Αν φτάσει κανείς τις τελευταίες μέρες στη Γερμανία έπειτα από μακριά απουσία, θα μπερδευτεί. Μήπως έχει προσγειωθεί κατά λάθος στις Ηνωμένες Πολιτείες και έρχεται η ώρα να ψηφίσει; Τα μέσα ενημέρωσης ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τη μονομαχία Κλίντον - Τραμπ - με μικρά διαλείμματα για αναφορές στην Τουρκία και τις όλο και πιο άγριες διώξεις του Ερντογάν σε βάρος οποιουδήποτε έχει διαφορετική άποψη, από τους δημοσιογράφους της “Cumhuriyet” μέχρι τους βουλευτές του HDP. Το πρώτο πρόγραμμα της δημόσιας τηλεόρασης έχει στείλει 50 ρεπόρτερ να βοηθήσουν τους ανταποκριτές του στις ΗΠΑ για να μεταδώσουν τα πριν και τα μετά της μεγάλης αναμέτρησης. Τα τοκ σόου είναι γεμάτα αναλυτές - πολιτικούς, δημοσιογράφους ή απλά Αμερικανούς πολίτες που ζουν στη Γερμανία- που είτε κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το τι θα γίνει με τον πλανήτη εάν εκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ, είτε, πολύ σπανιότερα, εξηγούν γιατί ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών ασκεί τόση γοητεία στο αμερικανικό εκλογικό σώμα. Ένας επιφανής Γερμανός αρθρογράφος έγραφε την περασμένη εβδομάδα στο “Spiegel” ότι η ετυμηγορία της κάλπης στις ΗΠΑ είναι πιο σημαντική από το ποια ή ποιος θα είναι ο επόμενος καγκελάριος, ενώ η πολιτική ελίτ της χώρας αποφεύγει να σκεφτεί καν το ενδεχόμενο να κερδίσει τις εκλογές ο Ντόναλντ Τραμπ. Μεταξύ σοβαρού και αστείου πολλοί αναρωτιούνται γιατί να μην μπορεί ο Μπάρακ Ομπάμα να μείνει για ακόμη μία θητεία στον Λευκό Οίκο -παρά το γεγονός ότι οι διμερείς σχέσεις στη διάρκεια της οκταετίας του επιεικώς δεν ήταν οι καλύτερες. Λες κι έχουν ξεχαστεί ως διά μαγείας η οργή και το αίσθημα της ταπείνωσης είτε για τις υποκλοπές των τηλεφωνημάτων της Μέρκελ από τη NSA, είτε για τα γυμνάσια των αμερικανικών αρχών σε βάρος των -αμαρτωλών- Deutsche Bank και Volkswagen μπροστά στον πανικό μιας πιθανής επικράτησης του Τραμπ.
Βέβαια, υπάρχει και μια μερίδα πολιτικών που δεν συμμερίζεται αυτόν τον πανικό. Οι άνθρωποι της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), με πρώτη και καλύτερη την πρόεδρό τους Φράουκε Πέτρι. Μόλις προχθές σε εκδήλωση του ανερχόμενου ξενοφοβικού κόμματος στο Κελ, στα σύνορα με τη Γαλλία, η Πέτρι τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του Τραμπ με το εξής επιχείρημα: “Η αμερικανική εξωτερική πολιτική δύο στόχους έχει. Να κρατάει τη Γερμανία κάτω και τη Ρωσία απ’ έξω. Προτιμώ λοιπόν τον Τραμπ, διότι είναι ο μόνος πρόθυμος να σπάσει αυτή την παράδοση”. Σημειώνεται ότι πολλά στελέχη της AfD διατηρούν στενές σχέσεις με το Κρεμλίνο και ονειρεύονται μια νέα τάξη πραγμάτων, με τη Γερμανία να έχει προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία και κανένα “φρένο” από τις ΗΠΑ.
Πάντως, όσο πλησιάζει η ώρα των αμερικανικών εκλογών, τόσο πιο σιωπηλό γίνεται το επίσημο Βερολίνο. Μόλις τον Αύγουστο ο υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ, ξεχνώντας προς στιγμή τη διπλωματική γλώσσα, είχε χαρακτηρίσει τον Τραμπ “κήρυκα του μίσους” και είχε εκφράσει την αγωνία του, καθώς βλέπει “το τέρας του εθνικισμού” να επεκτείνεται παγκοσμίως. Τον είχε εντάξει δε στην ίδια κατηγορία με την AfD και τους υπέρμαχους του Brexit στη Βρετανία, κατηγορώντας τον ότι “κάνει πολιτική με τους φόβους των ανθρώπων”. Τώρα, σιωπηλός κι αυτός, περιμένει με αγωνία...
