι TF1 - υπολογίζεται ότι στην εσωκομματική διαδικασία θα πάρουν μέρος περίπου 4 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Αν κρίνει πάντως κανείς από τις δημοσκοπήσεις, οι τηλεθεατές θα πρέπει να βαρέθηκαν και οι υποψήφιοι έριξαν το φταίξιμο για την... υπνηλία στους... παρουσιαστές - δημοσιογράφους. Όπως και να 'ναι τα πράγματα, η τελευταία αυτή αναμέτρηση δεν φαίνεται να άλλαξε τις τάσεις των τελευταίων εβδομάδων.
Αν πιστέψει κανείς τις δημοσκοπήσεις, προηγείται μεν ο πρώην πρωθυπουργός (επί Σιράκ) Αλέν Ζιπέ, με μια διαφορά που όμως διαρκώς μειώνεται από τον δεύτερο, τον τέως πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ενώ ο τρίτος, ο πρώην πρωθυπουργός (επί Σαρκοζί) Φρανσουά Φιγιόν, ανέβηκε πολύ τις τελευταίες ημέρες, φθάνοντας στο 18% και καλύπτοντας την απόσταση από τους δύο πρώτους. Με δεδομένη δε την... αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ρευστά είναι τα πράγματα. Άλλωστε δεν είναι τυχαία η στάση του Σαρκοζί, που, παρότι από την αρχή ήταν μακράν δεύτερος, δίνει συστηματικά τη μάχη κατά του Αλέν Ζιπέ, 71 ετών. Ο τελευταίος σε όλη την προεκλογική εκστρατεία επιχείρησε να διατηρήσει το προφίλ της «ήρεμης δύναμης» που συσπειρώνει όλους τους TSF, "tous sauf Sarkozy" ("οι πάντες πλην του Σαρκοζί"), προσπαθώντας, είναι η αλήθεια, κατά καιρούς, να δώσει μια εικόνα λίγο πιο κοντά στις νέες ηλικιακά ομάδες - χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία.
Οι υπεύθυνοι της εκστρατείας του Σαρκό, από την άλλη, ευελπιστούν ότι ο τέως πρόεδρος, που έχει διατηρήσει σημαντικά δίκτυα επιρροής εντός του κομματικού μηχανισμού, θα ανατρέψει τα δεδομένα επωφελούμενος και της νίκης Τραμπ στις ΗΠΑ (παρότι ο ίδιος είχε στηρίξει τη Χίλαρι) και θα είναι αυτός ο υποψήφιος του κόμματος των Ρεπουμπλικανών. Άγνωστη παραμένει η επίδοση του Φιγιόν, που μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στον δεύτερο γύρο, αν τελικά δεν περάσει ο ίδιος. Έχει πάντως ενδιαφέρον ότι η άνοδος του Φιγιόν γίνεται περισσότερο εις βάρος του Ζιπέ (λογικό βέβαια, γιατί και οι δύο είναι ήπιων τόνων σε σχέση με τον Σαρκοζί). Ωστόσο από την άνοδο αυτή δεν κινδυνεύει ο δήμαρχος του Μπορντό, αλλά ο Σαρκό που βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο του πρώην πρωθυπουργού του.
Τη στιγμή που η κεντροδεξιά αλληλοσπαράσσεται, ο Εμανουέλ Μακρόν, το νέο πρόσωπο της γαλλικής πολιτικής σκηνής, ο τέως υπουργός Οικονομικών του Ολάντ, επέλεγε να επισημοποιήσει την υποψηφιότητά του. Και μάλιστα από το Seine Saint Denis, μια παραδοσιακή λαϊκή συνοικία του Παρισιού, ενώ ξεκίνησε την εκστρατεία του από τη Μασσαλία, όπου το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο διατηρεί ισχυρή παρουσία. Σε πολιτικό επίπεδο η «υποδοχή» που του επεφύλαξε ο γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν άργησε: τον κατηγόρησε ότι κατακερματίζει κι άλλο την Αριστερά, ενώ ο επίσης υποψήφιος Αρνό Μοντμπούργκ μίλησε για τον «υποψήφιο των ΜΜΕ». Από την πλευρά του ο νυν πρωθυπουργός, Εμανουέλ Βαλς, χωρίς να τον ονομάσει, έκανε λόγο για «ατομικές περιπέτειες», υπογραμμίζοντας ότι το κυβερνάν απαιτεί «μια εμπειρία δοκιμασμένη από τον χρόνο». Ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επέλεξαν οι ψηφοφόροι στις ΗΠΑ...
